Deception (Voltooid)

Deception deel 50

Ik startte de auto en reed snel weg. Ik wist niet nu wat ik moest doen. Wat zullen nu wel allemaal denken.  Ik was totaal de kluts kwijt. Waar hebben ze ruzie daarbinnen over?
Zeker over en hij gaat allemaal leugens vertellen. Dat is één ding, dat zeker is.

Wat gaat hij zeggen? Oh ya ra bi als hij maar Fatima niets aandoet. Alle scenario's gingen door mijn hoofd.  Ik dacht alleen nog aan Fatima. Ik was zogenaamd haar vriendin ik en ik hield haar ook voor de gek. Mijn hart ging weer tekeer.

Wat dacht ik te bereiken? Wat gaat er nu gebeuren?  Alles ging door mijn hoofd. 
Ik reed op de snelweg en was er niet eens met mijn hoofd bij. IK miste de ene afslag na de andere en moest steeds weer keren. Ik moet kalmeren. Het is nu gebeurd. Ik moet weer kalm worden zei ik op een harde toon...........

Ik keek even nog mijn handen en ze leken nu minder te trillen.

Ik zuchtte weer en pakte mijn telefoon uit mijn tas. Ik moest Zakia nog bellen. Ze zal nu wel ongerust zijn.
Ik belde Zakia op. "Rima", zei ze met een bezorgde stem. Is alles oké.? Vroeg ze. "Ja
Zei ik. Ik ben nu onderweg naar huis. Is er iets gebeurd? Vroeg ze angstig. "Jalil heeft mij naar huis gestuurd "zei ik met een zucht.

Weet ze nu wie jij bent? Vroeg ze weer." Nee, maar ik weet niet wat hij tegen haar gaat zeggen "zei ik weer. Hoe bedoel je? Vroeg ze. Ze was erbij toen hij mij naar buiten stuurde............... 
Wees blij dat je heel naar huis gaat. Het had fout kunnen aflopen." Ik weet het" zei ik. Heb je de ouders nog gezien? vroeg ze. Zijn ouders bedoel je? Vroeg Ik. Ja wie anders. Oh die moeder haat mij, zei ik nu lachend. Die missie heb je volbracht zei ze. Maar ik snap echt nog niet wat je er mee wilde bereiken.  "Ik weet het ook niet meer "zei ik. " Ik ben bijna thuis lieverd", ik ga ophangen. "We bellen morgen", zei ik.  Slaap lekker alvast, zei ze. Jij ook schat. 
Thuis aangekomen liep ik meteen naar boven. Ik ging douchen en kleedde mij snel om. Ik hoorde weer mijn telefoon en ik wist dat het Jalil was. Deze gast is gewoon gek. Je krijgt niet eens de tijd om te ademen.

Ik pakte mijn telefoon. Ik kom uit de douche, schreeuwde ik haast.
"Rustig, kalm" zei hij. "Ik was gewoon ongerust" zei hij nu op een rustige toon." Je was jezelf niet" zei hij weer. "En wiens schuld is dat", zei ik boos.

Hij was stil en zei geen woord. "Ik ben nu thuis en ik ga slapen" zei ik boos. Ik hing op en zette mijn telefoon uit. 
Slapen heb ik niet eens kunnen doen. Ik werd om de haverklap wakker. De ene nachtmerrie na de andere. Ik heb zelfs mijn vader in mijn kamer gezien. Ik was aan het doordraaien. De nachtmerrie Jalil leek maar niet te willen stoppen.

Ik werd ook de volgende dag wakker met hoofdpijn. Mijn hoofd leek te ontploffen. Het eerste wat door mijn hoofd ging was Jalil. Ik werd meteen misselijk en mijn bloeddruk steeg omhoog. Ik sloot weer mijn ogen en probeerde op mijn ademhaling te letten.

Ik was ook blij dat het nog vakantie was. Ik wilde ook het liefst de hele dag in bed blijven. Ik had nergens zin in. Ik hoorde mij moeder rond een uur of 11 roepen." Rima benti", ik ben even naar de buurvrouw. Safi, is goed zei ik en kroop weer onder mijn dekbed." Je zusjes zijn naar het werk en het eten is nog op tafel" hoorde ik haar weer roepen." Ik kom zo beneden", zei ik.

Het was stil en daarna hoorde ik de deur dichtgaan. Ze heeft mij volgens mij niet eens gehoord.  Ik lag net weer 10 minuten op bed en ik hoorde de bel keihard gaan. Wie moet dit nu weer zijn?  Niemand gunt je rust. Ik had al helemaal geen zin om uit mijn bed te komen. Ik negeerde het, maar de bel ging nog harder. Is ze de sleutels vergeten of zo?

IK stapte in mijn sloffen en deed een badjas over mij heen. Ik liep meteen door naar beneden en ik opende de deur.  '
Ik schrok mij rot.................Ik stond oog in oog met Jalil. Ik keek Jalil aan en ik leek wel in shock. Ik voelde mijn hart niet eens en het leek of ik gestopt was met ademen...........
Jalil duwde mij naar binnen en sloot de deur. Hij keek mij woest en duwde mij verder de kamer in.
Het enig wat door mijn hoofd nu ging is vluchten........Ik wilde naar boven rennen en hij trok mij terug.

Ben je gek of zo? Schreeuwde ik……Wat doe je hier? Schreeuwde ik...........Hij greep mij vast en Hij plaatste snel zijn hand voor mijn mond. .
SSSStt, zei hij. "We gaan NIET  schreeuwen maar PRATEN"." Je zusjes zijn al vroeg de deur uit en ik zag je moeder bij een vrouw in de auto stappen".

"Ik laat los  maar als je schreeuwt, gooi ik je hoofd tegen die wand, siste hij in mijn oor." We gaan rustig praten" zei hij op een kalme toon.
Wat doe je hier? Ik sta al sinds 9 uur voor je deur.” Je telefoon staat uit. Ik sliep, zei ik bot. Wollah je bent echt gestoord. Je moet je echt laten behandelen”, zei ik. 

Hij duwde mij richting de woonkamer net of hij hier eerder is geweest. “Ga zitten” beveelde hij. 
Ik ging zitten en keek hem aan.

Waar ben jij mee bezig?  Zei hij boos. Ik bleef hem aan kijken. LEG UIT" siste hij weer. Wat deed je bij mij thuis? Vroeg hij.  "Ik wilde de familie leren kennen" zei ik. "Oooh" zei hij sarcastisch. Je wilde zeker ook een goede indruk maken of niet? Hij bleef mij aankijken en het is net of hij wist wat ik aan het doen was. 
"Dat heb je dan heel goed gedaan", zei hij. Mijn zwager die jou het liefst naakt naast zich wil hebben en mijn moeder kan geen goed woord over je zeggen.

"Als dat je doel, die heb je bereikt" zei hij op een boze toon. “Rima ik blijf je niet waarschuwen”. STEL MIJN GEDULD NIET OP DE PROEF. Hij pakte een wapen achter zijn rug en legde het voor mij neer. Mijn hart ging te keer. Ik bleef naar het wapen kijken. Wat wilde hij gaan doen?. De tranen prikten achter mijn ogen.

"Lieverd, ik wil je geen pijn doen", zei hij heel kalm. Er zat geen enkel emotie in zijn stem.
"Jij neemt afstand van mijn vrouw". "Ik heb tegen haar gezegd dat zij ook afstand van jou neemt". Als jij het idee in je hoofd haalt om Adil te benaderen dan begraaf ik. "Mijn geduld is op" zei hij op een harde toon. "Jij moet niet denken dat Adil indruk op mij maakt" dat weet hij ook.

Hij ging naast mij zitten en pakte mijn gezicht vast.

"Jij geeft mij tijd en ik ga ervoor zorgen dat alles goed komt" zei hij weer.
Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Als ik weer ging zeggen dat er een einde aankomt, was ik bang dat hij straks ook echt een schot inlost. Ik weet niet wat ik van hem moet verwachten. Ik bleef hem aankijken. 

Ik begon ook uit het niets te trillen. De tranen gleden over mij mijn wangen. Hij veegde mijn tranen weg en gaf mij een kus. Hij trok mij stevig naar zich toe. "Je moet eens weten hoeveel ik van je houd" , zei hij." Ik wil je niet kwijt en ik ga je ook niet verliezen", zei hij op een rustige toon. "Stop met ons gek maken" zei hij nu met een zucht. "Het komt allemaal goed"

"Jalil, er komt niets goed" zei ik weer. "Mijn moeder zal er niet mee eens zijn"." Jij gaat haar overtuigen "zei hij. "Dat gaat niet, zei ik nu op een rustige toon". "Mijn moeder bespreekt alles met mijn neef Anas en hij gaat het NIET goed keuren" zei ik weer.

"Anas is mijn probleem", zei Jalil." Maak je geen zorgen". Mijn ouders, zijn ook mijn probleem. Maarcik beloof het je. Ze gaan komen... Hij pakte zijn wapen en stopte het daarna achter zijn weg." Ik moet gaan lieverd", zei hij." Ik heb veel te doen vandaag en ik spreek je vanavond". Ik knikte en zei helemaal niets.

Rima, ik hoop dat ik nu echt duidelijk ben. "Als jij denkt dat jij mij voor een ander kan verlaten dan begraaf ik je", zei hij heel kalm.  Hij liep op mij af en gaf mij een kus op mijn hoofd. “Ik houd van je” zei hij en liep daarna richting de deur. 

De deur ging dicht en de tranen stroomden over mijn wangen……………….
één ding was voor mij nu duidelijk. Hij deinst voor niemand. En als ik van hem af wil, ben ik mijn familie kwijt.

Zij zullen alles te weten komen. Ik kroop op de bank en hield mijn knieën vast. Ik bleef huilen...............