Fall for You (Completed)

Chapter 38 ❤

Kinaladkad ako ni Tyler patungong roof top, iwan ko ba dito bigla-bigla na lang akong dinala dito na walang pahintulot na papayag ba ako o hindi.

As if naman na may magagawa ako no? -_-
Nagmasasid ako sa paligid at tumingala sa langit 'woah ganda na man dito yong langit ang gandang tignan kulay asul yong mga ulap.' Sabi ko sa isipan ko.

Tumingin ako kay Tyler paktay ka talaga sakin pagbumagsak ako ngayong first sem.

-_-

"Ano bang na kain mo at dinala mo ko dito?!" Panimula ko na medyo na iirita na. Ito kasing si mayabang eh maka paghila wagas. Arghh kainis. -_-

Pero pansin ko lang parang ang lalim ng iniisip niya, hindi kasi siya sumagot ng diretso sa tanong ko.

Instead na sagutin niya ang tanong ko,
siya pa ang may tanong sakin na talagang namang na froze ako.

•_•

"Wala ka bang naalala sa lugar natu?" He said seriously while looking at the sky.

Woahh si Ty ba to? Grabe lang parang kinakabahan ako na iwan, naguguluhan ako sa tanong niya ngayon.

"A-anong ibig mong sabihin?"
nauutal ko pagtanong sa kaniya na nagtataka pa rin.

"Nevermind, kaya kita hinila pumunta dito para samahan mo ako magpahangin." Pa smirk smirk pagloko, pero ba't ang gwapo niy-- oooppss stop thinking na gwapo tong mayabang natu.

"Baliw ka ba?! o sadyang baliw ka na talaga! May klase kaya tayo." pagparemind ko sa kaniya para ng malaman niya.

"edi magcutting classes tayo."

Ganito reaksyon ko sa sinabi niya O_° what duh? Malunggay is gulay arghh.. -_-

"Alam mo! Huwag mo akong idadamay sa mga kalokohan mo na yan Ty! Magcutting kang mag-isa!" Matapos sabihin yon, agad na akong tumalikod.

Pero hinigit lang niya yong kanang kamay ko at hinarap ako sa kaniya. 0_o what duh? Ba't sobrang lapit namin sa isat isa?

Lageh na lang ganito yong eksena namin eh -_-
kainis lang kasi kapag sobrang lapit niya sakin diko mapigilan ang mapatitig sa mga mata niya para bang gusto ng mata ko na titigan pa siya ramdam kong may kakaiba sakin ngayon

Parang....

Parang..........

Parang biglang.o_0

Tumibok tong puso ko.

Ayy ewan -_-
dahil sa kaba lang siguro to, wag ko ng isipin patu.

"I'm sorry.'' Seryoso niya pang sabi sakin na hanggang ngayon hindi parin niya binibitawan ang kamay ko.

Nagtataka ako bakit ba siya ng sosorry?

Ang isang katulad niya mag sosorry? Ohh isang malaking Himala!

"Sorry for what?"

"Sorry dahil sakin na pahamak ka."

Oh goshh si Tyler ba talaga to? parang bigla atang bumait?
Sorry? Nag sosorry ba siya ngayon dahil sa ginawa niya kahapon?

My God Cassi!!! ∆_0 nakakain batu ng Ajinomoto? Napadami atah hahaha di joke.

"Arhmm! Yong kamay ko." Pagtanggal ko ng awkwardness sa pagitan namin.

Na gets naman niya yong sinabi ko kaya agad niya itong binitawan.

Silent..

Silent...

Awkward x_x

Sa halip na usisahin ko pa siya ay agad akong naglakad sa roof top natu at nagmasidmasid.

Parang pamilyar sakin ang lugar natu, parang napanaginipan ko na to.

Yong panaginip kong umiiyak ako habang tumatakbo matapos ang eksenang nasaksihan ko sa roof top nato.

At hindi ko na malayan napaluhod na pala ako at hawak hawak ang ulo ko dahil sa sobrang sakit.

"Argghh! Ahhh!" Napamura ako sa sakit.
Naramdaman ko ang presensya ni Tyler na patungo sakin.

"Krish are you okay?" Nasa harap ko na si Ty, at kita ko sa mga mata niya ang pag-alala.

Si Tyler nag-alala sakin?

Pero sobrang sakit talaga hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa lugar nato para bang may isang alaala akong nabaon dito.

Hindi ko na nga na pansin na hawak hawak na ni Ty ang pisngi ko habang pinapakalma.

Hindi ako mapakali ngayon kasi naalala ko nanaman yong napanaginipan ko.

Talaga bang panaginip yon? o totoo yon?

Diko talaga maintindihan tong sakit ko.
May past life ba ako?

Ayy iwan posible mangyari yong ganon.

Itutuloy...

A/N: Patuloy lang pong pagsubaybay sa story nato.
Kasi madami pang mga rebelasyon ang magaganap na inyong malalaman. ❤

Keep on reading guys..∆_∆ don't forget to vote and comment
Lab you muah:*)

Next Update ulit ❤

Edited.