Fall for You (Completed)

Chapter 35 *Getting Closer*

Sandaliang katahimikan...
Pawag parehas na kaming naka-sandal sa pintuan.

Malayo ang pagitan namin walang gustong magsalita. Kasaluluyang nakapikit yung mga mata niya at kita ko mula dito ang matatangos niyang ilong ang perfect niyang lips ang--

Oh sh*t! 'what are you doing Kristelle? stop over attractive that jerk!' Bulong na suhesyon ko sa utak ko.

"Ba't mo ako sinapak kanina?."

Mukha akong nasamid sa tanong niy, sinabi niya yon habang naka pikit.

"You deserve my punch Mr. Bully!"

Hindi ako natatakot na baka saktan niya ako ngayon.

"I know, but i hate nerd."

"Hindi mo ba alam ng effort yung tao para bigyan ka lang nun! tapos itatapon mo lang?! ang sama mo."

Galit ako sa kaniya galit na galit.

Tumayo siya at tinitigan ako ng masama, tumayo din ako para salubungin ang masamang titig niya sakin.

Then he push me again and that was hard.
I saw his dark eyes full of angry and frustration.
I realize that it is all my fault.
Both of us acting like no one can be attempt to stop us and until Tyler say it words.

"You don't have the right to say that am i bad person!"

Diin niyang sabi habang hawak hawak niya yung balikat ko at masamang nakatitig sakin. Kita ko sa mga mata niya ang pagpipigil ng galit na muntik na niya akong malapatan ng kamay buti nakapag pigil pa siya.
At dahil don napapikit ako ng di oras.

"Hindi naman ako magkakaganito kong hindi dahil sa kanya!"

"Bakit hindi mo tinuloy? saktan mo ko! Wala akong paki alam kahit ilagay mo pa ako sa walang kwentang blacklist na yan!"

Hindi ko mapigilan ang luhang dumaloy mula sa pisngi ko na kanina ko pa pinipigilan.

I don't want to see anyone that i am weak! Crying in front of them is the most hates part of me.

Pero heto ako ngayon umiyak sa harapan ng isang taong tinuring kong kaaway at ako'y mag titiis sa tatlong buwan na makasama siya at maging slave niya.

Pakiramdam ko parang naghihina ako halos hindi na ako maka hinga dahil sa sobrang iyak ko sa hindi ko mawari na nagkakaganito na ba ako dati?

Napansin ni Tyler na kinakapos ako sa paghinga dahil na pahawak na ako sa puso ko.

I remember something of mom say to me that i have a asthma before i lost my memories.

At ito'y aatake lang pag makalanghap ako ng usok o kong ano na ikaka atake ng asthma ko.

"K-Kristelle o-okay k-ka lang?"  Nag-alalang tanong ni Tyler sakin na nagpapanic na ang hitsura. Nag-alala ba siya?

I should push him away because his the reason why my asthma came up after all this years.
But i saw once again his eyes worrying about my condition right now.
So i let him be to find my inhaler inside my bag.

"I--inhaler k-ko--" Hindi ko na halos mabigkas ang mga sinasabi ko ng maayos dahil pakiramdam ko mawawalan na ako ng hininga.

"Sh*t!" Rinig kong mura ni Tyler habang hinahalongkat ang bag ko at hinanap ang Inhaler.

Nahanap niya ang inhaler ko at agad na itinapat sa bibig ko upang makalanghap ako ng hangin sa pamamagitan ng asthma inhaler ko.
Dahil don bumalik na sa dati ang paghinga ko.

Tinignan ko siya na nakayuko sa harapan ko.

"Sorry i- don't mean to h-hurt y-you ." Nauutal na balisa na halos dina tumitingin si Tyler sakin.

Ng sorry ang isang ultimate bad boy  hindi ko naman siya masisi kasalanan ko pa din ng husga ako ng isang tao na hindi inalam kong ano ang nanyari.

"Hindi ko alam na may hika ka pala s-sorry."

Nilapitan niya ako mula sa pagkasandal ng ulo sa pintuan at tumabi sakin. Were just closer that his skin touch mine.

"Sorry sa mga masasakit na salitang binitawan ko sayo."
Napatingin si Tyler sakin at ganon din ako sa kaniya.

"Hindi ko dapat ginawa yon sayo Krish p-patawarin mo ko."

Seryoso siya sa mga sinasabi niya at oo kitang kita ko yon sa mga mata niya.

Na ang isang katulad niya humihingi ng sorry na minsan ko lang naririnig mula sa kaniya. Napangiti ako dahil don.

"Marunong ka pa lang mag sorry." Pag aasar na sabi ko upang matanggal ang seryosong awra na mamagitan saming dalawa.

"Gaga! Oo naman."

"Sobrang mahal mo siguro yong babae yon, kaya ka nagkakaganyan tama ba?"

"Oo, sobrang minahal ko siya halos mamatay na nga ako nung malaman kong niloloko niya ako at pinagpalit sa iba."

Kitang kita ko sa mga mata ni Tyler na hindi pa siya naka get over sa ex niya.

"Pwede bang wag na natin tong pag-usapan?"

"Sabi mo eh." I respect what he told to me.

But he lay down my head to his shoulder. Na halos hindi ako makapaniwala na gagawin niya to sakin. I feel my body was so tired i let him be

"Magpahinga ka muna alam kong pagod ka."

I'm tired physically and emotionally that's why i let myself not to react Tyler doing right now putting my head on his  shoulder an it's feel comfortable.

Na para bang nakaramdam ako ng antok.

"Sorry and Good night Lyc."
May sinabi si Tyler na hindi ko maintindihan dahil tuluyan na akong nilalamon ng antok.

--Oh? Gosh! Pag-ibig natu❤--

Itutuloy...

A/N: I would like you to know that the author can publish every weekend love you and stay still to read my story.❤

Edited♥