M&A Bir Veliahtın Hikayesi

7

ALTUĞ'DAN

Yatağımın içinde öylece dönüp duruyorum. Tam bir ay oldu Selin'den ayrılalı ve resmen onun eksikliğini çekiyorum. Çünkü o bana bir şeyler yapmak için bir bahane veriyormuş. En azından sosyal yaşam için bunu diyebilirim çünkü evden çıkasım gelmiyor. Evde ne yapıyorsun diye sorarsalar cevabım koca bir hiç olur sanırım. Sadece düzenli yaptığım tek şey sporum. Onu da vücudumun şeklini korumak için yapıyorum estetik kaygısıyla. Yoksa onu da bırakmam an meselesi. O kadar çok yoruluyorum ki Levent abinin ne demek istediğini daha iyi anlıyorum artık. Ki ciddi anlamda da işimi yapıyor bile değilim hala. Levent abinin acil sözü hala gerçekleşmedi. 

Bugün beni evine çağırdı bir şeyler konuşmak istiyormuş. Bu konuyu da açmak için tam zamanı diye düşünüyorum. Saatimi kontrol ediyorum ama sanki zaman geçmek bilmiyor ve gerçekten çok beğenerek seçtiğim evim beni boğmaya başlıyor.Evet hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim kendimi. Demek ki ben yalnızlığı seven kesimden değilmişim. Bunu daha yeni anlamam da ilginç doğrusu.

Bu yataktan artık çıkmam gerek. O kadar uykuya rağmen vücudumda bir dinlenme belirtisi de yok. Sürekli hasta takibi yapmak bir noktadan sonra sıkıcı hale geliyor. Garip olan hastalarla da fazla samimi olan kişi benim. Onlarla sohbet etmeyi hastalık geçmişlerini dinlemeyi seviyorum. Özellikle ilk defa doğum yapacak anneleri sakinleştirmek favori uğraşım diyebilirim ama artık bende polikliniğe inip hasta bakmak istiyorum.Bunun için birkaç sene daha bekleyecek olmak beni üzse de gerçek bu. Gerçi her asistan bu yollardan geçiyor ama gerçekten sabretmesi zormuş lafta değilmiş söylenenler. 

Zorla da olsa yataktan kalkıp banyoya gitmeyi başarıyorum. Bir duş almak bana kesinlikle çok iyi gelecek. Acele etmeden keyfine vararak duş aldıktan sonra yemek yiyorum. Yalnız midem arada bir sinyal veriyor. Sürekli nöbetten çıkıp yemek yedikten sonra üstüne uyumak kesinlikle çok yanlış bir şey ama öğün atlamam lazım. Yoksa diğer öğün haddinden fazla yemeye başlıyorum ve bana kilo olarak geri dönüyor.  Yani bu bir kısır döngüye dönüştü ve bunu nasıl kıracağımı ben de bilmiyorum.

Saatime bakıp hazırlanmaya başlıyorum.  Allah'tan bu kılık kıyafeti önemseme işim hala iyi çalışıyor. Önceden daha da dikkat ederdim ya neyse. Hatta birkaç kere moda sayfalarına çıkmışlığım bile var. Babamın tavrını da tahmin edersiniz zaten. Hatta biraz daha küçük olsam eline makas alıp saçımın önündeki uzun tutamları kesmeye bile kalkışabilir. Hala saç kesimimi kabullenemedi. Herkes beğenirken bir o beğenmiyor.

Odamdan çıkarken kitaplığım ile göz göze geliyorum. Kesinlikle artık kitap okumaya geri dönmem gerekiyor. O kadar aksattım ki vicdan azabı bile duruyorum. Sonra en üste duran Harry Potter serisinin beş farklı baskısına göz gezdiriyorum. Aptal kız beni nasıl da sinir etti o gün. Cidden böyle algı içinde olanlar kesinlikle laf anlamıyor. O yüzden tartışmaya girmemek en iyisi.

Kız Dumledore'a resmen çakma Gandalf dedi. O sevimsiz Gandalf'a bin basar Dumbledore. En azından bir şeyler söyleyip sürekli ortadan kaybolmuyor. Ablam duysa bu sözleri Mercan'a saç baş girebilir o kadar fanatiktir kendisi. Zaten ben de ablamın izinden gittim bu konuda. Hatta ablam kızını bile bir potterhead olarak yetiştiriyor. Şimdiden harika koleksiyonu var. Bazen kıskandığım bile oluyor çünkü bende bile o kadar eşya yok. 

Şunu kabul edebilirim ki kız gerçekten çalışkan. Ama o günkü beni suçlayan tavrına kesinlikle anlam veremedim çünkü benim kız arkadaşımla ayrılmam ile eski iş yerindeki kaba doktor ile nasıl bir bağlantı kurdu kesinlikle anlayamıyorum. Hatta bunu birkaç gün düşündüm. Zaten bana olan bakışları da bir tık beni rahatsız ediyor. Hatta o olaydan sonra bu bakışlar bile değişti daha da suçlayıcı oldu desem yeridir. Neyin intikamını almaya çalışıyor emin değilim. Yani kadınların bana hayran olan bakışlarına alışkınım ama ilk defa bu tür bakışlar altında gözetlendiğimi hissediyorum.