ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (54)

( ဖတ္မရဘူးဆိုတ့ဲသူေတြအတြက္ ျပန္တင္ေပးတာပါ။ ဒါေလးကို ေနာက္ငါးရက္ေနရင္ ျပန္ဖ်က္ပါမယ္ေနာ္။ အရင္အပိုင္းကိုလည္း update လုပ္ေပးျကည့္ပါဦးမယ္။)

( ဖတ်မရဘူးဆိုတဲ့သူတွေအတွက် ပြန်တင်ပေးတာပါ။ ဒါလေးကို နောက်ငါးရက်နေရင် ပြန်ဖျက်ပါမယ်နော်။ အရင်အပိုင်းကိုလည်း update လုပ်ပေးကြည့်ပါဦးမယ်။)

Zawgyi

ဝက္ေမြးျမဴျခင္းဆိုင္ရာ အသိပညာေၾကာ္ျငာ

ကမာၻေပၚတြင္ အေျဖမွားလ်ွင္ အမွတ္နုတ္မခံရဘဲ ေသေစနိုင္သည့္ ေမးခြန္းတစ္ခုရွိေပသည္။ ရန္ထင္းသည္ တစ္ခါမွ မခ်စ္ဖူးေသာ္လည္း လီေက်ာင္း၏ မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ ဆုံေတြ႕သည့္တစ္ခဏ၌ ဦးေဆာင္လမ္းျပသူမရွိေသာ္လည္း တန္ဖိုးရွိလွသည့္ ရွင္သန္ေနထိုင္မႈအေၾကာင္းကို ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။

"မင္း ေယာင္ယိကြမ္းရဲ႕စကားကို နားေထာင္ၿပီး ငါ့ကို ေၾကာက္ေနတယ္လို႔ ငါထင္ေနခ့ဲတာ..." ရန္ထင္းက သူ႕ေခါင္းကို ငုံ႕ထားေသာ္လည္း လီေက်ာင္း၏လက္ကို ျမဲျမံစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္၏။ "ငါ မင္းကို မသြားခ်င္ေစဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းငါ့ေၾကာင့္ ေၾကာက္ေနရမယ္ဆိုရင္ ငါမင္းကို ထြက္သြားခြင့္ျပဳလိုက္မွာပါ...။"

ရန္ထင္း၏ပါးစပ္မွ ထြက္သြားခြင့္ျပဳမည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း သူ႔လက္မ်ားကို ပို၍ တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လာသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ လီေက်ာင္းက စိတ္ထိခိုက္သြားျပီး ရန္ထင္းအေပၚ စိတ္မဆိုးနိုင္ ျဖစ္သြားခ့ဲသည္။ "ငါ မသြားခ့ဲပါဘူး။ ငါထြက္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ အ့ဲအေၾကာင္း ေတြးေတာင္မေတြးနဲ႕။"

"ဒါဆို မင္း ခုနက..."

"ငါက မင္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ရဲ႕ ပါးစပ္ကို ပိတ္ဖို႔ သြားခဲ့တာ။" လီေက်ာင္းက ရန္ထင္းကို ဆြဲကာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ "ခ်န္ဟြမ္းက အရမ္းႀကီးမားတဲ့ ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္ၿပီး မင္းရဲ႕ရာထူးတက္ႏႈန္းက ျမန္တယ္။ မင္းရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က ဒီေန႕ဇာတ္လမ္းကို ျဖန္႔လိုက္မွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေကာလဟာလေတြက မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ တစ္ေယာက္ေယာက္က မင္းကို မလိုမုန္းထားေနသေ႐ြ႕ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အမွန္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။"