UMAY

75.Bölüm

Keyifli okumalar dilerim.

Hepimiz kardeş değiliz!
Benim kardeşim Ezana saygılı olur, benim kardeşim Vatana bağlı olur, benim kardeşim Türk bayrağını sever, benim kardeşim askeri polisi öldürmez, benim kardeşim kundaktaki bebeği öldürmez, benim kardeşim ekmek yediği Vatan'a ihanet etmez!!🇹🇷🇹🇷

______________________________

Beklenen gün sonunda gelmişti. Öykü iki gün öncesinden gitmişti Maraşa. Bizde 4 araba ile yola çıktık. Çünkü malzemeler çoktu. Anca arabalara yetmişti. Çift çift arabalara yerleşmiştik. Okan ve Savaş ta bir arabadaydı. Hazırlanmamıştık henüz 7 saat yol gidecektik. Saçım makyajım bozulur falan olmazdı. Hepimiz çok heyecanlıydık.

Maraşta birgün için kiralık dubleks ev tutmuştuk. Kocamandı hepimize yeterdi zaten. Arabaları park edip indik. Kıyafetlerimizin olduğu bavulları alıp eve girdik. Yukarısı biz kızlara, aşağısını da beylere vermiştik. "Çikolata çiçeği aldınız mı?" dedim. "Ben unuttum." dedi Okan. "Allahım sen sabır ver." dedim. Diğerleri gülmeye başladı.

"Asel ve Defne siz hazırlanmaya başlayın." dedim. Onlar yukarı çıktı. "Sevgilim sen ve Okan da gidip çiçek ve çikolata alın. En önemli şeyi nasıl unutuyorsunuz onu da anlamadım ki." dedim. "Emredersiniz komutanım. " dedi Okan ama ciddi ciddi söylemişti. Kahkaha attım. "Okan sana fotoğraf atıyorum öyle bir çiçek yaptırın. Çikolata içinde güzel bir şey seçin eğer kararsız olursanız beni arayın." dedim. "Tamam güzelim." dedi Yiğit ve onlar çıktılar.

Arkamı döndüğümde Savaş, Ayaz ve Ömer'in ayaklarını uzatıp oturduklarını gördüm. "Kolay gelsin Beyler." dedim. "Umay yorulduk ama." dedi Savaş. "Ya şurada ne kalmış. Hadi kalkıp hazırlanın. Bir saat içinde herkes burada toplanacak marş marş." dedim. Kalkıp gittiler. Ben de yukarı çıktım. Kısa bi duş alıp makyajımı yapmaya başladım. Yiğit görüntülü arıyordu. Açtım.

"Güzelim çiçek olmuş mu?"

"Size attığımdan daha güzel."

"Çikolata hangisi olsun?"

"Ortadaki olsun. Öykü, Okan ve tarihide yazdırın."

"Tamam güzelim. "

"Yanlışıkla bizim adımızı yazma."

"O iş bende."

Vedalaşıp telefonu kapattım. Mayajımı bitirip elbisemi giydim. Umarım Yiğit bir şey demezdi. Saçlarımı da şekillendirip yüzüklerimi taktım. Kolyem her zamanki yerinde. Sevdiğimin aldığı künyeyi de bileğime taktım. Silahımı da bacağımdaki yerine koydum. Hazırdım. "Defne!" diye ses gelince odadan çıktım. Ömer anlaşılan Defne'nin elbisesini çok beğenmiş. Kıkırdadım.

"Defne! Yavrum bu ne hâl?" dedi Ömer. "Nesi var ya? Gayet güzel." dedi Defne. "Sorun da o ya hiçbir şeyi yok. Parçaları eksik." dedi Ömer. Güldüm. Yiğitte hazırlanmıştı. Takım elbise ona çok yakışıyordu. Aşık oldum. "Umay! Güzelim elbisen bir yere mi takıldı yırtılmış." dedi Yiğit. "Yok modeli böyle." dedim. "Şimdi bir şey demiyorum sonra konuşacaz." dedi Yiğit. Bir şey demedim.

Okan gelince kravatını düzelttim. "Yakışıklısın oldu oldu." dedim. "Çok heyecanlıyım." dedi Okan. Gülümsedim. "Savaş gömleğini düzelt. Psikopat gibi giyinmişsin. Ömer şu pantolonunun paçasına el at canım. Ayaz sen de bir şey yok. Tamam." dedim. "Umay makyajım iyi mi?"dedi Defne. "Ben sana gösterecem makyajı." dedi Ömer. "Rimel biraz daha çek." dedim. "Umay saçlarım iyi mi?" dedi Asel. "Çok güzel canım." dedim. "Benim sevgilim çuval giyse bile yakışır o kadar güzel." dedi Ayaz. "Ah biliyorum." dedi Asel.