Aşıklar Serisi (4 Kısa Hikaye)(Tamamlandı)

Aşıklar Köprüsü (24)

Çilek yeni bir müşteriyi daha kazanmanın sevinciyle telefonu kapatırken odasının kapısı çaldı.

"Gel" diye seslendiğinde kapıyı açan Buse gülümseyerek içeri girdi.

"Size kahve yaptım Çilek Hanım" diyen genç kız masasına yaklaşıp kahve ile suyu yanına bırakırken Çilek gülümseyerek "Teşekkür ederim Buse, eline sağlık" dedi.

"Afiye olsun" diyen genç kız derin bir nefes aldıktan sonra "Zafer Bey istifa dilekçemi uzatmadığı için çok mutluyum. Tekrar sizinle çalışmak çok güzel, çok teşekkür ederim" dedi.

"Önemli değil tatlım senin gibi birini asla bulamazdım" derken kapı aralığından Yasemin göründü. "Girebilir miyim?" dediğinde Çilek "Gel tabi" dedi.

Genç kadın elinde tuttuğu bir not kâğıdıyla içeri girip notu Çilek'in önüne bıraktı. "Bu şirket bundan sonraki şirket toplantılarının planlaması için bizimle çalışmak istiyor" dediğinde Çilek bir isme bakıp bir de Yasemin'e bakarak "Gerçekten mi?" diye sordu.

Yasemin kocaman gülümseyerek kafasını onaylarcasına salladı. "Arslan Bey'in sizinle çalışmaya başladığına dair yaptığı paylaşımından sonra bunun gibi birçok şirket aradı. Bazılarıyla bizzat görüştüm ancak bu firmayla sizin görüşmek isteyeceğinizi düşündüm"

Çilek, Yasemin'e anlayışla gülümsedikten sonra "İyi düşünmüşsün Yasemin" dedi. Bu şirket ülkenin en büyük şirketlerinden biriydi.

Karşısındaki iki kadına gururla bakarken "Sizinle çalıştığım için şanslıyım. İyi ki beni aradın Buse ve iyi ki benimle çalışmaya karar verdin Yasemin. İkinize de teşekkür ederim, bu hafta çok iyi çalıştınız. Siz olmasaydınız ben bu işlerin altından kalkamazdım" dedi.

Kızlar ona gülümsedikten sonra Yasemin "Diğer iş yerindeyken de sizinle çalışmayı seviyordum. Burada olmaktan mutluyum" derken Buse "Beni işe aldığınız için ben teşekkür ederim Çilek Hanım" dedi.

Kızlarla işlerle ilgili biraz daha sohbet ettikten sonra odadan çıkmışlardı. Çilek, Yasemin'in verdiği numarayı arayarak genel müdürün asistanıyla konuştu ve görüşme için tarih belirlerdiler. Asistanı genel müdürün yüz yüze görüşmek istediğini söylemişti. Ertesi gün öğle yemeğinde genel müdür ile görüşecekti.

Telefonu kapattıktan sonra Çilek, Arslan'ı aradı. "Efendim baldız" diyerek telefonu açan Arslan'a "Eniştelerin en yakışıklısı nasılmış" diye karşılık verdi.

Arslan kısa bir duraklamanın ardından "Çilek ölecek miyim?" dediğinde genç kadın kıkırdayarak "Of sana artık iltifat filan etmeyeceğim. Teşekkür etmek için aradım. Sayende birkaç şirketle iş yapmaya başladım" dedi.

"Ha rica ederim canım ne demek, elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Çilek yine de canını sıkan bir durum olursa sakın ben yönlendirdiğim için hakkını aramazlık yapma."

"Sen merak etme ben hallederim. Gerçekten teşekkür ederim Arslan, hepiniz çok emek harcadınız. Hakkınızı nasıl öderim bilmiyorum"

"Lafı bile olmaz tatlım, şimdi kapatmam gerekiyor alttan arama var. Akşama görüşürüz, geliyorsun değil mi?"

"Geliyorum, görüşürüz" diye kısaca cevap veren Çilek telefonu kapattı. Akşama Burak ve Müge'nin evinde yemek yiyeceklerdi. Burak ve diğerlerine de akşam yemeğinde teşekkür ederdi.

Derin bir nefes alan Çilek tatilden beri Pars'ı görmemişti. Akşama genç adamın da orada olacağını düşündü. İç çekti. Aralarındaki her şeyi kendisi mahvetmişti ama geri adım da atamıyordu çünkü yaşayacaklarından korkuyordu.