M&A Bir Veliahtın Hikayesi

51

KEYİFLİ OKUMALAR!

Eğer emeğin ne demek olduğunu biliyorsan oy vermeden gitmezsin. 

ALTUĞ'DAN

Mercan o kadar kötü ki bir an ne yapacağımı şaşırıyorum. Bizi çok kötü bir yerde yakaladı bu durum. Çünkü daha alışveriş merkezine girmeden çekildik. Mercan'ın bu durumdayken fotoğrafının çekilmesini istemiyorum. Babasının yüzünü de tam olarak göremedim ama Mercan tahmin ettiğimden çok daha fazla şey gördü. Ona üzülme, kendini yıpratma diyemem çünkü acıları yaşamayı ertelerseniz katlanarak geri döner. Onu konuşturmam içindekileri kusmasını sağlamam lazım. O zaman kendini daha iyi hissedeceğini biliyorum. Bu yüzden şu an ağlamasına hiç sesimi çıkarmıyorum. Onun üzüntüsü beni de mahvediyor çünkü ona yardım edemiyorum. Onun babası ve o herhangi biri değil. Boş tavsiyeler işe yaramaz. Onun yanında olduğumu onu desteklediğimi hissetmesini istiyorum. 

Eve geldiğimizde daha iyi durumda. Ona sarılıyorum ve birlikte koltukta oturuyoruz. Başı omzumda ve ben de biraz daha güvende ve sakin hissetmesi için elimi sırtında gezdiriyorum. 

"Sana üzülme diyemem boş ver değmez de diyemem Mercan ama her zaman yanında olacağım." Bana daha da sıkı sarılıyor ve başını omzuma yaslıyor. 

"Ben kendime bir söz vermiştim. Çocukken... Bir daha onun için ağlamayacaktım ama bugün o sözü bozdum." 

"Onun sana değer vermesi belki senin için çok önemli ama en değerli sensin ve her zaman kendini düşünmelisin. Çünkü sen bu dünyada teksin. Üzüntünü erteleme yaşa ama benimle paylaş ki o acı azalsın. Ben her zaman sana destek olacağım." Başını kaldırıyor ve hüzünlü ve biraz da sevgi dolu gözlerle bana bakıyor. Bu bakışlarda beni çeken güçlü bir sıcaklık var. Alnına bir öpücük konduruyorum ve konu kollarımla sımsıkı sarıyorum. 

"Annemle boşandıklarında o kadın hamileymiş. O adam hep annemin çalışmasını istememiş. Ona göre abim ve benimle ilgilenmesi daha önemliymiş. Yani annemin ona ekonomik olarak bağımlı olmasını istiyormuş ama annem çalışmasaydı ben ve abimi rahatlıkla büyütemezdi. Karakterinde böyle biri varken annem öyle davransa bile yine aldatırdı. Ben üniversitedeyken görüşmek istedi ama ben de abim de karşı çıktık. Benim onun eve gelmeyeceğini kabullenmem çok zor oldu. Ona düşkündüm ve her gün gelecek diye pencerede bekledim akşamları. Annem ısrarla gelmeyeceğini söylese bile... İlk başta yapması gerekeni sonra yaptı ama iş işten çoktan geçti. Onu asla görmek istemiyorum  hayatıma da sokamam çünkü ufacık bir kızken yaşadığım o anları unutamam. Onu her gördüğümde aklıma o anlar gelir. Bugün de geldi." Düşündükçe deli oluyorum. İnsan yeni bir yerde yaşamını kurduğunda bile eskiyi anımsıyor ve özlüyor. Bu adam nasıl olur da ailesini bir çırpıda siler atar! Çocuklarını bir insan nasıl yüz üstü bırakır anlamıyorum. Babam bize her zaman destek oldu ve sevgisini her zaman gösterdi o yüzden Mercan ile empati yapamıyorum tam olarak. Onu bu kadar kırması beni daha da sinirlendiriyor.

"Mercanım sen çok güçlü bir kadınsın," diyorum ve başına bir öpücük konduruyorum. 

"Çok güçlüyüm denilemez. Zamanla alıştım çünkü başka çarem yoktu ama bugün onları öyle mutlu görünce..."

"Mutlu olman için ona ihtiyacın yok. Birlikte çok mutlu olacağız."

"Şu an sen yanımda olduğun için bana böyle sarılıp iyi hissettirdiğin için bile mutluyum." Geri çekiliyor sanki bunu bana göstermek istercesine. 

"Daha iyiyim." Biraz gözleri kırmızı ama evet daha iyi görünüyor. Sanırım o ilk şok anını atlattı. 

"Şimdi banyoya gir ve sıcak suyun altında rahatla. Sonra güzel bir yemek hazırlarız. Lady Galadriel'i izleyebiliriz akşam hatta."