Fall for You (Completed)

Chapter 64.1

Tyler POV

Nasa parking lot na ako ng school at kababa ko lang para ready ng pumasok.

Ewan ko ba sa sarili ko, hindi naman ako dati maagang pumapasok. Lagi nga akong late e -.-

'Ang sabihin mo excited ka lang makita si Krish'- Anang sabi ng isip ko.

Hayss, oo na! Aaminin ko na!

Hindi kasi ako makatulog kagabi kakaisip sa kaniya, matapos nung dalawang araw na niya sa hospital na dinalaw ko siya na muntik ko ng mahalikan si Krish sa labi.

'Ang sabihin mo, naghihinayang ka lang dahil may biglang pumasok. Kaya hindi natuloy ang halikan mo si Krish sa labi, dahil ang totoo gusto mo naman matuloy yon.'- sabi ng isip ko.

Whuut the if? O.o

Yon ba talaga ang gusto kong mangyari?

Argh!..

Kaya pala hindi na ako dumalaw sa kaniya yong last day na niya sa hospital, kasi ang totoo nahihiya ako sa pinaggagawa ko.

Baka isipin niya umaabuso na ako, hindi pa nga niya sinasabing mahal niya ako pero kahit hindi man niya bigkasin ang salitang 'Mahal kita' ay sapat na sakin na maramdamang mahal niya rin ako.

Sana darating ang araw na sabihin niya ang mahiwagang katagang yon sakin. Kapag mangyari man yon, ako na siguro ang maswerting lalaki sa buong mundo.

Ayy ang cornyy ko na.

Papalakad na ako ng may pamilyar akong dalawang tao nag-uusap, hindi kalayuan sa nilalakaran ko.

Paliko na sana ako pakaliwa nun, pero na recognize ko ang boses ng babaeng ng salita kaya huminto ako upang marinig ang nais niyang sabihin, sa kausap niya na kilalang kilala ko.

"A-Ayos lang Clark, kahit saglit lang kitang nakilala parang ang gaan na ng loob ko sayo. Pakiramdam ko kasi parang dati na tayong magkakilala."

Smile na sabi ni Krish habang kaharap ang lalaking kinakainisan ko!

Pero kita ko sa mukha niya ang pagkagulat sa sinabing iyon ni Krish.

Parang kinotuban ako, na posible kayang dati na silang magkakilala? pero hanggang ngayon kasi hindi pa nakaalala si Krish.

"Ayos ka lang ba Clark?"
Pag-alala na tanong niya pa kay Clark sabay hipo nito sa noo.

L*tse! Bakit niya ba kinakausap ang lalaking yan? Nakapagpapakulo ng dugo e!

Mas nainis at nanliliksik ang mata ko sa ginawa niya. Dahil hinawakan niya ang kamay ni Krish na kaninang hipo ng noo niya.

Tapos nakatingin siya sa kinaroroonan ko na nakangising nakakaluko.

Nakatalikod kasi si Krish samin, kaya hindi niya mapapansin o makita ako. Si Clark lang ang nakakita sakin ngayon, na para bang pinagseselos niya ako.

Oo talagang selos na selos ako!

Pero pinipigilan ko lang ang sarili ko na hindi lumapit sa kanila dahil ayaw kong mabeast mode na naman si Krish ng dahil sakin.

Lalo na ngayong bawal siya magpagod o mastress.

Umalis na lang ako, baka ano pang magawa ko. Kakausapin ko na lang siya mamaya na hindi na kailanman lalapit sa lalaking yon.

Nakakabw*sit!

Krish POV

Hindi na ako nagpahatid pa kay Clark dahil nakakahiya naman sa kaniya.

Nakakatuwa naman siyang kasama at kausap, palabiro eh.
Para bang dati na kaming magkakilala, bumabalik naman yong lost memories ko but, i can't remember that i meet him.

Pagkapasok ko sa room lahat sila ay tumingin sakin, na para bang nakakita ng dyosa.

Ayy chour -_^ hahaha

Nagulat ako ng yakapin ako ni Sarah.

"I really miss you Krish, buti okay kana"

"Okay na ako Sarh"

Yan ang tawag ko sa kaniya Sarah in short Sarh, dahil Krish ang tawag niya sakin.

"Welcome back Kristelle!"
-anang sabi ng mga classmate ko na may ngiti sa labi.

Nginitian ko din sila pabalik syaka hinila na ako ni Sarah papuntang upuan namin sa ika fourth row.

"Krish buti na lang pumasok kana dahil may good news akong ibabalita sayo."

Tuwang tuwa pa niyang sabi dahilan para ma curious naman ako sa good news na ibabalita niya sakin.

"Ano naman yon?"

"In a month of November my Halloween party na magaganap sa school!"

Whuttt? O_-

November 12, 2018 na kaya ngayon, sa pagkakaalam ko tapos na ang araw ng mga patay. Tapos ngayon may halloween party?
parang hindi ko bet to.

Buti nalang hindi pa dumating ang prof kaya hindi mapapagalitan si Sarah sa pagtili niya ngayon.

Excited na excited siya.

"Diba tapos na ang araw ng mga patay? Bakit maghahalloween party pa?"

Tanong ko naman sa kaniya.

"Krish, hindi ibig sabihin natapos na ang araw ng mga patay ay wala ng Halloween party. Eh hindi pa naman nagtatapos ang buwan ng november."

Ayy may point naman siya.
Baka busy lang siguro ang mga faculty and staff kaya natagalan ang pagcelebrate ng ganon.

"Kailan naman ang Halloween party?"

"Mamayang gabi na Krish, kaya ready na nga ang costume ko e!"

O.o

"WHAT?!" hindi ko mapigilang na mapasigaw ng dahil sa gulat.

As in ngayong gabi na ang party?
Buti na lang busy magchikahan yong mga kaklase ko kaya walang masyadong nakarinig sakin. Busy din siguro sila pag-usapan kong ano ang perfect costume na susuotin nila para mamayang gabi.

Panigurado akong nakakatakot yong mga hitsura nila.

"Oh, bakit gulat na gulat ka?"

Natauhan ako sa tanong ni Sarah.

"Ah-e... Hindi ko kasi alam na may party"

Weeew!

"Kung sa bagay, dalawang buwan ka palang hindi pumasok, kaya hindi mo na alam kong ano ng mga kaganapan dito sa school."

Malumanay nasabi ni Sarah syaka siya ngumiti sakin ng bahagya at ganon din ako sa kaniya.

Tumahik ang lahat ng pumasok si prof Feliciano kasama ang babaeng may mahabang curly sa dulo na kulay copper ang buhok.

Ng tuluyan na siyang nakapasok ay ng tama ang mga mata namin.

'I know her'- anang sabi ng isip ko.

Itutuloy...