ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (12) လံုးဝမျဖစ္နိုင္ဘူး /လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး

Zawgyi

လံုးဝမျဖစ္နိုင္ဘူး

စေတာ္ဘယ္ရီအင္တာတိန္းမန္႔ကုမၸဏီ၏ဥကၠ႒ သည္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနကို အကဲခတ္ရင္း တိတ္ဆိတ္ေသာစၾကႍတစ္ေလ်ွာက္ ဂ႐ုတစိုက္ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ယခင္က သူနွင့္ေတြ႕ရန္ ျငင္းဆိုခ့ဲေသာ မစၥတာထင္းက အဘယ္ေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ေျပာင္းသြားသလဲဟု မခန္႔မွန္းတတ္ပါ ။ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လုံးဝသတိလက္လြတ္ မေနရဲေပ။ သူသည္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးေလာက၌ ရက္သတၱပါတ္မ်ားစြာၾကာေအာင္ ျပႆ      နာမ်ားျဖစ္ေပၚေစခ့ဲေသာ္လည္း ဤလူနွင့္ေတြ႕ဆံုရန္ မည္သည့္အေၾကာင္းရင္းမွ မရွိေပ။

"ေက်းဇူးျပဳျပီး ဥကၠ႒စြန္း " အတြင္းေရးမႉးက ခ်ိဳသာစြာ ျပံဳးကာ လမ္းျပလိုက္သည္။ ဥကၠ႒စြန္းက သူမကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာကာ အဝတ္မ်ားကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီး တံခါးေခါက္လိုက္သည္။

အတြင္းဘက္မွ တံခါးဖြင့္လာၿပီး အနက္ေရာင္ဝတ္စုံ ဝတ္ထားသည့္ ေလးနက္သည့္လူတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္။ "ဥကၠ႒စြန္း ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါနဲ႕လိုက္ခဲ့ပါ။ "

"ေက်းဇူးပါ အထူးလက္ေထာက္ခ်င္ " ဥကၠ႒စြန္းက နွိမ့္ခ်သည့္အျပံဳးေလးနွင့္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာျပီး အထူးလက္ေထာက္ခ်င္ ေနာက္သို႔ လိုက္သြားခ့ဲသည္။

ထိုင္ခုံေနာက္တြင္ ထိုင္ေနသည့္လူသည္ အဘက္ဘက္မွ သာလြန္ျပည့္စံုေန၏ ။ သူ႕မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရံုႏွင့္ သူ႔အေတြးမ်ားကို မခန္႔မွန္းနိုင္ေခ် ။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ မည္သူကမွ သူ႔အား သူတို႔၏စိတ္ထဲရွိ အေတြးမ်ားကို ေျပာျပဝံ႔မည္မဟုတ္ေပ။

"ဥကၠ႒စြန္း ၊ ထိုင္ပါ" ထိုလူသည္ အလြန္တည္ၿငိမ္ပုံရသည္။ သူ႕ကိုဝတၳဳမ်ားတြင္ 'ေရခဲက့ဲသို႔ ေအးသက္ေနသည့္မ်က္ဝန္းတစ္စံု' သို႔မဟုတ္ 'ျပတ္သားေသာ' ဟုေဖာ္ျပလိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဥကၠ႒စြန္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္နွင့္ သူသည္ရဲရဲမထိုင္ဝံ႔ဘဲ ေရွ႕သို႔ပင္္ မတိုးရဲေတာ့ေပ ။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မစၥတာထင္း"

ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သူ႕အား မစၥတာရႈဟုေခၚသည္ကို မၾကိဳက္ေၾကာင္း လူတိုင္းသိၾက၏ ။ထို႕ေၾကာင့္ လူတိုင္းက သူ႔အား မစၥတာထင္းဟု တိတ္တဆိတ္ ရည္ညႊန္းေျပာဆိုၾကသည္။ ဤနာမည္က အနည္းငယ္ထူးဆန္းေသာ္လည္း လူတိုင္းက လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္ၾက၏ ။