Deception (Voltooid)

Deception deel 79

Nadim was zeker een half uur weg. Ik was behoorlijk zenuwachtig en mijn hart ging te keer. Zahira keek mij aan.
Meid, trek je het niet aan. "Ze wil zeker iets bespreken". "Je weet dat hij een zaak heeft lopen over de voogdij" zei ze weer. "Daar gaat het waarschijnlijk over". 

"Ik wil gewoon geen gezeik meer", zei ik." Ik wil geen problemen op ons bruiloft". "Dat gaat niet gebeuren" zei ze en trok mij naar zich toe. Echt gerustgesteld was ik niet.  Rima, Nadim houdt echt heel van je. Hij laat niets gebeuren. "Vertrouw mij nu maar". "Ik ken mijn broer" zei ze.
We hoorden de deur open en dichtgaan en mijn hart stond letterlijk op springen. Ik hoefde nergens bang voor te zijn maar ik kon de laatste keer met haar ook niet echt vergeten. Toen had ze behoorlijk een scene geschopt. Ze is denk ik tot alles in staat. 

Zahira stond op en liep naar hem toe. Ik bleef op mijn plek zitten. Even voelde ik mij een buitenstaander. Ik zag ze dat ze in gesprek waren en hij Nadim kwam rustig over.

Zahira liep naar de tuin en riep haar moeder. Ik keek Nadim vragend aan. Hij schudde met zijn hoofd en ging richting zijn moeder. Wat is er toch gaande? Mijn hartslag begon weer snel te gaan. Ik probeerde positief te blijven.......Er is niets aan de hand. Niemand kan ons kapot krijgen.
Zijn moeder en Zahira gingen naar buiten en hij kwam op mij af.  Wat is er aan de hand?  Vroeg ik." Ik vertel je thuis even alles" zei hij . Wil je nog blijven of gaan we weg.

"Fadoua" zei ik. Meer kwam er niet uit mijn mond.
" Zij is met haar moeder en mijn moeder in gesprek" zei hij weer. "Ik weet niet of ze binnenkomen" zei hij met een zucht. "IK wil hier niet blijven" zei ik vastbesloten. Weet je het zeker? Vroeg hij. Ik knikte. Vandaag niet, zei ik.
Hij gaf mij een kus op mijn hoofd. "Yallah laten we afscheid nemen" zei hij weer. 

Buiten in de tuin zei ik iedereen gedag. Ze hadden allemaal zin in de bruiloft en konden bijna niet wachtte zei zijn tante. Ze omhelsde mij innig en verwelkomde mij in de familie.....Het waren echt lieve mensen. We namen daarna ook even afscheid van Adam. 
Buiten zag ik Zahira en zijn moeder staan met Fadoua en nog een andere vrouw. Dat was haar moeder. Nadim liep op hen af en niet veel later kwamen mijn schoonmoeder en Zahira afscheid nemen. Benti, waarom ga je weg? vroeg mijn schoonmoeder." Ik kom snel terug" zei ik.
Ik keek even naar Fadoua en haar moeder. IK zag ze ook kijken en ik moest even zuchten........." Ik zie je volgende week" zei ze weer. Ze pakte mij bij de kin. " Let goed op jezelf" zei ze. Ik gaf haar een knuffel en liep daarna met Nadim weg. 
De weg naar zijn huis was Nadim behoorlijk stil. Ik wist niet wat er gebeurd was en hij deed zo vreemd. Nadim, wat is er aan de hand? vroeg ik. Ik veertel ik je zo wel, zei hij. Doe toch maar nu, zei ik op een harde toon. " Nadim, moet ik mij zorgen maken" vroeg ik hem op de man af. .

"Rima, ik vertel je zo alles". IK was meteen stil. Wat is er toch aan de hand. "Hij zei ook geen schatje". Dit moet behoorlijk serieus zijn. Ik zei niets en staarde maar voor mij uit. 
We liepen zijn huis binnen en ik voelde mij nu heel vreemd. Wat gaat hij mij nu zeggen. Ik kreeg zo'n raar gevoel. Ik wilde het eigenlijk denk ik niet eens meer weten. Ik bleef staan en vervoerde mij niet. Hij vloog ineens op mij af en tilde mij omhoog. 
Nadim, schreeuwde ik en hij liet mij weer op mijn benen staan. Ik had je in spanning of niet? Zei hij lachend.
Man, ja, wat is er aan de hand? Vroeg ik weer. "Fadoua gaat trouwen " zei hij lachend. Wat!!! Hoe!! Wanneer!!! Zeiik in shock.
Hij begon te lache. "Ja, zei is zwanger en ze gaat trouwen" zei hij. Die moeder is echt furieus........"Dit meen je niet", zei ik." Ja dat meen ik echt.
Maar………ik stopte weer. Ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen. 
Lieverd, ze kwam even praten over de zaak." Ze weet dat ik altijd mijn verjaardag bij mama vier". Maar normaal is het alleen het gezin. Ze hadden mijn tantes en jou ook niet verwacht. Wat wil ze dan?  Vroeg ik.
"Ze gaat akkoord dat ik de voogdij en gezag krijg" zei hij weer. "Ze wil de bezoekregeling houden op een weekend per maand". Ze blijft toch in België wonen." Ze krijgt hem een week in de meivakantie, een week in de kerstvakantie en twee tot drie weken in de zomer" zei hij nu met een zucht.
Ik keek hem vol ongeloof aan. " Zo moest ik het op laten stellen" zei hij weer.  Ik moet dinsdag even contact opnemen met mijn advocaat, zei hij.
Ik ben richting de bank gaan zitten en keek Nadim aan. "Ik vind dit heel vreemd", zei ik. "Ze wilde jou terug nog 6 weken geleden" zei ik weer.