Deception (Voltooid)

Deception deel 27

Mijn maag draaide zich werkelijk om en het leek weer te draaien. Ik sprong richting de wc en ik af bijna letterlijk mijn ingewanden uit. Oh ya ra bi. Wat moet ik nu doen? Ik huilde en de tranen leken niet te stoppen.

Ik bleef op en neer lopen. Ik draaide letterlijk door. Ik gooide het staafje tegen de muur en liet mij op de grond zakken. Ik trok mijn knieën naar mij toe en begon te huilen. Ik heb mijn leven letterlijk kapotgemaakt. Wat gaan de mensen nu denken? . Wat heb ik mijn moeder toch aangedaan? Bleef zeker een uur op de grond totdat ik het koud kreeg.

Ik zuchtte en stond op. IK ging naar de wastafel en waste mijn gezicht. IK keek even in de spiegel en mijn ogen waren rood en ik had wallen onder mijn ogen. Ik moest meteen aan papa denken. De granen gleden weer over mijn gezicht. IK probeerde weer kalm te blijven. Ik waste weer mijn gezicht. Ik moest nu echt aan mijn tranen inhouden.

Mijn zusjes zullen zo wel wakker worden. Ik moest weer aan papa denken. Ik probeerde hem voor de geest te halen. Ik dacht weer aan de wijze woorden van hem. "Goede keuzes maak je door ervaring en ervaring krijg je door de verkeerde keuzes". "Wie een fout maakt met zijn handen, lost het op met zijn tanden" Dat is wat papa altijd zei.

Ik zuchtte en waste mijn gezicht opnieuw. Ik wreef even over mijn buik. Allah laat niemand in de steek. Mij ook niet, zei ik. Ik moet een beslissing nemen. Ik voelde mij zo slecht maar ik wilde eerste met Jalil praten. HIj houdt van mij. We moeten hierover samen beslissen. Wil ik wel met hem trouwen?. Ik moet, zei ik.

Ik liep naar de keuken en zette alvast koffie op. Ik had nu wonderbaarlijk ook trek. Ik maakte een tosti en ging rustig zitten. Na het eten besloot ik om alles op te ruimen.

Mijn zusje lagen nog te slapen en ik was ergens heel jaloers. Hoe ben ik deze ellende terecht gekomen. Ik hoopte ook zo dat zij nooit mijn fouten zouden maken. Ik deed de was en gooide daarna alle ramen open. Ik ben uitgebreid gaan douchen en kleedde mij daarna op. Het was inmiddels 11 uur geweest en ik was klaar. Mam zou ik vandaag uit Brussel ophalen maar eerst wilde ik naar Jalil.

Ik pakte mijn tas en gooide de zwangerschapstest erin. Ik zuchtte...Hij zal het moeten weten. Ik kan niet te lang wachten. Maar ik voelde mij vreemd. Ik voelde mij schuldig. Ik weet niet of hij er nu al op zit te wachten.

We zijn niet een getrouwd en ik moet hem vertellen dat hij vader wordt. Ya ra bi, help mij. Geef mij moed. Hoe moet ik dit doen? Laat dit gesprek tot iets goeds leiden.

Ik hoorde de meiden al boven praten. Ik schreeuwde dat ik naar Brussel zou gaan. Ik hoorde iets maar ik kon het niet verstaan. Ik versnelde mijn pas naar de auto.

IK reed meteen door richting naar zijn appartement. Binnen een half uur was ik gelukkig daar. Ik hoopte zo dat hij thuis was. Ik liep binnen en het was behoorlijk stil. Het was keurig opgeruimd. Ik ging naar de slaapkamer en zijn bed was opgemaakt. Je zou bijna zeggen dat hij hier niet is geweest. Alle ramen waren dicht. Er stond niets op het aanrecht en de vaatwasser was opgeruimd.

Ik belde hem op en de telefoon bleef overgaan. Hij nam gewoon niet op.
ik belde nogmaals en hij nam weer niet op.

Ik ben maar op de bank gaan zitten. Waar is hij toch?
Ik dacht aan de woorden van Anas ik mijn hart ging te keer. Ik wilde daar nu niet eens aandenken. Ik hoorde tien minuten later mijn telefoon overgaan. "Hoi Jalil, Waar ben je? Vroeg ik. "Thuis "zei hij. "Lieg niet" zei ik. Wollah, ik lieg niet. "Dan is je thuis niet in Zaandam" zei Sarcastisch.

"Het was even stil" Sorry schat zei hij. "Ik ben even weg maar ik ben zo daar". Ik hoorde een man op de achtergrond. Ik kon niet verstaan wat hij zei maar hij was behoorlijk boos.

Rima ik kom zo, zei hij. "Moest je daar nou echt over liegen" zei ik op een geïrriteerde toon. Ik ben zaken aan het doen, zei hij bot. Is er iets aan de hand? Vroeg hij weer. Ja, ik moet even met je praten" zei ik. " Ik ben onderweg", zei hij en hing op.

Meneer zou zo komen maar het duurde meer dan een half uur. Waar is hij toch? Ik wilde hem bellen want het duurde mij toch te lang. Ik pakte mijn telefoon en ik hoorde de deur opengaan.

Hij stond daar en lachte naar mij. "Wat een leuke verrassing" zei hij.
Ik keek hem aan en zei niets. Hij liep op mij af en gaf mij een kus op mijn lippen. Ik zoende hem niet terug en schoof verder van de bank. Wat is er aan de hand prinsesje? Vroeg hij lachend. Ga zitten, zei ik." Ik moet je wat vertellen". "Je hebt Anas gedood" zei hij lachend.

Ik keek hem aan en ik kon echt niet om zijn grappen lachen. Hij zag aan mij dat er iets aan de hand was en bleef mij aankijken. Schatje, wat is er aan de hand? Vroeg hij. Ik hoorde nu een bezorgdheid in zijn stem.

Ik pakte mijn tas en haalde de test eruit. Hij bleef mij met zijn ogen volgen. Ik keek hem aan en moest weer slikken. "Jalil ik ben zwanger" zei ik.

Hij was even stil en keek mij weer aan. Zijn ogen leken nu donkerder. Je bent WAT!!!!

"Zwanger" schreeuwde ik in zijn gezicht. Hoe kan het!!! Schreeuwde hij en hij gooide de test tegen de muur. Ik schrok en automatisch ging ik naar achteren.

"Je slikt toch de pil" schreeuwde hij in mijn gezicht. Ja, maar de pil werkt de eerste maand niet goed en bovendien had ik die morning-after pil ook te laat ingenomen" zei ik weer
Waarom? Schreeuwde hij. "IK KON NIET ANDERS, IK ZAT IN BRUSSEL. Weet je nog? Schreeuwde ik. De tranen stroomden over mijn wangen............

Denk je dat ik dit wilde, huilde ik. "Ik wil het ook niet" zei ik snikkend. "Maar het is nu gebeurd".
Hij bleef mij woest aankijken. Hij stond op en gooide alles wat op tafel stond. Klote, schreeuwde hij.

Ik stond op en wilde weglopen. Hij trok mij terug en ik stond letterlijk op mijn benen te trillen. Voor het eerst was ik bang van hem. "Je haalt het weg", schreeuwde hij. "Ik kan het er nu niet bij hebben" siste hij mij in het gezicht.
IK keek hem aan en trok mij los.

Ik keek hem aan en ik wist niet meer wie ik voor mij had. Ik keek hem aan en probeerde op mijn ademhaling te leggen. Mijn hart ging tekeer en ik de angst kroop omhoog...........

Wat ga je doen als ik het niet doe? vroeg ik." IK haal het NIET weg", siste ik zijn kant op. "" Ik ga GEEN moord plegen" schreeuwde ik zijn gezicht.

"Dan sta je er alleen voor", zei hij. Ik keek hem geschrokken aan. "Wat zeg je" zei ik. Ik wilde het niet zo. Ik wilde eerste trouwen en dan kinderen.
Dat kan nog, zei ik. Nee, nog niet en je kan niet met een dikke buik rondlopen, zei hij nu op een harde toon.

Ik voelde mij kwaad worden. Al mijn woede leek nu uit te komen. "Hier houdt het dan op". : Ik sta dan er alleen voor". Klootzak, niets meer dan schemata.........Ik voelde een keiharde klap in mij gezicht en ik deinsde achteruit. Ik greep naar mijn wang en keek hem aan. Hij schrok en zette zelf een stap achteruit. Ik pakte mijn tas...

Hij schraapte zijn keel."" Als je het NIET weghaalt dan zie mij maar als een bladzijde in je leven die je moet scheuren" schreeuwde hij.

Ik keek hem aan en schudde met mijn hoofd." Ik zal geen bladzijde uit mijn leven scheuren" zei ik nu heel rustig" De pagina's die ik omgeslagen heb, zijn lessen die ik heb geleerd en daar ben jij eentje van" siste ik zijn kant op...Ik keek hem nog aan en liep weg.