ပျော်ရွှင်မှု/ေပ်ာ္ရႊင္မႈ [Myanmar translation]

Chapter (26) ညီအစ္ကိုအဝတ္အထည္

ညီအစ္ကိုအဝတ္အထည္

“ငါအက်ယ္ႀကီးေအာ္ငိုခဲ့တယ္။ ငါတို႔ေဘဘီေလးက တကယ့္ကို ခက္ခဲခ့ဲတာပဲ။"

"ေက်ာင္းေက်ာင္းက တုတ္န့ဲ အရိုက္ခံရလို႔ ေျမျပင္ေပၚလဲက်ျပီး ျပန္မထနိုင္ျဖစ္ေနတာကို ငါေတြ႔ခ့ဲတယ္။ ရိုက္ကူးေရးအဖြဲ႕ထဲက အျခားလူေတြက သူ႕နားကေန ျဖတ္သြားေပမ့ဲ ဘယ္သူကမွ သူ႕ကို မတ္တပ္ရပ္နိုင္ေအာင္ မကူညီခ့ဲၾကဘူး။"

“ငါကျဖတ္သြားျဖတ္လာ ပရိတ္သတ္တစ္ေယာက္ပါ ၊ ငိုရလြန္းလို႔ တစ္ရႈးတစ္ထုပ္လံုး သံုးပစ္လိုက္တယ္။" 

“ငါလည္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒီဗြီဒီယိုကိုၾကည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ငါက အကူအညီမ့ဲျပီး ဝမ္းနည္းသလို ခံစားရတယ္။ ႐ုပ္ရွင္န့ဲ TV အသိုင္းအဝိုင္းမွာ လီေက်ာင္းလိုမ်ိဳး စတားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ အိပ္မက္မက္ေနတ့ဲ သရုပ္ေဆာင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိမလဲ။ လီေက်ာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာသြင္ျပင္က ထူးျခားေပမ့ဲ သူေတာင္မွ အရမ္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ခံစားခ့ဲရတယ္။ သူ႕ေလာက္ မေခ်ာတဲ့သူေတြဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲၾကမလဲ။"

“အေပၚကအစ္မက နည္းနည္းရိုးစင္းလြန္းတယ္။ လီေက်ာင္းက အရမ္းေခ်ာေမာတ့ဲအတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ေသာကေရာက္မွာလဲ။ သူက လုံေလာက္တဲ့နာခံမႈမရွိလို႔ စိတ္ဆင္းရဲေနရတာ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ သူက အခ်ိဳ႕စည္းမ်ဥ္းေတြကို လက္ခံဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး။ ငါ့မွာ အတြင္းလူျဖစ္တ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္က ငါသူနဲ႕ညစာစားၿပီး လီေက်ာင္းအေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။ လီေက်ာင္းက အရမ္းေကာင္းတ့ဲလူတစ္ေယာက္လို႔ သူက ေျပာတယ္။ လီေက်ာင္းက အဖြဲ႕ထဲမွာအၿမဲတမ္း ကေလးကလားန့ဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္။ သူက ေသေလာက္ေအာင္ ပင္ပန္းေနရင္ေတာင္မွ ေန႔လယ္စာဘူးကို အဖြဲ႕သားေတြန့ဲအတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စားနိုင္တယ္။ လီေက်ာင္းက ပံုမွန္အခ်ိန္ေတြမွာ အရမ္းေခြ်တာတတ္တယ္။ သူက နွစ္ယြမ္ပဲတန္တ့ဲ တြင္းထြက္ေရတစ္ဘူးေသာက္ဖို႔ေတာင္ တြန္႔ဆုတ္ေနခ့ဲတယ္။ သူက မ်ားေသာအားျဖင့္ ပလတ္စတစ္ေရေႏြးအိုးႀကီးတစ္လုံး သယ္လာျပီး  ေရေႏြးယူဖို႔ ေရေပးတ့ဲေနရာကို အေျပးအလႊား သြားေလ့ရွိတယ္။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းက ေနာက္ဆံုးမွာ လီေက်ာင္း ေအာင္ျမင္သြားတ့ဲအတြက္ အရမ္းဝမ္းသာေနတာ။ သူက အနာဂတ္မွာ ပိုပိုၿပီးတိုးတက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”