M&A Bir Veliahtın Hikayesi

27

Merhaba
Bölüm sınırı 260 oy ve farklı kişilerden gelecek olan 300 yorum. Bunu özellikle belirtiyorum.
Oy ver hikayene can ver
Keyifli okumalar
Teşekkürler

"Ne oldu?" diyor ablam gülümseyerek. Gerçekten bu kadar imrenilecek nasıl bir dans olmuş olabilir ki? Açmamak için kendimi zor tutuyorum. Babamın söylediklerini daha hazmedemedim bile ve şimdi de ablamla uğraşmak zorundayım.

"Ne olabilir sence? Tehdit etti tabii ki!" Gülümsemesi daha da yüzüne yayılıyor. Bu anın tadını sonuna kadar çıkaracak çünkü benim zor durumda kalmamdan büyük zevk duyuyor.

"Altuğ sana söyledim. Kendini, bakışlarını, hareketlerini bir izle sonradan ne dediğimi anlayacaksın. Tabii tarafsız bir gözle bakarsan anlayacaksın."

"Normal bir danstı yani. Mercan'ın biraz morali bozuk. Bir derdi var ama bana söylemiyor tabii. Biraz eğlenmesini istedim. Hatta zorla geldi. O değil de ben onu nasıl sakinleştireceğim? Çok kötü mesajlar attı. Ayrıca ailesi ne tepki verir bilmiyorum." Ben ona yardım etmek isterken neler oldu anlamlandıramıyorum gerçekten. Ayrıca niye gidip de videomuzu çektiler onu da anlamıyorum.

"Ne zamandır birlikte kalıyorsunuz?" Eyvah ablam sorgu moduna girdiyse çıkması çok zordur. İstediğini almadan bırakmaz.

"Bir ayı geçti sanırım iki de olmuş olabilir. Tam bilmiyorum."

"Benden sakladın onca gün yani. Neden pazarları gelmediğin ortada." Bu ima çok kötü. Ablam aklına koymuş bir kere. Yani tamam Mercan gerçekten iyi bir kız. Güzel, çoğu zaman bana çok tavırlı sert falan ama tatlı yönleri de var. Ablam onu izlemiş olmalı Levent abilerdeki yemekte.

"Gelip nasihat mı dinleyeyim!"

"Dinlemelisin ama baksana yine bulmuşsun hemen bırakacağın birini." Bunu öyle bir bezginlikle söylüyor ki yüzümde istemeden de olsa bir gülümseme oluşuyor.

"Benim de güleceğim günler gelecek. Mesela gidip babama Mercan ile aynı evde yaşadığınızı söylediğimde gülebilirim."

"Orada dur bakalım. Beni geç de kızın başını yaktırmam. Yardım ettim ona ben. Ev arkadaşı bulamadı ve Levent abinin emri ile yanımda kalmaya başladı."

"Demek öyle onu korurum her türlü diyorsun."

"Neden her şeyi yanlış anlıyorsun?"

"Yanlış anlamıyorum. Ben senin ablanım seni en iyi tanıyan kişilerden biriyim. O kıza da laf ettim ama takmadın bile."

"Çünkü tam anlamıyla kız arkadaşım değil."

"Bu ne demek?"

"Sadece bir kere çıktık demek."

"Yeni alışkanlıklar mı geliştirdin?" Yüzüme onaylamaz bir şekilde bakıyor.

"Hayır tabii ki. Sandığın gibi değil. Aklım çok karışık bu yüzden."

"Aklın Mercan'da kaldığı için de karışık. Umarım bunu en kısa zamanda fark edersin ve onu kaybetmezsin." Öylece ona bakakalıyorum. Kendinden o kadar emin ki bu tavır beni aşırı şaşırtıyor. Yanımdan hışımla geçip giderken söylediği cümleyi düşünüyorum çünkü bir an beni bile şüpheye düşürmeyi başardı.

LEVENT'DEN

"Beni bıraksan da kahvaltı hazırlasam diyorum. Birazdan kızlar da gelir." Canfeda bu ara aşırı çalışmaya başladı. İş konusunda tam bir canavar beni bile geçti.

"Gelsinler onları da böyle kucağımda tutarım. Hayır demeyeceklerini biliyorsun." Saçlarını okşuyorum yavaşça ve başına bir öpücük konduruyorum, kollarımla biraz daha sıkı sarıyorum onu.