ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (3) Zawgyi အျပစ္ကင္းေသာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္

      အျပစ္ကင္းေသာ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္

ထိုအြန္လိုင္းဗီဒီယိုကို တရားဝင္ Weibo ႏွင့္ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရးသမားမ်ားက ျပန္လည္မ်ွေဝခ့ဲၾက၏ ။နာမည္ၾကီးအခ်ိဳ႕ကလည္း အဘိုးအိုကို သြားေတြ႕ၿပီး အစားအေသာက္မ်ား ေပးပို႕ၾကသည္။ေဒသဆိုင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ဤကိစၥကိုသိရွိၿပီး အဘိုးအိုအတြက္ အိမ္ႏွင့္စားစရာမ်ားကို စနစ္တက် စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။အင္တာနက္အသံုးျပဳသူမ်ားက ဗြီဒီယိုထဲတြင္ပါေသာ လူငယ္ေလးကို ရွာမေတြ႔သည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခ့ဲၾက၏ ။

"ထိုလွ်ို႔ဝွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ လူငယ္ေလး" သည္ ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕၏ ထမင္းဘူးကို အျခားသူမ်ားထက္ ပို၍ တက္ၾကြစြာ စားေနခ့ဲသည္။ မူလက စားခ်င္စိတ္မရွိေသာ မင္းသမီးသည္ လီေက်ာင္းကို ႏွစ္မိနစ္ခန္႕ၾကည့္ၿပီးေနာက္ အ႐ြက္အခ်ိဳ႕စားရန္ သူ၏တူကို ေကာက္ယူလိုက္သည္။

"ေက်ာင္းအာ ၊ မင္းအနာဂတ္မွာ နာမည္ႀကီးလာရင္ မင္းဘယ္ေလာက္စားနိုင္တယ္ဆိုတာကို ပရိသတ္ေတြကို အသိေပးလို႔မရဘူး"
က်န္းေရွာင္ယြမ္က ထမင္းဘူးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္စားေနသည့္ လီေက်ာင္းကိုၾကည့္ၿပီး ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေနသည့္ အေဖအိုၾကီးကဲ့သို႔ ႐ုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္။

"ဘာလို႕လဲ"
လီေက်ာင္းကေနာက္ဆုံးထမင္းလုပ္ကို စားလိုက္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မ်ားကို သန႔္ရွင္းေအာင္ သုတ္လိုက္၏ ။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ နတ္သားေလးေတြအကုန္လုံး ၾကီးျပင္းလာတဲ့အခါ ႏွင္းရည္ေသာက္ခဲ့လို႔ပါပဲ။ "

(ဒါေလးကေလ Eng လိုဆို It is because all fairy men drank dew when growing up. လို႕ေရးထားတာပါ idiom အသံုးထင္လို႕ google မွာရွာေပမ့ဲ မေတြ႕တာန့ဲ႕ တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္ နည္းနည္းေတာ့ လြဲေနသလို ခံစားရတယ္ အမွန္သိရင္ ေျပာျပေပးၾကပါေနာ္ )

က်န္းေရွာင္ယြမ္သည္ လီေက်ာင္းပုခုံးကို ေနာက္တစ္ခ်က္ရိုက္လိုက္သည္။

"အနာဂတ္မွာ အျပင္လူေတြရွိတဲ့အခါ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနဖို႕သတိရပါ ။"

"အစ္ကိုေရွာင္ယြမ္၊ မင္းေမ့သြားၿပီလား"
လီေက်ာင္းက ထမင္းဘူးကို အမွိုက္အိတ္ထဲ ပစ္လိုက္ပီး က်န္းေရွာင္ယြမ္ကို သနားၾကင္နာစြာ ၾကည့္လိုက္သည္။