Heiress Blood

Chapter 109_PILLS?!

Yeriel's POV

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng mga luha ko. Umiyak ako ng umiyak, akala ko kasi kaya ko. Kaya ko na pakawalan si Xav, akala ko kaya ko syang kalimutan na lang ng ganon. Nagiging masaya ako pero alam ko may kulang saakin and I know its him. Ngayon ko lang naramdaman na hindi ko pala talaga kayang mawala sya, hindi ko kayang makita syang maipakasal sa iba. Mahirap at masakit, mahal na mahal ko sya.

Umiyak na lang ako ng umiyak sa CR hanggang sa mapagod na ako at lumabas. Nakayuko naman ako habang naglalakad ng may bigla akong nabangga.

Yeriel: "I'm sorry" wika ko at mabilis na umalis

Xav: "so it's easy for you to say sorry now" wika nito na agad naman akong napatigil

Yeriel: "Xav?"

Xav: "umiyak kaba? Do you need this?" Wika nito saakin sabay abot ng panyo na parang walang nangyare, na para bang wala syang sinabi saakin kanina lang. Sa galit ko itinapon ko ang panyo na in-offer nya.

Yeriel: "I don't need that!" Galit kong wika

Xav: "huh" he smiled "ganyan na ba talaga sayo kadale magtapon ng mga bagay na hindi mo kaylangan Yeriel?"

Yeriel: "what?"

Xav: "paghindi mo kaylangan ang mga bagay o tao na nasa paligid mo bigla bigla mo na lang silang tinatanggal sa buhay mo hindi ba?"

Yeriel: "I don't understand you"

Xav: "huh! You don't understand me because you don't want to! Hindi mo na ako kaylangan kaya naging madale lang sayo ang alisin ako sa buhay mo!"

Yeriel: "eh sino ba itong hindi na makapaghintay na magpakasal? Sino itong sobrang excited ng magpakasal sa iba?! Diba ikaw?! Tinapos ko lang kung anong meron tayo pero hindi ibigsabihin non hindi nakita mahal! Tapos ngayon magpapakasal kana agad?! Sige nga sabihin mo kung sino sa ating dalawa ang mabilis na makalimot?!"

Xav: "ikaw ang unang sumuko remember?"

Yeriel: "what?"

Xav: "nong oras na sumuko ka Yeriel, yun din ang oras na pinalaya mo ako na pumili ng mga magiging desisyon ko sa buhay tapos ngayon sasabihin mo na mahal mo pa ako?"

Yeriel: "Xav-"

Xav: "Yeriel, diba nagmakaawa pa ako sayo. Diba pinagpilitan ko na baka pwede pa, na baka kaya pa. Anong ginawa mo? Pinaalis mo lang ako, pinalayo mo lang ako. At pinili mong sumama sa iba dahil doon ka magiging masaya at hindi mo inisip ang nararamdaman ko"

Yeriel: "Xav, hirap na hirap na ako non. Litong lito na ako"

Xav: "Yeriel, hindi lang ikaw ang nahihirapan non ako rin. Alam mo ba kung gaano kahirap na tanggihan at labanan ang sarili mong pamilya para lang sa taong mahal mo? Para lang sayo Yeriel. Pero anong ginawa mo? Ikaw ang unang sumuko. Kaya wag mong sasabihin saakin na mahal mo parin ako dahil ang totoo hindi sapat ang pagmamahal na yon para ipaglaban mo ako"

Yeriel: "Xav, I'm sorry"

Xav: "sorry can't fix everything you destroyed Yeriel"

Yeriel: "Xav, alam kong nasaktan kita pero anong magagawa ko? Kalaban na natin ay mundo"

Xav: "napakadali sayo na sabihin na nasaktan mo lang ako. For you hurting me can be so easy like you are throwing a stone in the sea. But you have no idea how deep that stone can go!" galit nitong at saka umalis