UMAY

96.Bölüm

İyi okumalar dilerim.❣

🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

_______________________________

Alay binasına girdiğimiz gibi odalarımıza gidip hazırlanmaya başladık. Beremi de elime alıp yukarı toplantı odasına çıktım. Diğerleri de gelmişti. Yiğit ile Ömerin ortasındaki yerimi alıp oturdum. "Niye beni beklemeden çıkıyorsunuz?" dedim. "10 saat hazırlanıyorsun." dedi Ömer. Omuz silktim.

Albay gelince ayağa kalktık. "Oturun çocuklar." dedi. Kendisi de oturunca. Onümüze bir dosya koydu asker. "Açın." dedi Albay. Dosyayı elime alıp açtım.

"3 kişi. Kırmızı listedeler. Yerlerini tespit ettik. İyice inceleyin, bir saat sonra yola çıkacaksınız."

"Emredersiniz komutanım."

Albay çıktıktan sonra dosyadaki her şeyi noktasına kadar okudum. Bütün emirleri bu şerefsizler veriyorlar. Bunları yakalarsak sonları bile gelebilirdi.

Yarım saat içinde plan yapıp hazırlanmaya gittik. Yeleğimi giyip ceplerini kontrol ettim. Silahımı ve kasaturamı yerlerine koyup sniperımı omuzuma aldım. Eldivenlerimi giyip kaskımı da taktım. Aynanın karşısına geçip baktım. "Operasyona giderken aynaya bakan ilk ve tek insansın." dedi Ayaz. Güldüm.

Hepsi odadan çıkarken ben ve Yiğit kaldık. Ellerini yanaklarıma koydu. "Kendini tehlikeye atacak bir şey yapma tamam mı?" dedi. "Yüzbaşım ne zaman yaptım ki? Aşk olsun." dedim. "Asena!" dedi. "Tamam ya." dedim. Elimi dudaklarına götürüp öptü. Sonra birlikte çıktık.

"Allah yâr ve yardımcınız olsun."

"Amin."

Helikoptere bindik sırasıyla yerlerimizi alınca havalandı. "Ee ömer, evlilik nasıl gidiyor?" dedim. "Harika bir şey. İnsanın evine gidince sevdiği insanı görmesi." dedi Ömer. Gülümsedim. Gerçektende çok güzel bir şey.

Ceplerimi kontrol ederken çikolata almayı unuttuğumu farkettim. Tam o sırada Yiğit bana çikolata uzattı. "Yemeyince çılgınlık yapıyorsun. Ondan her zaman yanıma alıyorum." dedi. Elinden alıp paketi açtım ve bir parça ısırdım. "Yediğimde enerji depoluyorum daha fazla yaparım." dedim ve güldüm. Çikolatayı elimden alıp hepsini ağzına attı. Yüzümü astım. Kahkaha atıp beni kendine çekti. Cebinden bir tane daha çıkarıp verdi. "Öküz." dedim.

"Liseli aşıklar gibisiniz." dedi Savaş ve yüzünü buruşturdu. "Kıskanma." dedim. "Buram buram aşk kokuyorsunuz. Bekârlık varken ne gerek var böyle şeylere." dedi. "Anlaşılan senin sevgili zamanın gelmiş." dedim. Güldüler. "Ben onlar gibi değilim bana yapamazsin." dedi. "Görecez. Hatta kendin bulacaksın. Bana gelip bunu ayarla diyeceksin." dedim. "Ben mi?" dedi ve kahkaha attı. "Var mısın?" dedim. "Varım. Neyine?" dedi. "O zaman düşünürüm." dedim. "Tamam." dedi.

Yolumuzun geri kalanını planı konusarak geçirdik. Helikopter yere inince bizde indik. Çok soğuk ve karanlıktı. Yürümeye başladık. Yine etrafimı kapatmışlardı. "Biz bunları neden direk öldür müyoruz?" dedi Ömer. "Bence de." dedim. "Önemli bilgiler almak için." dedi Yiğit. "Kamera, mikron da getirseydik ben iki dakika da halleder konuştururdum. Sonra öldürür giderdik. Niye onları yanımızda götürüyoruz ki." dedim. "Ona ne şüphe. Ama emir bu." dedi Yiğit. Omuz silktim.

Bir saat kadar yürüdük. Onlardan ayrılıp yüksek bir yerde yerimi aldım. Sniperimı yerleştirip etrafı kontrol ettim. "Asena?" dedi Yiğit. "Üstte iki kişi, sağ cephede 3, sol da 1, ön tarafta da 2 kişi var. Şüpheliler içerde büyük bir olasılıkla." dedim. "Herkes yapacağını biliyor. Asena başla." dedi Yiğit. "Üstteki iki kişiyi de vurdum. Susturucu taktıgım için kimse fark etmemişti. Sağ ve soldaki de ölmüştü.