Deception (Voltooid)

Deception deel 48

Ik vertelde mama dat ik zaterdag een verjaardagsfeestje had van een vriendin. Ik loog ook niet echt.

Ik had ook een cadeau voor haar dochtertje gekocht. Zakia had ik op de hoogte gebracht en zij vond het dus absoluut geen goed idee. Zij was ook mijn back-up. Als het fout zou gaan, dan zou ze met Mohcine komen.  Ik was zo blij met haar als vriendin.

Die zaterdag zou ik om half 6 gaan. Ik wilde daar rond 6 uur aankomen en hopelijk rond 8 weer naar huis. Ik wilde gewoon die moeder zien. Ook die broers van Fatima. Ik wilde het hem gewoon moeilijk maken. Ik besloot ook om iets uitdagends aan te trekken. Ik wilde gewoon niet in de smaak vallen bij de ouders en zijn familie maar zeker bij de broers. Het was ergens hilarisch.

Ik koos voor een zwarte skinny en daarop een shirt met blote schouders en een laag decolleté. Een prachtig truitje maar dat voor zo'n gelegenheid echt niet door de beugel kan. Ik pakte nog wel een sjaal. Ik wilde niet meteen al bij de ingang de mensen in shock brengen. IK liet mijn haren loshangen en deed mijn make-up op. Ik deed mijn pumps aan, pakte mijn jas, het cadeau en liep richting de deur.

Veel plezier, hoorde ik de meiden in de woonkamer in koor schreeuwen. Mama schaterde het uit." Zeg je geen gedag" zei ze lachend.

Ik liep even terug en keek ze aan. Beslama” zei ik en liep daarna naar buiten. 

Onderweg ging mijn telefoon en ik zag dat Zakia belde. Hoi, je bent zeker onderweg” zei Zakia. Yep, zei ik." Echt je bent gek bij je hoofd". "Als hij er is, dan heb je de poppen aan het dansen", zei ze weer. Ik zuchtte …."Zakia ik kan niet anders". Hoe moet ik het anders aanpakken? . Niet zo, zei ze. Heb je een beter idee? Vroeg ik…………Ze was stil. "Dat dacht ik al", zei ik. 

"Zakia lieverd, ik weet wat ik doe ook tegen mij kan werken". Maar ik kan nu echt niet anders. "IK zie dit echt als een uitweg"

Rima, ik maak mij alleen maar zorgen". Hij is echt tot alles in staat zei ze. "Ik ook" zei ik.  Ik weet onderhand met wie ik te dealen heb, zei ik. "Ik heb veel te verliezen maar hij straks ook", zei ik op een harde toon.

Ik kan het echt niet uit je hoofd praten, zei ze met een zucht." Nee lieverd, duim voor me" zei ik.

"Rima, ik ben gewoon thuis en mijn telefoon heb ik de hele tijd in mijn broek"zei ze. Ik hoorde de bezorgdheid in haar stem. Het deed mij wel veel. Ik wil ook heel thuiskomen.
"Als er iets is, meteen bellen" zei ze." aarzel niet, Ik kom dan meteen". Dat is goed lieverd, zei ik." Maak je maar niet al te veel zorgen". "Hij kan mij niets maken met zijn familie daar", zei ik.
"IK hoop het" zei ze. "Die gast spoort niet en hij is echt tot alles in staat" zei ze weer.
IK zuchtte en zei even niets. Ik weet dat ze gelijk heeft.
"Stuur mij alvast het aders". Is goed lieverd, spreek je later, zei ik. Ik denk aan je, zei ze op een zachte lieve toon. IK stuurde haar het aders en hing daarna op.

Binnen een half uur reed ik weer in hun straat in. Er stonden veel auto's geparkeerd en ik kon maar net een plaats vinden. IK zat in de auto en keek even om mij heen. De spanning begon al te komen. Mijn hart ging tekeer en ik voelde mijn handen letterlijk trillen.  Even twijfelde ik.

Moet ik gaan of gewoon naar huis. Ik kan dit niet maken. Ik bleef in de auto zitten en ik zag nog een auto aanrijden. Ik keek even goed en ik schrok. Ik zag Jalil voorzichtig langs mij rijden maar mijn auto viel gelukkig niet op. Of hij was er nu niet mee bezig omdat hij niet verwacht dat ik hier zou zijn. Hij reed langs mij heen en keek niet om.

Ik bleef zijn auto nakijken.  Hij was aan de telefoon. Hij bleef even stilstaan en reed weer voorzichtig verder. Iemand reed uit een parkeervak en hij parkeerde daar. Hij stapte uit en ik hoorde hem hard lachen. Klootzak, tegen mij zeggen dat hij in Brussel is, vreemdgaan en nu voluit lachen.

Het zou mij niet eens verbazen als hij weer met andere meid aan het lachen was. Een woede kwam in mij op en mijn twijfels verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik was nu meer overtuigd dan eerst.

Ik wachtte totdat hij naar binnen ging. Ik stapte uit en liep daarna naar de voordeur. Ik belde aan en mijn hart ging tekeer. Ik kon nu niet meer terug. Ik hoopte alleen niet dat hij open zou doen, want dan is de missie klaar. Hij laat mij echt niet naar binnen gaan.

Het duurde even en daarna hoorde ik kinderen rennen. De deur ging open en ik zag Fatima gelukkig staan. IK was opgelucht. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. Ze knuffelde mij en gaf mij de gebruikelijke vier zoenen." Ik was bang dat je al niet zou komen" zei ze lief.

"Belofte maakt schuld", zei ik. Zo is het, zei ze. Waar is de jarige job? Vroeg ik. "Hier ben ik" hoorde ik een kind roepen. Ze rende al richting de deur. Ze keek mij een beetje verward aan. Ze wist niet wie ik was.

"Nou proficiat meid, dit is voor jou". "Ik ben de vriendin van je mama", zei ik en gaf haar een kusje. Ze nam het aan en glimlachte. Wat zeg je dan? Vroeg Fatima. "Bedankt tante" zei Imane verlegen. "Graag gedaan "zei ik en gaf haar nog een kusje op haar wang. Ze rende daarna met de andere kinderen naar binnen.

“Kom binnen” zei ze.  Ik slikte en moest daarna weer diep inademen.

Ze zag dat ik gespannen was. " Rustig maar", zei ze. "Je wordt niet opgegeten". Ja, weet ik. "Maar ik ken niemand" zei ik met een zucht.
Doe niet zo gek, je gaat ze zo kennen. Ik deed mijn jas uit en ze nam het aan. Mijn sjaal deed ik ook meteen af. Ik zag haar kijken maar ze zei gelukkig niets. Mijn outfit was foute boel......

We liepen naar binnen en we stonden in een mega woonkamer. Het zag er werkelijk prachtig uit. Heel landelijk ingericht. Je zag meteen dat dit de smaak van Fatima was. Zijn appartement was heel anders. Hier zag je met name warme en lichte kleuren.

Er waren behoorlijk wat mensen binnen. De grote eettafel was al helemaal versierd.
IK keek om heen en stond er een beetje verloren bij. De ogen leken op mij gericht maar ik durfde niet echt te kijken.

"Zo wie is deze beauty", hoorde ik iemand zeggen." Dit is Nada, mijn vriendin", zei Fatima. Hij keek mij aan en glimlachte. Nada, dit is mijn broer Adil. Hij gaf mij een hand en bleef mij aankijken." Mecharfien" zei ik heel zachtjes. " Dit zeg ik je nu", zei hij tegen Fatima. Zulke vrouwen moet je mij voorstellen, zei hij lachend. "Negeer hem", zei Fatima lachend.  

Waarom moet ze mij negeren? Vroeg hij lachend en duwde haar opzij. Ze struikelde bijna en hij ving haar op. "Sorry zusje, ik ben helemaal van mijn stuk door deze godin tegenover mij" zei hij weer.

IK keek hem aan en begon te lachen. Het was echt een charmeur.

"Geen aangifte doen van grensoverschrijdend gedrag" zei hij lachend." Maak je geen zorgen", zei ik.
Pfff, zei hij. Ik hoop dat je een Marokkaanse bent, anders keurt mama het af. "Oh is dat zo" zei ik.

"Ik heb mama beloofd met een Marokkaanse te eindigen en belofte maakt schuld". "Ook mijn motto" zei ik. Ik begon weer te lachen.
Adil kappen, zei Fatima. Meskiena ze zet net een stap binnen. "Straks rent ze gillend weg"zei Fatima op een harde toon. "Semhili" zei hij. “Geeft niet” zei ik weer.

Hij keek mij weer aan en glimlachte weer. Hij had prachtige donkere ogen en mooi kaaklijn. Hij had krullen net als Fatima maar en een prachtig gebit. Hij was iets meer getint en dat stond hem goed.

Ben je vrijgezel of vrij gezellig? Vroeg hij op vriendelijk toon. …..Ik wilde iets zeggen en Jalil stond naast hem. Hij keek mij aan en ik moest even slikken…………Mijn hart leek te stoppen. Ik verstijfde..............Als blikken konden doden.