Deception (Voltooid)

Deception deel 6

Hij liep weg en ik keek hem na. Wat was dat nou? Vroeg ik

Zakia begon te lachen. “Ik heb wel versiertrucs gezien mij hij lijkt daar zijn meestertitel te hebben gehaald” zei ze. “Tering, wat ziet hij er goed uit” zei ze lachend. Ik begon nu ook te lachen. Ben je Mohcine al vergeten? Vroeg ik lachend. “Tuurlijk niet” zei ze. "Ik moet trouwens nog iets bekennen" zei ze

Ik keek haar en fronste met mijn wenkbrauwen. Ik ken haar, het zal iets NIET onschuldigs zijn.
“Wat heb je gedaan” Vroeg ik.

Ze keek mij en beet op haar lip.
Ze leek een beetje zenuwachtig.

"Mohcine heeft ook geboekt maar hij komt morgenmiddag hier", zei ze en zette een zielig kop op.

Ik keek haar geschrokken aan.

Ben je gek geworden of zo? Vroeg ik boos.
Nee, hij moest toch in Marokko zijn en vond het leuk om een dagje met ons door te brengen. Wat is het probleem? Vroeg ze. Niemand kent ons hier. "Anas is nu 3000 km verderop". "HIj kan je niets maken", zei ze weer.

Ik zuchtte en keek haar aan.

"Daar gaat het niet om". “Ik ben niet hier op mannenjacht”, zei ik boos.

“Nou die Jalil anders ziet jou wel zitten”. “En ontkent het niet”. Je was helemaal de kluts kwijt. "Je vindt het hem ook leuk". “En hij ziet er mega goed uit”, zei ze weer.
“Ga dan lekker met hem op date” zei ik sarcastisch. Dan heb je er twee aan je zijde."één die het ontbijt betaalt en één die je avondeten betaald" zei ik op een sarcastische toon.

Ze keek mij aan ik had meteen spijt. Ik had een gevoelige snaargeraakt. Ze slikte en was stil.
Sorry Zakia, zo bedoel ik het niet. "Wollah, het spijt mij" zei ik weer.  Ze was stil en wendde haar blik.

Ik bleef haar aankijken en ik zag haar keel schrapen. Ze keek mij daarna wel gelukkig aan. Ze was gelukkig ook niet boos.

"Geeft niet" zei ze en zette een glimlach op. "Ik zit fout, Ik had het ook eerder moeten zeggen".
"Maar je reageert wel heftig", zei ze lachend. Bang dat ik Jalil van je afpak? Vroeg ze. Zo'n lekkere gast laat ik niet zomaar voorbijlopen" zei ze.

"Doe niet zo gek" zei ik en pakte mijn koffer.  Wat valt er af te pakken? De gast kennen we vijf minuutjes. Ze was stil en ik kon aan haar zien dat ze haar lacht probeerde in te houden.

Ik wist niet wat ik had maar ik voelde inderdaad toch een soort jaloezie dat ze hem zo naar hem kijkt. Echt heel stom, maar zo voelde ik het. Ik leek wel een puber. Ik wil helemaal niet met hem daten en zeker niet hier in Marokko. Maar het voelde heel vreemd aan. Hij deed toch iets met mij. Ik schudde snel met mijn hoofd. Ik ben niet voor mannen hier gekomen. Dit moet uit mijn gedachten. Genieten van mijn vakantie en rust nemen. Daarvoor ben ik gekomen.

Ze keek mij en het is of ze wist wat ik dacht.  Het is oké om een keer te daten, zei ze lachend. "En hier houdt niemand je in de gaten".
"Misschien is het wel de ware voor je" zei ze weer.  “En Ik neem hem niet af”, zei ze lachend. " Maar het is echt een Man en geen jonge en hij is echt aantrekkelijk" zei ze weer.

Zakia, vergeet hem nou maar. "We zijn niet voor mannen gekomen", zei ik." En ik heb al helemaal geen zin om aan het idee te denken dat wij ruzie zouden maken om een man".

Zakia keek mij weer aan.” Je weet dat ik het niet zou doen als jij hem leuk vindt”. “Hij ziet jou ook meer zitten dan ik” zei ze. Ik weet dat je dat nooit zou doen, zei ik. Ik zou het je ook nooit aandoen, zei ik.
Ze gaf mij een knuffel en een kus op mijn wang. Ze begon weer te lachen. "Dag 1 en we hebben al liefdesdrama". “Hij spoort niet” zei ik lachend. “Kom laten we in gaan checken”.