Deception (Voltooid)

Deception deel 51

De dagen daarna was Jalil druk en liet echt weinig van zich horen. Ik heb zelf een dag gehad dat hij helemaal niet belde. Gewoon 24 uur lang geen telefoontje. Ik dacht echt dat hij misschien vastzat of zo.

Fatima had ook niet meer gebeld. IK durfde haar ook niet te bellen. IK wilde haar niet nog een lastige positie zetten. Zij verdiende dit niet.

Misschien had ze ook al een ander nummer. Ik geloof niet dat Jalil haar met dat nummer laat. Hij vertrouwt mij denk ik echt niet meer.

Zakia wist even ook geen advies meer te geven. Het beste was om alles op te biechten maar ik wist dat ik echt veel te verliezen had.
Ik bleef de dagen in mijn kamer en wilde ook zo weinig mogelijk naar buiten.

Ik voelde mij beroerd en ik wilde niets doen. Ik had zelfs oudjaarsavond overgeslagen. Ik ben in bed gaan liggen en mama is met mijn zusjes bij de buren geweest.

Het was inmiddels donderdagavond en mijn vakantie was ook bijna voorbij. Ik had een gigantische hoofdpijn en ik was gelukkig ongesteld. Het was ook de eerste keer in mijn leven dat ik er ook blij mee was.

Het idee dat ik maandag Adam zou zien gaf mij meer een verdrietig gevoel dan een gelukkig gevoel. Hoewel het kind er niets mee doen heeft, verschijnt Nadim automatisch in mijn gedachten.

Mama had thee gezet en riep mij naar benden. Ik wilde haar niet al te bezorgd maken en besloot om een kopje me haar te drinken.
Benti, is alles wel goed met je? Vroeg ze bezorgd. Ja, mama, ik ben alleen ongesteld en mijn hoofd doet een beetje pijn. Ze glimlachte en stond op." Ik zal een paracetamol voor je pakken" zei ze op een lieve toon.

Het hielp wonderbaarlijk goed en voelde mij al na een half uur een stuk beter.

Mama, ik moet nog iets voor school doen zei ik. Kan dat niet morgen? Vroeg ze. Jawel maar ik wil het vandaag al doen, zei ik weer. Safi benti, allha y 3awnek zei ze en gaf mij een knuffel. Ik kreeg een brok in mijn keel.

Ieder keer als zij zo was dan brak mijn hart. Ik zag die bezorgdheid in haar ogen.het leek of ze voelde dat er van alles gaande was.

Het idee dat ze de volledige waarheid gaat horen maakte mij al gek. Ik was gebroken en ik wilde haar dit zo graag besparen.

Ik maakte mij los van haar omhelzing en gaf haar een kus op haar hoofd….

Ik wilde naar boven om mijn administratie bijwerken en alle verslagen nog uit te typen.  Ik zette een kop koffie en wilde naar boven lopen. De bel ging en mijn moeder ging opendoen. 

WAAR IS ZE!!! Hoorde ik Anas schreeuwen. "Waldi, ash kayn( wat is er aan de hand)"riep mijn moeder. In no time stond hij voor mijn neus en ik schrok van zijn uiterlijk. Ik keek hem verstijfd aan.

Hij had een bebloede lip zijn oogkas was dik…………IK bleef hem aankijken, ik leek in shock. Mijn hart ging te keer en ik kon geen stap zetten. HIj duwde mij richting de bank en de koffie viel uit mijn handen. "Ga zitten", schreeuwde hij.  Hij was in alle staten..............
A, Anas stamelde ik…W..Wat is er gebeurd? Vroeg ik angstig……….

"Jij, jij "zie hij." Wollah ik breek je" schreeuwde hij en duwde mij nog verder de bank in. Doe rustig, schreeuwde ik........Wat is er met jou"? Schreeuwde ik............ Hij vloog op mij af en ik en ik dook meteen weg.

Anas, wash labas, schreeuwde mijn moeder. Zij wist ook niet wat er was........
Anas wat is er aan de hand" schreeuwde Ik zijn kant op. Wat is er gebeurd? Schreeuwde ik weer. 
“Die Jalil van je”, zei hij en veegde zijn mond.............

Wat!! Zei ik. Wat heeft Jalil gedaan? Vroeg ik met een trillende stem. Ik stond nu letterlijk te shaken.

Hij bleef even zuchten.....hij probeerde kalm te bliven.... "Ja meneer dacht dat hij jou bij mij om de hand kan vragen "zei hij woest.