UMAY

65.Bölüm

crazzzy_leaderrr5 'e ithafen💜

Keyifli okumalar dilerim.

Uğrunda ölmeyeceğimiz bayrağın gölgesine sığınmayız. Asker olup vatana sahip çıkarız.🇹🇷🇹🇷

________________________

Gözlerimi açtığımda gözlerim tavanla buluştu. Her tarafım ağrıyordu. Umay! Güzelim." dedi Yiğit. "Nerdeyim ben?" dedim. "Hastanedeyiz." dedi. Ona döndüm sonra kaşlarımı çattım. "Senin ne işin var burada?" dedim. "Güzelim." dedi. Güzelim deyişini o kadar çok özlemişim ki. "Yiğit çık." dedim. Sesim yüksek çikmıştı. Kolundaki serumu çıkarttım. "Umay yapma." dedi. Ağlamaya başladım.

"Git buradan! Çık."

Yüzünü asıp çıktı. Yatağın üstunde ne varsa yere atmıştım. Odaya bizim kızlar girdi. Kriz geçirmek üzereydim. "Umay sakin ol!" dedi Defne. "Bırakın beni!" dedim. "Doktoru çağırın acil." dedi Öykü. Omuzlarımdan tutmuşlardı beni. Doktor ve hemşire yanıma gelip koluma iğne yaptılar. Uyuya kaldım.

Uyandığımda biraz daha sakindim. Etrafa bakınca herkes buradaydı. "Deli kız korkuttun bizi." dedi Ayaz. "Başım döndü göremedim." dedim. "Sen kendini yorma." dedi Asel. Gözlerimi odada gezdirirken "Dışarıda." dedi Ömer. "Anlamadım." dedim. "Yiğit dışarıda. " dedi Ömer. "Banane." dedim. "Özlemedin mi?" dedi Ayaz. "Çok özledim. " dedim. "Ee niye böyle yapıyorsun?" dedi Okan. "Benim canım çok yandı. Benden gizlediler. Nasıl hiçbir şey olmamış gibi davranayım." dedim. Kimse bir şey demedi. "Tamam artık herkes dışarıya. Dinlensin." dedi Öykü. "Doktor her yerde Doktor." dedi Defne. Hepsi çıktı.

Bugün burada kalacaktım. Jastaneyi de hiç sevmem. Kapı açılınca Dedemi gördüm. "Umay iyi misin kızım? Buraya gelene kadar canım çıktı." dedi. "İyiyim komutanım." dedim. "Hâlâ mı küssün." dedi. "Küssem barışmak kolay olurdu ama ben kırıldım." dedim. "Görev biliyorsun sen de bu işin içindesin." dedi. "Benim bildiğim başkalarından gizlenir aynı timdekilerden değil." dedim. "Yapma böyle." dedi. "Ya annem ve babam gittiktem sonra ne kadar çok acı çektiğimi en iyi sen bilirsin. Bunu nasıl bana yaptın." dedim. Cevap vermedi. "Çok mu seviyorsun onu?" dedi. Bir şey demedim. "Benden de mi?" dedi. Göz devirip yüzüne baktım. "Küçük çocuk gibi yapmıyacan di mi? Biliyorsun benim hayattaki en değerlim sensin. Sadece sana kardeş çıktı." dedim. Dedeme küs kalamayan ben.

Yanıma gelip başımdan öptü. "Psikopat torunum benim." dedi. Bende kollarımı beline doladım. "Bir daha öyle bir şey olmasın. Olsa da benim de haberim olsun." dedim. "Tamam söz." dedi. Biraz daha yanımda kaldıktan sonra gitti. Asel ve Ayaz yanıma geldi.

"Diğerlerini gönderdim de Üstteğmen gitmedi." dedi Asel. "Ben kendime bakarım siz de gidin hadi." dedim. "Ben sana kaç defa dedim abiye cevap verme. Yapıştırırım ağzına." dedi Ayaz. Dışarıdan öksürük sesi geldi. "Şaka yaptım canım." dedi Ayaz. Öksüren Yiğitti. "O niye gitmedi." dedim. "Yanında kalmak için." dedi Ayaz. "Gerek yok." dedim.

10 dakika sonra elinde çiçek buketiyle Atakan geldi. "Geçmiş olsun Umaycım." dedi. "Sağolun komutanım. " dedim. Arkasından Yiğit girdi. "Hayırdır niye geldin?" dedi Yiğit. "Sana mı soracam?" dedi Atakan. "Sevgilime geldin tabii ki bana soracaksın." dedi Yiğit. "Umay bir şey söyle kavga edecekler." dedi Asel. "Yesinler birbirlerini." deyip omuz silktim. Ters ters bana baktı Asel. "Dışarıda konuşalım mı?" dedi Yiğit. Atakanla birlikte çıktılar. "Ayaz sen de git şimdi öldürür falan." dedim. Ayaz da gitti. "Hani umrunda değildi." dedi Asel. "Değil zaten." dedim.

Biraz zaman geçtikten sonra kimseden ses çıkmadı. Asel de lavaboya gitmişti. Serum askılığını alıp aşağı indim. Sesin geldiği yere doğru gidince Yiğit'in Atakanı yere atıp dövdüğünü Ayaz'ında köşede onları izlediğini gördüm. "Ne yapıyorsunuz ya? Sesiniz her yere geliyor." dedim. Beni gören Ayaz hemen yanlarına gidip "Yapma Yiğit." dedi. Atakanın yüzü kan içindeydi. "Bırak onu öldüreceksin." dedim. "Amacım da o." dedi Yiğit. Yiğitin kolundan tutup çektim. Dudağı kanıyordu Yiğit'in. "Ayaz acile götür onu." dedim. Atakanın kolunun altına girip götürdü.