Duvar

Bölüm 49

Yusuf Ali Asaf

Üzerime gelen ağırlıkla bilincim yavaşça açılmaya başladı. Belli belirsiz duyduğum seslerle gözlerimi açıp arkama döndüm. Afitap'a baktığımda sıkıntılı bir yüz ifadesiyle bana sarılmaya çalışıyordu. Elini tutup çekmeyi planlarken biraz sıcak olduğunu fark edip elimle alnına dokundum. Ateşi vardı. Üzerini açmaya çalıştığımda itiraz edip yorganını üstüne çekmeye çalıştı.

"Afitap, kalk hadi."

Acı dolu sesler çıkarıp kafasını iki yana salladı.

"Güzelim, hadi kalk. Ateşin var." Bir kolundan tutup sırtından ittirdim.

"Çok üşüyorum."

"Ateşin olduğu için üşüyorsun. Banyo yapman lazım."

Ben onu kaldırmaya çalışırken kendini yatağa atmaya çalışıyordu. "İstemiyorum."

"Güzelim, eğer sen kendi rızanla gidip yapmazsan seni ben soyup yaptıracağım."

Ağlar gibi sesler çıkarıp kendini yatağa attı.

"Sen istedin." diyip kucaklayıp banyoya taşıdım.

"Bırak beni." dedi cansızca.

"Sen istedin, güzelim. Bana bir şey deme."

"Tamam, tamam." dedi banyoya geldiğimizde. "Ben yaparım. Sen çık."

Yüzünü inceledim. Pek de emin olamadım yapabileceğinden. "Kendi başına yapabilecek gibi durmuyorsun."

"Halledebilirim." dedi. Onu klozetin üstüne koyup ben de suyunu hazırladım ılık bir ayara. "Sakın ayarını değiştirme. Biraz üşüyeceksin ama sakın değiştirme."

Alt pijamasını çıkarırken ben de içeriye gidip giymesi için iç çamaşırı ayarladım. Esasen iç çamaşırı ile durması taraftarıydım ama sonradan yatarken sütyen takmadığını hatırlayınca dolabından ince bir pijama takımı çıkardım. Su sesi bir süre sonra durduğunda kapıya yöneldim. Çıkınca yardım etmek için kolumu uzattığında iyi olduğunu söyleyip kendi kendine yürümeye devam etti.

"Yatağın üstüne koydum giyeceklerini. Ben çıkıyorum. Rahatça giyin."

Bir şey demeden çıktım. Bir süre bekledikten sonra kapıyı çalıp içeriye girdim. Afitap, yorganın altına girip der top olmuştu.

"Üşüyorsun, biliyorum ama lütfen." Yorganı üstünden çektiğimde yine itiraz etti.

Ağlayacak gibi bir hâli vardı. "Midem bulanıyor."

Ne yapabilirdim ki? İnternetten ne yapabileceğime baktım.

"Nane-limon yapayım mı? İçebilir misin?"

Kafasını iki yana salladı ve hemen sonra kendisinden beklenmeyecek bir hızda banyoya koştu.

İçeriden gelen seslerle midesini bozduğunu anlamakta pek zorluk çekmedim.

Odadan çıkıp nane limon yapmaya karar verdim.

♂♂♂

Sabah olduğunda Afitap daha yeni uyumuştu. Elimi alnına götürdüğümde ateşinin tam anlamıyla normale dönmediğini ama endişe edilecek kadar da yüksek olmadığını gördüm.

Ceren'i arayıp bugünkü programı iptal etmesini söylediğimde çok önemli toplantıların olduğunu söyledi. Şansıma küfredip yine de iptal etmesini istedim. Afitap'ı böyle bırakmak istemiyordum.

Ben çorba tarifi araştırırken Afitap'ın annesi aradı. Afitap rahatsız olmasın diye telefonu alıp dışarıya çıktım.

"Kızım?" diyen Gülfidan anneyi (y/n: adini hatirlayamadim kadinin. Umarim boyledir.) "Ben Asaf." diye yanıtladım.