Ik was zondagavond bek en ik zat met een dubbel gevoel. Ik ging even op het bed zitten en sloot mijn ogen. Nadim ging door mijn gedachten en automatisch verscheen een lag op mijn gezicht. Ik hield van Nadim en ik was zo bang om hem weer te verliezen.
Ik wist niet hoe close Fadoua en Jalil waren maar het bezorgde mij kippenvel. Ze had toch een partner?. Ze ging toch met iemand?. Ik probeerde er niet te veel mee bezig te zijn.
Alles is mektab, zei ik maar ik kreeg steeds een naar gevoel in mijn onderbuik.
IK liep naar mijn ladekast en pakte de foto van mijn vader. Ik ging bij het raam staan en keek even omhoog.
Ik zuchtte.....Hoe vaak heb ik wel niet naar boven gestaard en Allah gevraagd om mij de moed te geven en sta ik daar om Allah te bedanken. Ik heb mijn levenspartner gewoon gevonden en ik wil hem niet verliezen.
De dagen gingen snel voorbij en ik hing ieder avond wel met Nadim aan de telefoon. IK kon uren naar zijn stem luisteren. Het werd al haast een verslaving. Als hij niet belde werd ik al rusteloos. Er ging dan van alles door mijn gedachten.
IK vond het ook vreselijk dat wij niet door de week konden afspreken. We belden meteen na werk maar ik wilde hem het liefst om mij heen hebben.
De telefoon ging en ik zag dat hij belde. Ik nam meteen op.
Hoi hoi, zei ik. Heb je mij gemist? Vroeg ik.
Zekers, zei hij. Ben je net thuis? Vroeg jij. "Ja, een lange dag, ik ben echt moe". IK begrijp het schatje, zei hij lief. Je hebt bijna 6 weken vakantie....".Ik kan niet wachten" zei ik"Lieverd" zei hij weer. Ja, ik luister, zei ik. Heb je je mama nog gesproken? Vroeg hij. "Nee, nog niet". "Ik durf niet echt" zei ik met een zachte stem.
Hij begon te lachen." Je zegt dat je een leuke man hebt gevonden en die dolgraag langs wilt komen.". "Zo simpel is dat" zei hij nu lachend. Ik zuchtte, ik vertel het morgen of overmorgen" zei ik. Het is nu weekend voor mij. "Ik ga mij nu eerst mentaal voorbereiden" zei ik lachend.
HIj begon weer te lachen.
"Over morgen gesproken", zei hij met lieve stem. "Morgen ga je met mij mee naar Maasmechelen".
Ik schrok meteen. Ik hoopte dat ik het verkeerd had gehoord. Straks zou ik Jalil tegenkomen en dat is het laatste waar ik nu zin in had.
Ik was even stil....Rima, ben je er nog? Vroeg hij. Wat moet ik daar doen? Vroeg ik weer. "Met mij winkelen" zei hij. "Maar dat kan ook ergens anders" zei ik snel. "We gaan wel naar Roermond of zo" zei ik weer. Die afstand hoeven wij ook niet af te leggen.
"Nee, lieverd"." Ik moet Fadoua daar spreken" zei hij weer.
Ik hoorde haar naam en mijn hart ging te keer.
Waarom bezorgt zij mij steeds die nare gevoelens......"Lieverd, Fadoua moet voor mij een formulier te tekenen" zei hij. "Ik wil ook boeken naar Marokko met Adam" zei hij weer.
Nadim, ik kan je even niet volgen. Wat heeft Fadoua er dan mee te maken? Vroeg ik weer.
HIj zuchtte........"Ik hoorde van mijn zus dat ik toestemming van de moeder nodig had" zei hij. " Straks kunnen se moeilijk doen op het vliegveld" zei hij weer. " IK mag blijkbaar niet zonder toestemming met mijn zoon naar het buitenland vliegen", zei hij.Kun je haar niet bellen? Vroeg ik. "Lieverd. Ik wil haar gewoon spreken en vroeg of laat zal ze toch horen dat jij mijn vrouw bent" zei hij weer "We kunnen beter samen zijn en dan kan ze er niet omheen" zei hij." Ze gaat ook niet moeilijk doen om te tekenen ". "Ze heeft Adam al meer dan een jaar niet gezien".
Ik zuchtte...ik had hier zo geen zin in. Ik had geen zin in nog meer confrontaties. Het ging net even goed na al die maanden.
"Ik weet het niet" zei ik. "Lieverd, alsjeblieft" zei hij. "Ik wil die weg ook niet alleen afleggen". "Nadim het voelt gewoon niet goed. "Ik weet het niet". "Denk erover na" zei hij met een zucht. "Ik ga toch graag met je daarheen".
JE LEEST
Deception (Voltooid)
Non-Fictionwaargebeurd verhaal. Een jong Marokkaanse docente die verstrengeld zit tussen twee mannen. Alles is niet wat het lijkt. Ze zal keuzes moeten maken. maar zijn het de juiste keuzes. Zal de liefde hey overwinnen en voor welke vuren komt zij te staan. l...