Taming of a Starr - Book 1 (FIN)

Tame #44

Starr

Kakalabas ko lang kahapon ng ospital. I stayed there for a whole week but not because I'm so sick but so I can spend time with Lucio na pinakilala ko na kay Kihan. He's surprised as well nung una but I told him he's adopted.

I feel guilty for being too caught up with my own issues na napapabayaan ko na sya. Medyo pale sya the whole week pero sabi naman ni Ate Marcia, dahil yun sa chemo. Kapag nagpapahinga na si Lucio, wala akong ginawa kundi tumanaw sa bintana at iniisip ang mga nangyari. It then repeated the next day, then the day after.

I head straight to Miss S's office. I need to see her to make up for the days that I was sick. Sinabi naman daw ni Kihan na nasa ospital ako kaya okay lang. But on my way, hindi ko inaasahang masasalubong ko agad pagpasok ko ang dalawang to. The girl is talking to the guy with a smile on her pretty face but the guy's face looked blank. Fia and Jared.

Hindi ko namalayan na nakatitig na pala ko sa kanilang dalawa beyond the usual. Nawala ang ngiti ni Fia ng mapatingin sa gawi ko. Napahinto sya sa paglalakad at naramdaman siguro ni Jared yun kaya nilingon nya ito. She's still looking at me kaya naman sinundan ni Jared ang tinitingnan ni Fia and our eyes met.

Parang napakatagal na ng huli kong makita ang mga matang yun pero wala paring pinagbago. Sobrang lamig parin ng tingin na binigay nya sakin. Wala ni katiting na pag-aalala akong nakita ng iniwan nya ko ng gabing yun. It's a blunt way to show that he doesn't care at all kahit pa mamatay ako. Ang sakit lang isipin.

He walked past me with his both hands inside his pockets as if I was never there. He also left Fia behind him. She looked at me quite confused saka sya mabilis na humabol kay Jared. I took a deep sigh. Bakit kahit saktan nya ko ng paulit-ulit, hindi nababawasan ang nararamdaman ko para sa kanya?

"It's been a while, Starr" hindi ko agad napansin ang taong tumabi sakin dahil hindi parin mawala sa isip ko ang malalamig na tingin ni Jared.

"Third"

"I heard you're sick. Sorry hindi kami nakadalaw ni Uno. Red told us what happened and we thought it's best to just see you pagpasok mo"

"It's okay. Hindi mo rin naman gugustuhing makita ko sa ospital. Pinapapasok na nga ako ni Lucio..." dahil wala na daw akong ibang ginawa kundi tumulala sa bintana.

"You look different now, Starr"

"I am different"

"Iba ngayon eh. Wala ng kislap ang mga mata mo" napakunot noo ko sa sinabi nya.

"You're just imagining things, Third. Sige na pupuntahan ko pa si Miss S" nagsimula na kong maglakad pero nagulat ako ng sabayan nya ko. "O bakit? May sasabihin ka pa ba?"

"Namiss kita eh. Sama ko"

"Tsk. Crazy" hinayaan ko na lang na sabayan nya ko.

"Starr..."

"O?"

"Hindi ko alam kung dapat bang ako ang magsabi sayo nito pero--" bumagal ang paglalakad ko at tiningnan sya. Tinitigan nya lang ako saka ngumiti. But there's something in his smile that bothers me.

"Ah wala. Halika na. Samahan na kita sa faculty" napailing na lang.

Nang marating namin ang faculty, nagpaalam na rin si Third na magssmoke sa likod. Pero bago sya umalis, nagulat na lang ako ng bigla nya kong kabigin palapit sa kanya at yakapin. Hindi ko maintindihan kung bakit nya ginawa yun pero hindi ko naman sya tinulak. It was just a quick hug but it's comforting for me.

"Una na ko" agad nyang paalam sakin bago pa man ako makapagsalita. I can only stare at him as he walk away.

I knocked and peek from the door after she asked me to come in. She's behind her table reading some papers and upon seeing me, she removed her glasses and urged me to sit down in front of her table.