Heiress Blood

Chapter 45_BROTHERS ARE HOME

Alec's POV

Kinahapunan wala na kaming sinayang naoras para mgplano kung paano namin palalabasin na we came back from US.

Jaex: "natawagan ko na ang gang members sa US meron ng magpapanggap na tayo ang aalis bukas ng umaga"

Evan: "I already spoke sa mga katulong sa US tumawag nga don si Dad ang sinabi nila may kanya kanya tayong ginagawa kaya hindi natin nasagot ang telephone sinabi sa kanila ng dad na kelangan na na nating umuwi by tomorrow. Kinausap ko na sila, sila na ang bahala na magsabi bukas kay dad na nakaalis na tayo"

Seuss: "I also already booked our passport online in Las Vegas Airport to make it real pinadala ko na din ang card castle ko na nilagay sa isang glass box para hindi masira"

Marq: "gaano ba katindi ang kapit nong card castle mo?"

Seuss: "yong glass box ay walang masyadong pressure sa loob so oxygen and carbon dioxide ay hindi agad agad makakapasok. Ang cards din na ginamit ko doon is not a paper, it's a very thin kind of metal na pwedeng lagyan ng magnet sa pinakang ilalim nito para mapalakas ang dikit in short hindi basta basta masisira ang card castle naginawa ko and first-class naman ang passport"

Marq: "okay hands up, kung hindi talaga kayo magkamukha ni Saiez hindi ko masasabing magkapatid kayo e"

Seuss: "then sorry we are very look alike"

Alec: "sige na ayusin nyo na ang mga gamit ninyo para bukas we are going home"

-KINABUKASAN-

Lyon: "naghihintay na po boss ang mga sasakyan"

Jaex: "let's go?"

Alec: "Let's go"

-

Alec's POV

Ganon nga ang naging plano, mas maagap kaming pumunta sa airport at hinintay ang mga fake identities namin, upang sakto ang pagdating namin.

Mas maaga sa inaasahang oras na dumating sina dad at princess para makasalubong kami kaya nagtago lang kami panandalian at ng lumabas na ang mga fake identities namin saka lang kami nagpakita with our luggage. Sinalubong kami ng napakraming tauhan ng daddy at kinuha ang aming mga bagahe. At naglakad kami derederetso sa kinatatayuan ng dad.

Alec: "it's good to see you dad"

Mr. Saragosa: "my oldest" wika nito at saka naman iniwas ang paningin niya kay Jaex "umuwi na tayo mga anak ko, your mom is waiting" wika nito at dumating naman ang lima pang sasakyan to escort us. Walang umiimik saamin buong byahe dahil bawal magkamali ang bawat isa sa kanilang galaw. We act formally hanggang sa makarating na kami sa bahay.

Mrs. Saragosa: "my children are here, welcome home" masaya nitong wika pero sa totoo lang, nararamdaman namin na dito na magsisimula ang laban namin, lahat ng ikikilos namin ay makikita na ngayon ng daddy at walang dapat na magkamali.

Alec: "it's good to see you mom"

Mrs. Saragosa: "sige na ipinaayos ko na ng bawat kwarto nyo magpahinga na kayo at mamaya maya ay kakain na rin tayo"

Alec: "sige po mommy" wika ko at isa isa na kaming umakyat sa kwarto namin.

-

Marq's POV
Masayang masaya si mommy na sinalubong kami, but I know we are not actually happy. Ang pagpasok sa bahay na ito ay parang pagsabak sa labanan. Sa kwarto ng bawat isa ay may hidden camera, walang maitatago kay daddy. Isang pagkakamali mo lang hindi mo na magugustuhan ang gagawin nya sayo, I was only seven years old back then nang una kong makita ang pagkatao ng parents ko. Si daddy, wala syang awang pinabinugbog si kuya Alec dahil lang sa nakisawsaw ito sa meeting nila sa private room. Pero si kuya Alec wala kang makikitang kahit isang patak nang luha sa kanyang mga mata, dahil pag umiyak ka lalong walang katapusan ang sakit na ipaparanas sayo ng dad kasi sabi nya Saragosa never cry. There's a merciless demon inside of our father's angelic face.