Deception (Voltooid)

Deception deel 15

We waren inmiddels drie weken verder. IK was behoorlijk gewend en de school voelde als een tweede thuis. Ik heb ook graag kinderen om mij heen. Ik heb denk ik van mijn hobby mijn werk gemaakt. Ik deed dit echt met plezier. Ik kon zo in de wereld van de kinderen zitten.

Een zorgeloos leven waar alles mogelijk is. Kinderen denken echt in mogelijkheden. Die fantasie slaat soms echt op los.

Adam is ook een kind dat ook heel goed kan fantaseren. Maar hij was ook een heel slim kind. Hij was behoorlijk stil en stille water hebben diepe gronden. Zijn vader heb ik na de eerste ontmoeting ook niet meer gezien. Het was ook beter zo.

Jalil heb ik de afgelopen weken ook weinig gezien. Hij is echt druk bezig en is veel op pad. Ik moet zeggen dat ik ook druk bezig was. Ik moest veel lessen voorbereiden al was het en kleuterklas.

Ik had mij ook aal aangemeld voor de MR (medezeggenschapsraad). Nicole, Nathalie en Felicitas waren wan de leden van de school en we hadden ook nog vier ouders. Zeyneb zat er soms bij om te notuleren.

Ik kreeg ook de eerste opdracht van Nicole. Ik moest de gemeente zover krijgen om nieuwe speeltoestellen te plaatsen. 

Ik reed richting huis en ik hoorde mijn telefoon al overgaan. Ik zag dat Jalil belde. Hoi schat, zei hij. Heb je mij gemist? Vroeg hij lachend. " Uiteraard" zei ik. Sorry dat ik het zo druk heb zei hij, maar ik maak het morgen goed met je zei.
" Morgen", zei ik vragend. "Ja, verzin maar iets tegen je moeder" zei hij weer. "Ik haal je om 10 uur op en breng je voor de nacht weer terug" zei hij op een vrolijke toon.

"Eigenlijk komt het al heel goed uit" zei ik. "Mama gaat morgen naar mijn tante en mijn zusjes zijn aan het werk" zei ik weer." Kijk" zei hij. "Het is gewoon voorbestemd". Yallah, zei ik. Ik ben morgen om 9 uur stipt bij het winkelcentrum waar ik je altijd ontvoer, zei hij lachend. Prima, tot morgen. Hij gaf mij nog een kus door de telefoon en hing daarna op. 

De volgende dag stond ik vroeg op ondanks mijn dat ik weekend had. Om half 7 was ik al klaarwakker. Na het douchen ging ik al naar beneden. Mama en mijn zusje sliepen nog. Zij hoefden beide pas in de middag te werken, dus die verwacht ik niet eerder dan 10 uit bed.

Ik besloot om alvast aan het ontbijt te beginnen. Ik had zo zin om el Harcha te maken. Gelukkig heeft mijn moeder mij al van alles geleerde en nu zijn mijn zusje aan de beurt.

Ik wilde mama vandaag ook graag helpen. IK had alles al klaar gelegd en begon aan de harcha. Een half uur later stond zij meskiena ook al benden. Ik gaf haar een kus en een knuffel. "" Sabah el gheir" zei ik. "Sabah Noor" zei ze lachend. Wat ben jij in een goed humeur zei ze lachend. "Ik heb gewoon zin", zei ik.

Mama zette de thee alvast op en legde alles al op de eettafel in de keuken. Mama zei ik. "Ik ga vandaag winkelen en daarna uit eten met een collega"zei ik. En je tante dan? Vroeg ze. Mama, ik heb geen zin om Anas te zien. "" Ik ben voor het donker thuis", zei ik lachend." Safi is goed" zei ze.

Ik vond het klote om te liegen maar het kan even niet anders. Als denk ik soms dat ze mij doorheeft.  Na het ontbijt ben ik mij meteen om gaan kleden. 

Het duurde wel een uur voordat ik mijn outfit en mijn make-up heb gedaan. Ik weet niet eens waarom ik zo veel moeite doe. Ik zuchtte en pakte mijn tas. Mijn moeder zag mij in de hal en keek mij lachend aan. 

Benti”, zei ze." Ik hoef je niet waarschuwen" zei ze. "Als een man in je leven is, wil ik dat weten" zei ze stellig. Tegenwoordig is niemand te vertrouwen.  "Ik wil geen fdiha" zei ze weer op een serieuze toon. "Nee, mama maak je geen zorgen "zei ik. Ik ben bovendien volwassen en niet seniel.
Ze zuchtte en keek mij weer aan.

Benti, let op." Je kan tegenwoordig niemand vertrouwen". Ik zuchtte en wilde haar niet meer aankijken. Ik gaf haar een kus op haar wang en rende praktisch de deur uit.

IK liep snel richting het winkelcentrum. In de verte zag ik zijn auto al op de parkeerplaats staan. Het voordeel van zo'n opvallend auto, je herkent het overal. Voordat hij uit kon stappen, stapte ik al in. 

"Wouw", zei hij. "Je ziet er prachtig uit". Hij bukte zich naar mij en gaf mij een kus op mijn lippen.

"Ben je gek of zo" zei ik. "Straks ziet iemand ons". Ben je bang van Anas, zei hij lachend. Geloof mij, die gast weet niet eens half met wie hij te maken heeft.

Wat bedoel je? Vroeg ik. Niets lieverd, je bent mijn vrouw. “Hij moet niet denken dat hij iets te bepalen heeft” zei hij op een harde toon. Ik keek hem aan en wist even niet wat ik moest zeggen. Het is makkelijk te zeggen als je zelf een man bent.

Hij keek mij aan en glimlachte…… Wat doe ik anders hier naast je, zei hij. 
Waar gaan we naar toe? Vroeg ik. "IK ga mijn vrouwtje verwennen" zei hij.

"" Ik moet in Mechelen zijn en daar gaan we de outlet in" zei hij weer. Hij draaide zich om weer naar mij en gaf mij weer een kus. "Mijn prinsesjes mag alles pakken wat ze nodig heeft".

Jalil, ik hoef niets. "Ik heb niets nodig" zei ik. Iemand wel in dit land? Vroeg hij lachend. 
"Kom laten we een gezellige dag van maken" zei hij en startte de auto. We reden richting de snelweg en het eerste wat hij deed is mijn hand vastpakken. Hij gaf mijn hand een kusje en keek mij liefdevol aan. Ik heb je echt gemist, zei hij lief.

Ik wist niet wat ik had, maar heel even zag ik Nadim voor mij. Ik schrok van die gedachte en keek snel naar buiten.