Heiress Blood

Chapter 13_TRAVELS 2

Xav's POV

Hawak hawak ko ngayon ang kamay ni Yeriel, ngayon nalaman ko na ang tunay ba ibigsabihin ng pangalan. She's like a pearl, malambot ang kanyang mga kamay, maaliwalas at malinis ang kanyang mukha katulad ng isang karagatan. Para syang isang napakalawak na karagatan, walang katulad ang ganda nya ngunit katulad ng karagatan, sa lalim at ganda nito ay maari kang malunod at tuluyang madala ng alon

Yeriel: "nasana ba tayo?!" hingal pang wika nito

Xav: "ililibot kita"

Yeriel: "huh?"

-

Yeriel's POV

Nakakapagtaka naman itong lalaking to. Minsan mabait, minsan naman daig pa ang babaeng may mens sa sungit, saan kaya pinaglihi ang lalaking ito. Kung hindi lang maala bipolar ang ugali nito baka nahulog na ako pero no way hindi ako mahuhulog sa ganitong lalaki. Ako yata si Yeriel Saragosa

Yeriel: "YYYYUUUCCCKKK!" napasigaw nalamang ako dahil para akong may natapakan na kung ano na malambot dahil sa paghihila saakin ni Xav

Xav: "oh anong nangyare?" lingon naman nito saakin

Yeriel: "what is this?!" tanong ko sa kanya dahil nararamdaman kong iba ito. Itim sya na pabilog na amoy tae

Xav: "my shoes!" sigaw nito naalala ko sakanya nga pla ang sapatos na suot ko

Yeriel: "ano?! Talagang yang sapatos mo pa ang iniisip mo! Nakikita mo namang paa ko ang nkatapak!"

Xav: "alam mo ba yan lang ang dala kong sapatos?!" galit pa nitong wika

Yeriel: "pwede ba! Ikaw ang humihila saakin at ikaw din ang nagdala saakin dito! Tapos sisihin mo pa ako?! Tama na! ikaw lang ang sumisigaw saakin ng ganito! Palagi mo na lamang akong kinagagalitan! Ayoko na! Wag mo na akong pahirapan!" wika ko dahil nakakarindi na talaga sya hindi ako sanay sa ganoong tao ni mga kuya ko never pa akong sinisigawan at hindi nila yon pinayayagang mangyare pero this boy. Suko na talaga ako, ano bang nagawa ko sa mundo? Para maranasan ko ang ganito.

Xav: "pinahihirapan?! So ako pa talaga yong nagpapahirap eh samantalang ako ang hirap na hirap sayo ah! Mula ng dumating kasa buhay ko! Wala ng nangyareng maganda saakin! Wala na! Tapos ikaw patong maninisi! How dare you?!"

Yeriel: "uhh?! How dare me?! Eh ikaw ang may pakana ng lahat ng ito!" wika ko at malakas ko syang itinulak hindi ko naman sinasadya na itulak sya ng ganon kalakas na naging dahilan ng kanyang pagbagsak at napahawak sya sa isa pang bilog na itim na katulad ng aking nayapakan

Xav: "what the!" laking gulat pa nito

Yeriel: "Xav? Ano ba kasi yan?"

Xav: "Alam mo ba kung ano ito? Tae ito ng kalabaw!" galit nitong wiki habang tumatayo. Pero teka tae ba yong narinig ko? Tae?! Eww how gross? Hawak hawak nya pa yong tae.

Yeriel: "Xav? Yung kamay mo" mansuka suka ko pang wika

Xav: "kamay pala huh?!" wika nito at nanlaki nalmang ang mata ko dahil gusto niyang ipunas ito saakin kaya napatakbo nalamang ako sa takot at sa pandidiri sa kanya. Hindi ko na inalintana pa ang tae saaking paa dahil nasa sapatos lang yon wala sa balat ko

Yeriel: "Xav. Tama na!"

Xav: "halika rito!"

Yeriel: "eh ikaw naman ang maykasalanan eh! Kung hindi mo ako sinigawa, hindi kita itinulak" wika ko habang tumatakbo

Xav: "ako patalaga ang may kasalanan!"

Yeriel: "oo ika- " hindi ko na naituloy pa ang aking sasabihin dahil napadapa ako sa isang bato. Hindi ko na alam ang gagawin ko malapit nasi Xav at huli na para makatakbo pa ako. Kaya umub-ub nalamang ako at umiyak