Thuis besloot ik om Jalil te bellen. Ik wilde met hem praten en het ook aan de telefoon uitmaken. Ik wilde hem na het gesprek ook niet meer zien.
Ik voelde een kracht in mij die ik niet eerder had gevoeld. Ik was nu ook meer dan ooit vastberaden. Ik belde hem op maar hij nam niet op Die dag probeerde ik zeker nog drie keer. Hij nam nog steeds niet op. Of hij was druk bezig of er is iets gebeurd. Een andere verklaring had ik niet.
In de avond ging mijn telefoon. IK zag dat hij eindelijk terugbelde. Ik nam meteen op. Rima, wat is er aan hand? Vroeg hij op een geïrriteerde toon. " ik ben aan het werk", schreeuwde hij haast." Ik moet met je praten" zei ik. "Dat kan wel wachten" zei hij. "Kom morgen naar het appartement" zei hij weer. "Ik kom daar niet" zei ik. "Nooit meer". Rima, maak mij niet gek, schreeuwde hij. "Ik heb nu even geen tijd voor je shit". "Ik bel je morgen" zei hij boos en hing op.
Ik gooide mijn telefoon op het bed en mijn handen waren gewoon aan het shaken. Ik was gewoon woest. Ik moest diep in en uit ademen. Ik ging op het bed zitten en bleef voor mij uitstaren. Ik wist gewoon niet moest denken.
Klootzak, alleen als het hem uitkwam.Ik besloot om ook niet meer te bellen. Ik stuurde een bericht en vertelde dat het klaar was. Als hij mij niet met rust zou laten, zou ik aangifte doen. En nu was het even wasten op zijn reactie............
Ik deed het ook voor mezelf. Ik had het nu gewaarschuwd en dat was zwart op wit.
Hij gaat boos worden. Hij zal door het lint gaan. Ergens voelde ik de angst aankomen maar ik moest dit doen. Het was klaar. IK had zondag de hele dag mijn telefoon bij mij maar hij belde niet. Ik durfde hem ook niet te bellen.
Misschien dat hij het opgegeven heeft en dat helemaal niet meer gaat bellen. Ik slikte…….Ik hield mezelf voor de gek. Hij gaat nog zeker bellen. Dat wist ik zeker.
Maandag ging ik vroeg naar mijn werk. Ik was allesbehalve uitgerust maar ik kon niet anders.
Ik liep het de lerarenkamer binnen en zag Nicole al zitten. Zij was ook altijd de vroege vogel. Ze keek mij aan glimlachte. "Gelukkig nieuwjaar" zei ze vrolijk. Ja ook, zei ik. De beste wensen.Ik ging zitten en ze bleef mij heel doordringend aankijken." Rima, je ziet er niet uitgerust uit meid". Weet je zeker dat je vakantie hebt gehad of dat je stiekem hier aan het werk was? Vroeg ze lachend. Ik glimlachte naar haar. "Ik ben niet zo lekker, maar het komt goed" zei ik. "Maak je niet al te veel zorgen".
" Lieverd", zei ze. "Je mag naar huis als je je wat ziekjes bent"." Ik neem de klas wel van je over". "Nee, dat hoeft niet" zei ik. Ik kijk wel hoe het gaat. Weet je het heel zeker? Vroeg ze lief. Ik knikte. Ze wilde iets zeggen en Zeyneb liep ook weer naar binnen.
"De beste wensen luitjes" riep ze door de kamer. Ze groette iedereen en ging tegenover mij zitten. Ik had beter bij jou in de klas moeten zitten, zei ze lachend. "Je ziet er nog meer moet uit dan voor de vakantie"............Ik keek haar en schudde met mijn hoofd. "Het gaat prima", zei ik.
Zeyeb stond vandaag in een andere klas. Het was wel druk in mijn klas maar ik kon het goed aan. Ik heb ook mijn verstand op nul gezet en mij gefocust op de klas. Ik moest vandaag ook surveilleren in de pauze. Het was heel koud maar gelukkig heel droog. De zon scheen en het leek een mooie dag te worden.
Na schooltijd heb ik alvast ook alles klaargelegd voor morgen. Mijn verslagen had ik bijgewerkt en ik zelf de Cito-toetsen had ik al ingekeken. Binnenkort starten we ook met het toetsen en dus ook in de kleuterklassen.
Het was lastig om Adam in de klas te hebben. Zodra ik hem zie gaat Nadim automatisch door mijn hoofd. Ik probeerde echt om niet aan hem te denken maar hij bleef de hele dag weer door mijn hoofd spoken.
JE LEEST
Deception (Voltooid)
Literatura Faktuwaargebeurd verhaal. Een jong Marokkaanse docente die verstrengeld zit tussen twee mannen. Alles is niet wat het lijkt. Ze zal keuzes moeten maken. maar zijn het de juiste keuzes. Zal de liefde hey overwinnen en voor welke vuren komt zij te staan. l...