Aşıklar Serisi (4 Kısa Hikaye)(Tamamlandı)

Aşıklar Tiyatrosu (20)

Zil çaldığında İdil'in kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Kapıyı açmaya giderken arkasını dönüp içeriyi son kez kontrol etti. Hoş görünüyordu. Arslan'ın da beğeneceğini umut etti.

İki eliyle elbisesini düzeltip derin bir nefes alarak kapıyı açtı. Arslan elinde bir demet kırmızı gül ile içeri girdiğinde gülümsedi. Arslan gülleri ona uzatırken genç kadının kıyafetini fark etti. "Bir yere mi gidiyorsun?" diye kafası karışık halde sordu. Ardından içerideki loş ışık dikkatini çekti. Arslan'ın bakışları o tarafa dönerken İdil çiçekleri alıp eliyle içeri girmesini işaret etti.

Arslan salona ilerlediğinde mumlarla süslenmiş masayı gördü. Yanına gelen İdil'e bakarken "Benim için mi?" diye sorduğunda genç kadın alayla "Yok komşu teyze için" dedi. Arslan gülerek kolunu genç kadının omzuna atıp kendine çekti. Eğilip dudağına ufak bir buse kondururken "Teşekkür ederim" diye mırıldandı.

İdil onu masaya doğru yönlendirirken "Yatak için bir teşekkür olarak düşün" dedi. Elindeki gülleri vazoya koymak için mutfağa ilerlediğinde Arslan'ın "Ah yatağı tamamen kendimi düşünerek almıştım" dediğini duydu.

Çiçekleri vazoya koyup geri geldiğinde vazoyu masanın kenarına yerleştirip yemek servislerine başladı. Arslan "Nasıl geçti gününüz?" diye sorduğunda İdil çorbaları servis etmiş yerine oturmuştu.

"Çilek senin yüzünden evde kaldığımız için sana kızgındı" diyerek gülümseyen İdil çorbasından bir kaşık aldı. Arslan sırıtırken "Hep beraber dışarı çıkmanızın tehlikeli olduğunu düşünüyorum. Bir dahaki sefer dışarı çıkacaksanız bende geleceğim" dedi.

İdil gülerek kafasını iki yana salladı. "İnan bana pişman olursun" dediğinde Arslan merakla "Neden?" diye sormuştu. Tek omzunu silken İdil "Fazlasıyla erkeklerin çekiştirildiği bir ortamda bulunmaktan hoşlanacağını sanmıyorum" diye cevap verdi.

Arslan onun sözleriyle daha bir ilgili görülmüştü. "Ah demek bir araya gelip erkekleri çekiştiriyorsunuz. Beni de çekiştirdiniz mi?"

İdil sinsice gülümserken "Belki evet, belki hayır" diye karmaşık bir cevap verdi. Arslan "Ah hadi ama kızlar hakkımda ne düşünüyorlar? İyi mi? Kötü mü?" diye ısrar ettiğinde İdil "Aslında bugün senden çok fazla konuşulmadı çünkü ilgi odağı yeni biriydi" diyerek konuyu değiştirdi. Kızların birlikte uyumalarıyla ilgili edepsiz yorumlarını genç adama anlatacak değildi.

"Yeni biri mi?" diye soran Arslan, İdil'in ustaca konuyu değiştirdiğinden habersizdi. "Evet, Tuğba'nın hayatında biri varmış daha çok ondan konuştuk"

Genç kadının cevabı onun için fazla merak uyandırmadı. Diğer kızların hayatında kimin olduğu çokta önemli değildi. "Hımm, umarım bizimki gibi mükemmel bir ilişki şansı yakalar" dediğinde İdil neşeyle gülümsemişti.

"Umarım" diyerek kadehini kaldırdığında Arslan da ona eşlik etti. Ana yemeği servis etmek için mutfağa gidip geldiğinde "Siz neler yaptınız?" diye sordu.

"Hiçbir şey" diyen Arslan omuz silkip "Burak'ın evindeydik. İşlerden filan konuştuk" diye ekledi. Yemeği servis edip yerine oturan İdil "Filan?" diyerek şüpheli bir ifadeyle genç adama baktı.

"Filan" diyerek kafasını onaylarcasına sallayan Arslan etinden büyük bir parça ağzına atıp çiğnedi. Yutkunduktan sonra "Yemek çok güzel olmuş" diyerek genç kadına gülümsedi.

"Soru sormamdan kaçıyor musun yoksa bana mı öyle geliyor?" diye soran İdil'in dikkatli bakışlarından hiçbir şey kaçmıyordu. Arslan elbette evlilikten konuştuklarını genç kadına anlatmaktan yana değildi. Henüz çok erkendi ve aralarındaki sır ortaya çıkana kadar Arslan genç kadına bir teklifte bulunmamakta kararlıydı. Aslında beyninin içinden bir başka ses çok farklı şeyler fısıldıyordu. Genç kadına evlenme teklif etmesini ve en kısa sürede nikah yapmasını, bu sayede gerçek ortaya çıktığında genç kadının onu terk edemeyeceğini fısıldıyordu. Timuçin Bey'den olumlu bir cevap alamadıkça Arslan beynindeki sesi daha çok dinler olmuştu. İki hafta evlenmek için yeterli bir süreydi değil mi? Hazır romantik bir ortam bulmuşken evlenme teklifini yapsa mıydı? Kahretsin yüzüğü nereden bulacaktı. Şişe kapağında yüzük yapıp İdil'in parmağına takacak değildi. O sadece filmlerde olurdu.