Deception (Voltooid)

Deception deel 49

Ik zag hem zijn keel schrapen maar hij zei geen woord. IK gaf hem een hand." Ik ben Nada", zei ik. HIj kneep heel hard in en ik gaf geen kik." Ik ben bevriend met Fatima" zei ik weer. Hij keek Fatima aan en weer naar mij. "Mcharfien" zei hij.

Nada, dit is Jalil, zei Fatima.
" Mijn man en de vader van Imane".

"Gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter", zei ik." Moge Allah behoeden voor het kwade" zei ik en moest weer even slikken. Hij bleef mij aankijken en zijn blik gleed naar mijn decolleté. IK stond letterlijk van binnen te trillen maar ik probeerde heel kalm over te komen. Hij bleef mij aankijken en ik voelde mij heel ongemakkelijk. Het schuldgevoel begon zelfs omhoog te kruipen. Zijn vrouw staat naast mij en hij bleef mij aanstaren.

"Kom" zei Fatima, ik stel je voor aan de rest van de familie" zei ze en zette ook met moeite een glimlach op. "Doe ik wel" zei Adil, en keek mij heel lief aan. Ik keek even naar Jalil en wendde snel mijn blik.

Ik liep met Adil naar de andere kant van de woonkamer. Ik voelde de ogen van Jalil op mijn rug prikken maar ik durfde niet om te kijken. Als ik dat zou doen dan zal Fatima zeker iets door hebben.

Ik zag daar twee oudere echtparen zitten. Ik denk dat het haar ouders zijn en de ouders van Jalil. Verder nog een twee meiden van mijn leeftijd zitten. Eentje leek ook een beetje op Jalil. "Dat moest haast zijn zusje zijn.

Adil keek mij aan en glimlachte. "OP deze bank zitten mijn ouders en de personen naast zijn de schoonouders van Fatima" zei hij weer. Ik groette hen en zette een glimlach op.

De moeder van Jalil keek mij aan en haar ogen gleden ook meteen naar mijn borstkas. Ik zette weer een glimlach op en liep op de meiden af. Eentje stelde zich voor als Hanane en zij moest dus het zusje van Jalil zijn.

Ik zag nog een paar mannen verder zitten aan een tafel en ik besloot om daar niet te gaan.
Iedereen keek mij aan of ik een soort bezienswaardigheid was. Ik knikte en zei Salam. Ik ging naast een meid zitten van mijn leeftijd. Ze keek mij aan en glimlachte vriendelijke.

"Jij bent zeker Nada ", zei ze. "Dat klopt" zei ik. "Mijn zus heeft mij over je verteld"." Ik ben Ines trouwens" zei ze weer. "Mecharfien" zei ze. "Ik ben blij dat je gekomen bent". "Een keer iemand nieuws tussen ons", zei ze lachend.

Ik begon te lachen. Ik ontmoete ook graag nieuwe mensen zei ik. Komen er nog meer vriendinnen van Fatima of ben ik de enige zei ik.

Ik ben ook blij hier te zijn. Ik keek even om en ik zag Jalil woest naar mij kijken. Iedereen kon zien dat hij keek maar niemand zei er wat van.
Zelfs Adil keek hem aan en weer naar mij.

Ik draaide mijn gezicht weer naar Ines en glimlachte.

"Sinds Fatima getrouwd is, heeft ze bijna geen vriendinnen meer", zei ze. "Ze is toch verhuisd" zei ik. "Ja dat ook, maar veel vriendinnen van haar zijn nog vrijgezel en Jalil wil dat niet hebben". Waarom niet.........Ik weet het niet, zei ze. "HIj zegt dat die meiden met andere dingen bezig zijn dan het gezinsleven"

"Oooh zei ik. "Ik ben ook vrijgezel".
"Je bent vrijgezel" zei Adil ineens. IK draaide mij om en ik zag Jalil ook kijken. Hij was stil, behoorlijk stil. Ik wist nu niet of dit stilte voor de storm was. Adil stond met een pot thee in zijn hand. Lust je ook? Vroeg hij. Ik knikte en hij schonk mijn glas vol. Hij liep daarna gelukkig met de pot richting de heren. Ik besloot om hen niet meer aan te kijken.

Ik zat daar zeker een uurtje op de bank. De thee werd weer geserveerd en allerlei koekjes en gebak werden op tafel gelegd. Ik had het ook erg gezellig met Ines. Jalil zat aan een andere tafel maar ik zag hem steeds door mijn ooghoeken kijken. Zijn moeder stelde af en toe vragen en ik reageerde heel kortaf, meer bot eigenlijk.