M&A Bir Veliahtın Hikayesi

FİNAL

Herkese merhaba!

Bu şarkıyı her dinlediğimde aklıma Altuğ ve Mercan geliyordu o yüzden onların şarkısı olmasını istedim. 

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Takip için ismime dokunun. ElifKaplan3

Keyifli okumalar!

4 YIL SONRA

Hızlı adımlarla Altuğ'un polikliniğine doğru gidiyorum. Şimdiye çoktan çıkması lazımdı ama odasının önünde birkaç kişinin bekliyor olduğunu görünce istemsizce kaşlarım çatılıyor. Hastanede sadece birkaç gün çalışabiliyorum artık, diğer zamanlarımın çoğunu fakültede yeni ebeler yetiştirmek için harcıyorum ve bu yüzden de çok mutluyum. Kafam daha huzurlu ve kendimi mutlu hissediyorum. Yalnız Altuğ'un bu fazla mesai olayı tam tersi beni geriyor ve o da bunun farkında.

Kapının önüne geldiğimde hafifçe vurup içeriye giriyorum. Hastasından gözünü ayırıp bana bakıyor ve başıyla ileriyi işaret edip oturmam gerektiğini söylüyor. Dışarıya göstermemeye çalışarak ofluyorum ve dediğini yapıyorum mecburen. O artık uzman bir doktor ve şu an infertilite üzerinde çalışıyor. Zaten uzmanlık tezini de bu konu hakkında yaptı. Tahmin edersiniz ki bunu ilaçlarla değil sağlıklı beslenme ve egzersiz üzerinden yaptı. 10 tane hastasını seçip onları diyetisyenine yönlendirdi. Tahlil sonuçlarına göre iyi bir program hazırlattı ve o kadar başarılı oldu ki bir an da ismi duyulmaya başladı, daha uzmanlığa yeni adım atmışken. Bu benim için çok gurur verici oldu. Onun Levent abi kadar tanınacağını biliyordum ama bu kadar hızlı olacağını da tahmin etmiyordum. Şu an kitap yazması için bile birçok teklif aldı ama zamanı olmadığı için hepsini geri çevirdi. Ayrıca daha tecrübesinin çok az olduğunu düşünüyor.

Hastası dışarıya çıktığında gözleri beni buluyor.

"Biliyorum geç kaldım ama hastamı kıramadım ne yapayım vicdanım el vermiyor işte," dedi her zamanki gibi. Sol kolunu kaldırıp saatine baktıktan sonra yenilmiş bir şekilde nefes aldı.

"Çocukları sen okuldan al ben size evde katılayım."

"Peki," diyorum çünkü başka bir çare de yok şimdilik.

"Mercan lütfen bana kızma akşam telafi edeceğim." Mavi gözleri kısılıyor rahatsız bir şekilde. Beni kızdırdığını ve mutsuz ettiğinin tamamen farkında. Eğer böyle yapmaya devam ederse kendisi tükenecek ama haberi yok. O ilgi fırtınasına tutulmuş durumda. Çünkü hastalar asla bitmez ve herkes işi görülsün diye birbirini kullanma eğilimindedir. Altuğ bunu öğrendiği halde böyle. Akşam ona çok sert yüzümü göstermem şart.

"Ben gideyim, sana da kolay gelsin." Bu tavrımdan dolayı aşırı hoşnutsuz ama yapabileceğim bir şey yok başka. Odasından ayrılıyorum ve hastanenin çıkışına doğru yürüyorum. Arabama ulaştığımda hemen çantamı yerleştirip kreşe doğru yola çıkıyorum. Beni okulda çok şaşırtan bir sürpriz karşılıyor. Öğretmeni ciddi bir şekilde bana olayın detaylarını anlatırken bir an şüpheye bile düşüyorum çünkü onları asla öyle yetiştirmedik, başka bir şey olmuş olmalı.

"İkisi diğer çocuğu arasına almış ve onu azarlamışlar çocuk en son ağlıyordu. Neden böyle yaptıklarını sorduğumda ikisi de aynı cevabı verdi. Onun hak ettiğini söylediler." İyi ki o hastalar gelmiş diyorum içimden. Altuğ kendi çocuklarının başka çocuklara zorbalık yaptığını duyarsa kafayı yer kesinlikle. Babalık konusunda öyle dikkatli ki bu durumdan hemen kendini sorumlu tutar.

"Ben onlar adına özür dilerim. Bu konuyu onlarla ciddi bir şekilde konuşacağımdan emin olabilirsiniz. Bir daha böyle bir durum yaşanmayacak."

"Biliyorsunuz onları çok seviyoruz diğer arkadaşları için hep iyi birer örnek oldular ama bugün durum biraz farklılaştı." Acaba bu yüzden mi oldu diye düşünüyorum. Onların örnek gösterilmesi onları yücelttiği için mi kendilerini arkadaşlarına ceza verme sorumluluğu içinde hissettiler. Çocukça bir güç zehirlenmesi mi yaşadılar bilmiyorum.