Bölüm 64

847 38 22
                                    

Ozellikle bolum sonlarindaki -ama baslarda olanlar da var) yazilar ilk yayinlamadan kalma notlardir. (Bu onceden paylastigim tum hikayeler icin gecerli) Yazdigim zamanlarda ne dusunmusum, ne hissetmisim, ne yasiyormusum onlari hatirlamak icin silmemistim. Bilginize...



Yazan'dan

Asaf güne gözlerini açtığında üzerinde yatan kadın kıpırdanıyordu. Her şeyin gerçek olduğunu iliklerine kadar hissederken dudakları kıvrıldı.

Artık sınır yoktu, "Sen benim kocam değilsin." sözleri yoktu.

Dudaklarının hareketi daha geniş alana yayılırken kadının saçlarını öptü koklayarak. Bu hareketle kadın biraz huysuzlanmış ve kıpırdanmış fakat uyanmamıştı.

Eli aşağılara gittiğinde kadının geceliğinin sıyrılıp kalçasını açıkta bıraktığını fark etti. Bu, organına birtakım mesajlar gönderse de takmayıp yorganı kadının üstüne çekti üşümemesi için.

Kadının kolunu okşamaya, parmağı ile ufak, yumuşak dokunuşlar yapmaya başladığında kadın da üzerinde büzüldü sanki. Minik mırıltılar çıkardı. O uyanana kadar saçlarını öpüp kokusunu içine çekti Asaf. Uzun zaman sonra hapishaneden çıkmış gibi hissetti. Özgürdü. Artık tamamen özgürdü bu kadına.

Saçlarındaki dudaklar ve kolundaki parmak ile gülümseyerek uyandı Afitap. Ne zaman bu kadar mutlu uyandığını hatırlamıyordu. Derin bir nefesle adamın kokusunu da içine çekerken nefes kadar derin öpücüğü de adamın boynuna bıraktı.

"Günaydın, aşkım." dedi çatallı sesiyle.

"Günaydın, birtanem."

Kıkırdayıp "Sadece bana birtanem desene..." dedi başını kaldırmadan. Gayri ihtiyari parmakları da adamın sert göğsünde hareket etmeye başladı.

Kadının tek dokunuşu, Asaf'ı knock out edecek güçteydi resmen ama bu defa oynamasını izin verdi.

"Olmaz." dedi tekrar öpüp. Saçları da göründüğü kadar yumuşaktı.

"O nedenmiş?" dedi hemen başını kaldırıp Afitap.

Bu ayrıcalığa sahip olabilmeliydi karısı olarak!

Onun bu sinirli hâline dudak kıvırdı Asaf. Sinirlenince de güzel oluyordu bu kadın.

"Daha çocuklarıma diyeceğim." dediğinde balon gibi sönüp ağzı kulaklarına varana kadar gülümsedi Afitap.

"He tamam o zaman."

"Beni, çocuklarımızla paylaşmak zorundasın."

Dediğine güldü. "Maalesef." Kalkıp Asaf'a döndü. Ellerinden destek alıyordu. Vücudunun yönünü değiştirmişti ve artık onunla yüz yüze bakıyordu.

Asaf, kadının yüzüne gelen saçları kulağının arkasına itti.

"Ama var ya..." dedi gözlerini kısarak. Sesi de tehditkârdı. "Seni benden çok severlerse elimden çekeceğin var."

"Hım..." dedi Asaf, kadının yanağını parmağının sırtı ile okşarken. "Cazibeme hiç kimsenin dayanamadığını en iyi senin bilmen lazım, karıcım."

Kalbi pamuk gibi olsa da bunu yüzüne yansıtmadı Afitap. "Benimkine dayanamadıklarını da senin en iyi bilmen lazım, kocacım." Asaf'ın gözlerindeki parlamalar midesinden kasıklarına keskin bir hat çizilmesine sebep oldu.

Asaf aniden karısını altına alıp dudaklarına saldırdı vakit kaybetmeden.














+18 cinsel icerikli sahne

DuvarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin