M&A Bir Veliahtın Hikayesi

48

Oy ver, hikayene can ver!

Keyifli okumalar!

ALTUĞ'DAN

Levent abilere giderken oldukça gerginim. Aynı gerginlik Mercan'da da mevcut görünüyor. Annesi ile ne konuştuklarını bilmiyorum ama onu çok üzdüğünü bana net bir şekilde gösterdi. Sırf benim yüzümden üzülmesine dayanamıyorum. Mercan benim için çok gözyaşı döktü ve çoğuna da şahit oldum. O zaman da onun için üzülüyordum ama şimdi sebep olanın ben olduğumu bilmek beni daha kötü etkiliyor.

Eve geldiğimizde kapıyı Canfeda açıyor. Yüzünden bir şeyleri anlamak istiyorum ama bu pek gerçekleşmiyor. Şu an büyük bir özgüvene ihtiyacım var Mercan'ın annesini etkilemek için.

"Baya yorgun görünüyorsunuz. Özellikle sen Altuğ." Evet poliklinik çok kalabalıktı ama dışarıdan böyle görülmesini istemezdim yorgunluğumun.

"Son dakika biraz uğraştık doğumda."

"Anladım." İçeriye geçiyoruz ama Mercan, Canfeda'dan bir şeyler öğrenmek için bakışlarını onun üzerinden çekmiyor. Fazlasıyla gergin aynı benim gibi. Annesini görünce o gerginlik daha da artıyor.

Yemek masasına oturduğumuzda çocuklar bile ortamdaki gerginliği hissedebiliyor. Mercan'ın annesinin gözleri benim üzerimde. Her hareketimi gözünü kırpmadan izliyor.  Bu biraz rahatsız edici bir durum.

"Kaç yaşındasın Altuğ?" Diyor en sonunda. Beni tanımaya çalışmak adına bir adım attığını düşünüyorum.

"Yirmi yedi yaşındayım,"diyorum sakince.

"Çok ilginç aslında Mercan sarışınları sevmez." Bu yorumuna gülümsüyorum hafifçe.

"İnsan sevince saç renginin veya diğer fiziksel görünüşünün önemi olmuyor."

"Kendine haksızlık etme Altuğ, çok yakışıklısın." Levent abinin ortamı yumuşatma çabasına katılmak istercesine gülüyorum ve rahatça yemeğimi yemeye devam ediyorum.

"Evet Mercan, bir keresinde uzun saçlarımı sevdiğini söylemişti." Evet şu an itirafını ifşa ettim diye Mercan bana biraz gıcık oldu ama annesine beni sevdiğini göstermek istiyorum.

"Benim yiyebileceğim tarzda kek bile yaptı." Her ne kadar onu çöpte görsem de düşünüp harekete bile geçmişti sonuç olarak.

"Senin yiyebileceğin tarz derken?"

"Anne Altuğ sağlıklı beslenmeyi seven biri. Kendine özel bir diyeti var," diyor Mercan açıklamaya çalışarak.

"Değişik..." Evet annesi de çoğu insana katılıyor olsa da Mercan bu durumuma çoktan alıştı ki artık çok dikkat etmiyorum.

"Ailenizin özel durumunu biliyorum. Sanırım bu yüzden benden endişe ediyorsunuz. Evet o haberler size hoş gelmemiş olabilir ama orada gösterildiği gibi biri değilim. Bana güvenmeniz için benimle vakit geçirmeniz gerekir ama o şartları sağlamak Mercan'a güvenmenizden daha zor. Ona güvenmenizi istiyorum. Siz onu benden daha iyi tanıyorsunuz." Bir an da ciddi bir konuya geçiş yaptığımın farkındayım ama bunları da söylemek zorunda hissettim kendimi.

"Hastanede ciddi olduğundan bahsettin. Kararından emin misin?" Hiç duraksamadan söylüyorum.

"Evet... Kızınızla hayatımı birleştirmek ve onunla yaşamak istiyorum." Bunu doğrudan Mercan'ın gözlerinin içine bakarak söylüyorum ama bu durumdan oldukça rahatsız oldu. Tuhaf olan evlilik fikrinden kaçan kişi doğal olarak ben olmalıydım ama Mercan hiç istemiyor gibi duruyor ve bu biraz düşündürücü olduğu kadar da kalp sızlatıcı.