UMAY

72.Bölüm

Keyifli okumalar dilerim.

Gez oğlum,
Vatanına göz dikeni ez oğlum,
Dostun kim düşmanın kim sez oğlum,
Tarihini şerefinle
Yaz oğlum!!
🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

_______________________________

Bu aralar aksiyon yerine çok mu şoka uğruyordum bilemedim. Kimseden ses çıkmıyordu. Okan'ın annesine baktım. "Sen benim oğlumu kandırdın." dedi ve Öykü'nün üzerine doğru yürümeye başladı. Okan Öyküyü arkasına aldı. "Eğer o kızı bırakmazsan sana hakkımı helâl etmem." dedi annesi. Okan alayla karışık güldü. "Ne hakkından bahsediyorsun? Doğduğum gibi beni dışarı atmanızdan mı yoksa 18 yaşıma gelince beni yurttan alıp hayatımı mahvetmenizden mi?" dedi Okan. Kanım dondu. "Nankörsün." dedi annesi. Daha fazla dayanamayıp Okanın önüne geçtim. "Evimizden gider misiniz?" dedim. "Sen kimsin? Karışma aile işimize." dedi. "Okan benim kardeşim karışırım şimdi evi terk edin. Zor kullanmak istemiyorum." dedim.

İçeriye gidip eşyalarını aldı ve gitti. "Okan!" dedim. Yüzü çok asıktı. "Niye hiç anlatmadın?" dedim. "Canınızı sıkmak istemedim." dedi Okan. Okana sarıldım. "Unutma burada kocaman bi ailen var her konuda hiç çekinme her türlü yardım ederim ederiz." dedim. "Biliyorum. Sağolun." dedi. Ben geri çekildikten sonra diğerleri de sarıldı. Yiğit ile Ömere baktım. "Siz biliyordunuz değil mi?" dedim. "Evet." dediler. Yiğit'in yanına gidip sarıldım. "Az önce teselli ediyordun şimdi sen niye ağlıyorsun?" dedi Yiğit. Kafamı gömdüm göğüsüne. 5 dakika sonra kendime geldim.

"Siz ikiniz oturun buraya?" dedim. Okan ve Öykü kanepeye oturdu. "Evleniyorsunuz insan bi haber verir?" dedi Defne. "Benimde nikah masasında haberim oldu." dedi Öykü. "Bende dayanamadım. Sinirlerim bozulmuştu size haber vermek bile aklıma gelmedi. Kusura bakmayın. " dedi Okan. "Sıramızı aldılar." dedim. Şakasına dudaklarımı büzdüm.

Haber vermemelerini çok takmadık. Aksine mutlu olduk. Hepimiz tebrik ettik. "Ben ortamı bozmak istemem ama Ertuğrul abi öğrenirse sorun çıkmaz mı?" dedim. "Gidip istiyelim. Bi kaç ay sonra da düğün yaparız sorun çıkmaz." dedi Ömer. "Öykü ailene haber ver o zaman haftaya istemeye geleceklerini söyle. Zaten ailen Okan'ı biliyor." dedim. "Heyecanlandım." dedi Öykü gülümsedim.

"Biz kahvaltı hazırlıyalım." dedi Defne. Asel de Defneyle beraber gitti. Öykü de Okan'ın odasına telefon görüşmesi yapmaya gitti. "İsteme falan dediniz de Kim isteyecek?" dedi Okan sessizce. Ailesi hayatta gelmez zaten onlarla görüsmez Okan. "Ben isterim." dedim. "Sen kötü kaynanalık yaparsın." dedi Ayaz. Güldüm. "Sen merak etme ben hallederim." dedim. "Sen bu ayakla nasıl gittin?" dedi Ömer. "Konu sevdası olunca gitmiş." dedi Yiğit. Okan da gülümsedi.

Öykü geldi. "Ne oldu?" dedim. "Tamam. Gelip istesinler dedi Babam." dedi Öykü. "Ayy teyze oluyorum." dedim. Hepsi güldü. "Güzelim Allahın izniyle o bir sonra ki aşama." dedi Yiğit. Kahvaltıyı hazırlayinca hepimiz oturduk. "Ben şimdi erkek tarafıyım çocuğunuz olunca kız tarafıyım tamam mı?" dedim. "Umay sussana ya" dedi Öykü. "Kahvaltıdan sonra alışverişe mi gitsek hazır izinliyiz hepimiz." dedi Asel. "Çok iyi olur." dedi Defne. "Bizde gelelim." dedi Ömer. Defne kaş göz hareketi yaptım hayır anlamında. "Hayır canım. Biz kız kıza takılacaz." dedi Defne.

Kahvaltımız bittikten sonra biz ortalığı topladık. Öykü de Okana pansuman yaptı. "Güzelim bu tatil günlerini neden bana ayırmıyorsun?" dedi Yiğit. "Kaynanalık yapıyorum şu an sende kayınbabasın. Çocuklarımiz için bir güncük ayrı kalabiliriz." dedim. "Peki öyle olsun." dedi. Başımdan öptü. Yiğitı köşeye çektim. "Şimdi yüzük falan alınması gerekiyor ya. Kartımı sana vereyim sen seninmiş gibi Okana ver ben versem kabul etmez." dedim. Yine hayran hayran bana baktı. "Biz ne güne duruyoruz. Onun bir şeye ihtiyacı olsa biz yardım ederiz meleğim." dedi Yiğit. "Benim de kardeşim oluyo ama." dedim. "Sen nasıl bir şeysin?" dedi Yiğit. "Niye ki?" dedim. "Hiiç." dedi.