Deception (Voltooid)

Deception deel 23

De weken daarna ging het heel snel. Ik probeerde Nadim uit mijn gedachten te zetten.

Ik vervloekte mezelf ieder keer als ik aan hem dacht. Ik probeerde dan ook om.aan Jalil re denken.....maar niets hielp.

Ik miste hem en ik kon hem maar niet vergeten. Ik zag hem gelukkig niet meer op schoolplein en hij had zich ook afgemeld voor de laatste MR-vergadering. Ik wist niet of het met mij te maken had, maar het kan haast niet anders zijn.

IK werd dan gek al bij de gedachte dat ik hem nooit zou zien. Maar ik wist ook dat het niet kon en ik hoopte dat het gevoel weg zou ebben. Ik wilde geen relatie maar ik wilde hem blijven zien. Hoe raar klinkt dit wel in de oren.

Ik werd letterlijk gek van mezelf. Jalil zag ik in de weekenden maar mijn gevoel voor hem leek alleen maar te verdwijnen. Ik wist dat ik er een einde aan moest maken, maar ik hoopte weer dat ik door Jalil Nadim kon vergeten. Klote, ik wist niet meer wat ik met mijn gevoelens aan moest.

Vandaag besloot ik om meteen om drie uur naar huis te gaan. De kinderen gingen naar huis en ik ruimde snel mijn lokaal op. Zeyneb was vandaag vrij en ik had ook echt geen zin om nog langer hier te blijven. Ik nam afscheid van Nicole en liep daarna de parkeerplaats op.

Ik liep langs het buitenschoolse opvang en automatisch zochten mijn ogen Adam op. IK zag hem nergens en ik keek weer voor mij uit. IK hoorde ineens gelach en draaide mij om. Die stem........Ik hoorde Nadim en ik versnelde mijn stappen richting de auto.

Ik wilde hem graag zien maar ik wilde hem ook niet aanspreken. Ik stond bij mijn auto en draaide mij weer om. IK zag Nadim met Adam aan zijn hand en er liep een vrouw naast hem. Het was zijn vrouw.
Ik had haar eerder gezien. Hij omhelsde haar en ze schoten in de lach. Ik keek naar hen en de tranen stroomden over mijn wangen. Dit deed zo'n pijn. Klootzak dacht ik bij mezelf...........
Maar de tranen bleven langs mijn wangen vloeien.........

Het grootste gevecht is het gevecht tegen je eigen gevoelens. Hun samen zien. Het brak mij. Dit brak mij in honderd stukken.

Ik ben meteen in mijn auto gestapt. Ik schraapte mijn keel en ik belde Jalil op.

"Hoi schatje" hoorde ik aan de telefoon. "Hoi Jalil" zei ik met een onvaste stem. He, wat is er? Vroeg hij met een bezorgde stem.
Nee, niets" zei ik. Ik voel mij alleen beetje kut" zei ik weer. "Lieverd, zal ik naar je toekomen" vroeg hij. Nee, ik kom wel naar je toe, zei ik. Waar ben je? Vroeg ik. "In mijn appartement", zei hij.

Ik rijd nu aan zei ik." Rij voorzichtig" zei hij. Je klinkt niet jezelf.

Ik startte de auto en ik kon alleen aan Nadim denken. De tranen stroomden over mijn wangen. Ik wist dat ik mijn gevoel voor hem moest uitschakelen en dat lukte maar niet. Ik zag hem met een vrouw en ik kon hem gewoon niet haten............

Ik reed als een zombie over de weg.Ik wist niet eens hoe ik het voor elkaar kreeg maar binnen een half uur stond ik voor het appartement van Jalil. Ik wilde aanbellen maar ik bedacht mij dat ik de sleutels had.

Ik veegde mijn tranen weg en nam de lift naar boven.
Ik stond in zijn appartement maar ik zag hem nergens.

Zijn telefoon lag op tafel en een kop koffie. Ik deed mijn schoenen uit en liep door zijn appartement. Hij was nergens te bekennen. IK keek in zijn slaapkamer en ik voelde hem zijn armen om mijn middel doen.

Ik schrok en mijn hart leek stil te staan. Ik verstijfde... Ik voelde zijn gezicht in mijn nek. "Sorry, ik wilde je niet laten schrikken" zei hij op een zachte toon. Ik maakte mij los van zijn greep en keek hem aan.

"Je hebt gehuild" zei hij. Wat is er aan de hand? Vroeg hij bezorgd. "Nee, niets" zei ik." Ik weet niet wat ik heb, maar ik voelde mij ineens heel eenzaam" zei ik. Hij pakte mijn gezicht en kuste mij voorzichtig. Je bent niet alleen, zei hij. Je hebt mij. Hij gaf mij weer een zoen.

Ik zoende hem terug. Ik wilde even genegenheid, even geliefd worden.
HIj begon mij heviger te zoenen en ik liet het toe. Ik wilde mij even heel goed voelen. Even niet eenzaam maar geliefd. Ik zoende hem vol passie terug en ik voelde snel zijn handen onder mijn shirt gaan. Hij tilde mij op en gooide mij letterlijk op het bed.

Hij kroop op mij en ik keek hem geschrokken aan. Ik wilde iets zeggen maar ik hij plaatste zijn lippen op de mijne. "Lieverd, ik ga niet ver" zei hij......Ik voelde mij rustiger en liet mijn hoofd weer vallen. Hij zoende mij echt heviger nu. Hij ging van mijn lippen naar mijn en weer naar mijn lippen. Ik bleef hem zoenen en zette mijn verstand op nul.

Hij trok mijn broek naar beneden en niet veel later lag hij ook naakt boven mij. Ik keek hem angstig aan. Lieverd, rustig. "Ik ga echt niets doen wat jij niet wilt: . "Ontspan en geniet" zei hij met een schorre stem. Hij knoopte mijn bh los en pakte mijn borsten. Hij zoog op mijn tepels en ik genoot intens.

Hij deed zijn handen tussen mijnbenen en ging vrij diep er in............HIj bleef op en neer wrijven en het genot overwon mijn verstand. Ik kreunde het uit en hij bleef op en neer gaan." Niet stoppen" zei ik kreunend. Het genot was niet beschrijven. "Je bent nat" zei hij op een hese toon. "Nog niet klaarkomen" zei hij.

Ik voelde hem hard worden........."Lieverd, ik kan niet meer wachten". Ik wilde iets zeggen en hij zoende mij weer. Ik leek wel verdoofd.

Hij duwde snel mijn benen uit elkaar en drong naar binnen. Ik verstijfde........ Het wilde niet lukken en hij stootte harder. IK slaakte een kreet en greep naar het overtrek...Hij duwde nog verder en Ik schreeuwde het uit......Het deed zo'n pijn en ik bleef het uitschreeuwen van de pijn.

Hij plaatste zijn hand op mijn mond." Lieverd, het gaat beter voelen"........"Ik kan niet stoppen" zei hij hijgend.......Hij bleef stoten en stoten..........De tranen stroomden over mijn wangen. Hij spoot zich leeg en liet zich daarna op mij vallen................