" ជុង ជួយផងទីនេះមានខ្មោច ហ្ហឹកៗ " ជ្រុលជាបានឱបហេីយដៃក៏មិនទំនេរទាន់ ថេហ្យុង ចង្អឺតតោង ក នាយខាងមុខទៀតផងគឺបម្រុងតោងគេលេីកពរ ពិតប្រាកដណាស់។ ថេហ្យុង គិតតែពីឈ្មុលស្វែងរកកន្លែងដែលអាចបិទបាំងខ្លួនឯងពេលនេះ ឯ ដំណក់ទឹកភ្នែកដែលស្រក់ដោយសារខ្លាចខ្មោចនោះក៏ជោគជាំពាសពេញអាវសិមីរបស់ ជុងហ្គុក យ៉ាងពេញទំហឹង។
" អស់អីហេីយ.. " ជុងហ្គុក លួងដោយសម្លេងស្រាលតែនាយមិនបានឱបកាយតប តវិញឡេីយក្រៅពីសម្ងំស្ងៀមបណ្ដោយនាយតូចខាងមុខបានឱកាសឱបម៉ាឆ្ងាញ់ដៃពេលនេះ។ ថេហ្យុង ក៏ចាប់ដឹងថាមានសម្លេងបង្ករមករំខានត្រចៀកហេីយក៏ភ្ញាក់ខ្លួនព្រឺត ពិតមែនហេីយហេតុអីមកឱបគេបែបនេះ?
១៤ឆ្នាំមុន
" សិស្សច្បង! ខ្ញុំជូន " កាយតូចដែលស្ថិតក្នុងឯកសណ្ឋានសិស្សដាក់បញ្ឈរខ្លួនពីមុខមនុស្សដែលគេបានលួចស្រលាញ់មកជាយូរហេីយនោះ មិនដឹងថាថ្ងៃនេះពុលគ្រួចអ្វីទេីបក្លាហានឡេីងមកហ៊ានបញ្ចេញសកម្មភាពបែបនេះជាមួយបុរសបេះដូងត្រជាក់ស្រឹបដូចប៉ូលទឹកកកបែបនេះ? ថេហ្យុង ឱនចំកោងខ្នងសឹងដល់ដីហុចនូវប្រអប់សូកូឡាដែលគេជាអ្នកវិចខ្ចប់យ៉ាងស្រស់ស្អាតប្រគល់ជូន ជុងហ្គុក មិនសូម្បីសម្លឹងមកកាន់ខ្លួន។
" ... " ការដែលស្ងៀមស្ងាត់ពីបុរសខាងជាជាហេតុឲ្យ ថេហ្យុង ខ្លាចរអារនឹងនាយម្នាក់នេះជាខ្លាំងតែប្រថុយប្រថានទ្រាំដល់ទីបំផុតបេីនាយមិនទទួលយកប្រអប់សូកូឡានាយតូចក៏នឹងមិនជៀសផ្លូវគេម្នាក់ហ្នឹងដូចគ្នាដែរ។
" ចេញ! " សម្ដីដ៏អត់ឱជារសស្រដីកាច់បំបាក់នូវប្រអប់ទ្រូងនាយតូចកាន់តែឈឺផ្សារឡេីង។
" ឯងមិនឮទេ? " ជុងហ្គុក ស្រដីសួរម្ដងទៀតដោយសម្លេងរឹងកំព្រឹសហាក់មិនចូលចិត្តក្មេងដែលពូកែរំខានម្នាក់ហ្នឹងតតែសោះ។
" គឺ .. " កាយតូចរហ័សខ្ទាតចេញទៅម្ខាងជាហេតុឲ្យផ្ដាច់សម្ដីមុននឹងធ្វេីឲ្យប្រអប់សូកូឡាធ្លាក់ទៅលេីដីយ៉ាងសង្វែក។ ជុងហ្គុក ក៏ដេីររំលងហួសទៅបាត់ថែមទាំងជាន់បន្ថែមហាក់ដូចជាកំពុងជាន់ឈ្លីបេះដូងខ្លួនបែបនេះដែរ។ ថេហ្យុង ស្រក់ទឹកភ្នែកចុះមកម៉ាត់ៗដោយក្ដីឈឺចាប់ពិសេសកាលដែលត្រូវហ្វូងសិស្សដ៏ទៃទៀតចង្អុលសេីចចំអកមកកាន់ខ្លួនបែបនេះវាជារឿងដ៏គួរអោយអាម៉ាសបំផុត។
BẠN ĐANG ĐỌC
វិលត្រឡប់ព្យាបាលបេះដូង
Lãng mạnការវិលត្រឡប់សារជាថ្មី ជួបគូស្នេហ៍ចាស់ដែលបានបែកបាក់អស់រយៈពេលជាច្រេីនឆ្នាំ។ ស្រលាញ់គេតែម្ខាងវាមិនមែនជាកំហុស កាលដែលគេប្រងេីយជាមួយក្ដីស្រលាញ់ធំធេងរបស់ខ្លួន នោះទេីបជារឿងដ៏គួរឲ្យខូចចិត្តបំផុត។ ប្រលោមលោកមនុស្សធំ និព...
