Deception (Voltooid)

Deception deel 40

Ik had mij de dag daarop ziekgemeld. Gelukkig was het net voor de kerstvakantie gebeurd. Ik ben ook twee weken thuis geweest. Ik had maar weer een nieuw simkaatje gekocht. IK heb ook twee weken bijna binnen gezeten. Het idee dat ik Jalil tegen zou komen gaf mij al rillingen.

Ik wist dat hij mij volgde en daarom wilde ook het risico niet nemen. Ik ben twee keer met mijn moeder boodschappen gaan doen en één keertje zijn we samen als gezin naar mijn tante in België gegaan. Meer activiteiten heb ik niet ondernomen.

Die twee leken wel gevlogen te zijn. Maar ik voelde mij gewoon beter. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. IK heb vaak nog aan het kind gedacht maar Allah heeft mij boor behoed om geen abortus te plegen. Allah wilde dat ik niet zo'n zonde zou begaan en daar dank ik Allah nog dagelijks voor. Het klinkt vreemd maar ik bleef gewoon de pil doorslikken. Ik was niet van plan om ooit nog mijn benen te spreiden maar toch bleef die angst.

IK wilde net naar boven gaan om mijn bed op te zoeken. Maandag is het weer keihard aan de slag gaan. Het voelde voor mij als een nieuwe start. Mijn telefoon ging en ik zag een vreemd nummer. Mijn hart ging te keer. Hij zal toch niet mijn nummer hebben bemachtigd. Zelfs Zakia belde mij thuis en had het nummer nog niet.

Ik nam voorzichtig op en ik hoorde gelukkig de stem van Anas.
"Hoi nichtje" zei hij. Hoi zei ik. Hoe is het voeg hij op een lieve toon. Schrik niet, je nummer heb ik van je zusje Hind, zei hij snel. IK ben blij dat je een nieuw nummer hebt" zei hij weer.

Hij was heel lief en kalm. Deze kant was ik niet echt van hem gewend. Is alles oké? Vroeg hij weer.
El hamdoelilah.
"Luister Rima, ik heb geen tijd gehad om langs te komen de afgelopen weken want ik heb het echt behoorlijk druk" zei hij weer. Ik zit nu met een maatje van mij.
Heb jij nog contact met schemata? Vroeg hij. Die Jalil? Vroeg hij. Nee, zei ik. Dat dacht ik al. Waarom vraag je dat? Vroeg ik. Mijn maat heeft hem een paar keer bij jullie in de straat geparkeerd zien staan." Houd afstand van die gast" zei hij op een harde toon." Ja, zeker" zei ik. Safi zei hij. "Ik probeer deze week nog langs te komen". "Zorg goed voor je zelf en je moeder en zusjes". "Ja bedankt" zei ik. Voordat ik hem hetzelfde kon zeggen hing hij al op. Ik zuchtte en ging op het bed zitten. Hij blijft mij stalken, hij geeft niet op..........Ya ra bi, help.

Maandag stond ik ook vroeg op. Ik ging mij snel douchen en kleedde mij snel om. IK koos voor een jurkje met een maillot eronder. Ik doe weinig jurken aan en nu voelde mij toch anders. Ik deed mijn make-up en mijn haren liet ik loshangen. Ik pakte snel mijn enkellaarsjes en liep naar beneden. Mama had alles alweer klaargezet en zelf mijn boterhammen gesmeerd. Ik keek haar aan en glimlachte. Ik kond alleen dit nog denken. Allah y smehna mina alwalidien.

Het was weer heerlijk om in de klas te zijn. Zeyneb was er vandaag niet en ik moest het ook echt zelf doen. Het was heerlijk om al die kinderen zo vrolijk en opgewekt te zien. Adam gaf mij een knuffel en automatisch moest ik aan zijn vader denken.

We hadden super veel lol en ik kon echt genieten van de tijd. Nicole liep ook nog even binnen om te kijken hoe het met mij gaat. Zij wist hoe het in elkaar zat maar vroeg er verder niets over. Dat waardeer ik enorm in haar. Ook Nadim, heeft ze geen woord meer over gezegd.

Ik besloot om die dag ook langer te blijven. Ik bereidde al veel lessen voor. Praatte nog met collega's en rond een uur of 4 besloot ik ook maar om te vertrekken.

IK liep richting min auto en ik zag Jalil daar staan. Ik begon haast in paniek te raken. Mijn hart ging tekeer. Wat doet hij hier? Hij gaat mij niet met rust laten. IK liep op hem af en keek hem aan. Waarom heb je weer een nieuw nummer? Vroeg hij boos. "Jalil, het is klaar tussen ons" zei ik." Er is niets wat ons nog bindt" zei ik op een harde toon. Ik wil niet meer, zei ik. Laat mij gewoon met rust, zei ik nu op een boze toon.