ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (81-1) Z+U မဝံ့ရဲပါ / မဝံ့ရဲပါ

Zawgyi

မဝံ့ရဲပါ

ခ်န္ဟြမ္းဌာနခ်ဳပ္သည္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ လည္ပတ္ေနေသာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ညဘက္မ်ား၌ပင္ ဓာတ္ေလွကား ေစာင့္ေနၾကေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားစြာ ရွိေနဆဲ ျဖစ္၏။ သူတို႔သည္ လက္ရာေျမာက္ေသာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဝတ္စုံမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားျပီး ေခါင္းအစ ေျခအဆံုး အထက္တန္းစားအေငြ႕အသက္မ်ား လႊမ္းျခံဳထားၾကသည္။

ထိုသူမ်ားမွာ အလ်င္လိုေနၾက၏။ ဓာတ္ေလွကားတံခါးပြင့္သြားသည္ႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ ဝင္သြားၾကသည္။ လီေက်ာင္းက သူတို႔ေနာက္မွ လိုက္သြားေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးလူဝင္လာခ်ိန္တြင္ ဓာတ္ေလွကားမွာ အသံျမည္လာခဲ့သည္။

လီေက်ာင္းသည္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ေနသည့္ ေနာက္ဆုံးလူကို ေငးၾကည့္ကာ ဓာတ္ေလွကားထဲမွ တိတ္တိတ္ေလး ထြက္လာခဲ့သည္။ ဟုတ္တယ္၊ သူတို႔က ရန္ထင္းအတြက္ ပိုက္ဆံရွာေပးေနတဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ သူတို႔အေပၚ ေစတနာထားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ။

လီေက်ာင္းသည္ ေနာက္လာမည့္ ဓာတ္ေလွကားကို ေစာင့္လိုက္သည္။ ဤတစ္ၾကိမ္၌ လီေက်ာင္းသည္ ဓာတ္ေလွကားတစ္ေနရာအတြက္ အေလ်ွာ့ေပးရန္ မလိုေတာ့ေခ်။ ဓာတ္ေလွကားထဲရွိလူမ်ားမွာ ဝင္ရင္းထြက္ရင္းနွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူနွင့္ ရံုးဝတ္စံုဝတ္ထားသည့္ သက္လတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္သာ က်န္ခ့ဲသည္။ 

"မင္းက ကုမၸဏီကလူမဟုတ္ဘူး။" သက္လတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသမီးက လီေက်ာင္း၏မ်က္ႏွာအား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖုံးကာထားသည္ကို ျမင္သျဖင့္ လီေက်ာင္းသြားေနသည့္ အထပ္နံပါတ္ကို ၫႊန္ျပလိုက္သည္။ "ဒီမွာ မင္းကို အလ်င္စလို မလုပ္ဖို႔ ငါ အႀကံေပးလိုက္မယ္။"

"ဘာလို႔လဲ။" လီေက်ာင္းက စိတ္ဝင္တစား ေမးလိုက္သည္။

"ခ်န္ဟြမ္းမွာ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ရွိတယ္။" အမ်ိဳးသမီးသည္ လီေက်ာင္း၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို ၾကည့္ၿပီး စကားဆက္မေျပာမီ ဘာမွမဖုံးကြယ္ထားသင့္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့၏။ “အားေကာင္းတဲ့ ေရွ႕ေနအဖြဲ႕လည္း ရွိတယ္။”