Section D: Lurking Secrets | slow-update

CHAPTER 166

CHRISTY'S POV

'What kind of person is she? Halos makahalati na ng mga lalake ang napatumba niya pero parang hindi pa rin siya napapagod? No, ni isang patak ng pawis ay hindi tumulo sakanya.'

'Is this really Jaz the I know?'

Nanghihina na ang iba't-ibang parte ng katawan ko. Una palang hindi ko na sila kayang labanan dahil bukod sa malalaking tao sila ay magagaling sila sa pakikipaglaban.

Pero......sa kaso ni Jaz, mukhang sila ang nahihirapan.

"Seems like you improved your fighting skills, Cooper. Mas gumaling ka pa kaysa nakaraan."

Tumingin ako sakanila. Naguguluhan. 

'Nakaraan? Ibig sabihin....nakipaglaban na rin ng ganito si Jaz dati?'

"I don't have time to have a conversation with you. Just send me your whole men."  sabi ni Jaz.

Iyun ang ikinagulat ko pa lalo. Hindi ko alam kung ano ang irereak ko habang pinapakinggan silang mag-usap.

Hindi ako makatayo dahil hawak ng mga lalake ang dalawang braso ko. Pinaluhod nila ako kaya nanghihina ang mga laman laman ko.

"You never learned, Cooper. Ilang beses ko na pinagbagsak ang katawan mo pero sinasabi mong tawagin ko na ang lahat ng tauhan----"

"Why do I care? I'll beat them all."  sabi niya.

"Jaz, are you crazy? They're so many!"  sigaw ko.

Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ni Jaz at bigla nalang siyang nagyabang ng ganito. Nakakapagtaka talaga na ganito siya umakto. Kahanga-hanga ang lakas at galing niya sa pakikipaglaban pero hindi pa rin maiiwasang may mangyaring masama.

Lalo pang mayroon siyang.......

*BLAAG!*

Napapikit ako dahil sa malakas na pagkatumba ng pintuan. Pumasok doon si Jared na sinundan naman ni Laurent.

"The heroes are here,"

Kaagad silang sinalubong ng mga lalake pero umakto kaagad sila. Isang suntok lang ni Jared sa panga ng lalake ay natumba na agad ito at nawalan ng malay.

Gayon nalang ang pagkatigil nila nang mapansin ang mga lalakeng nakasambulak sa sahig at walang malay.

Jared looked at me. I was communicating with him using my eyes and I guess he totally get what I'm pointing to. Si Jaz ang may kagagawan lahat ng 'yan.

"Laurent, it's been a while!"

"Julian. Hanggang kailan mo guguluhin ang buhay ni Jaz?"

Laurent helped me to stand up. He was supporting me with her hand on my hips. Saklay niya ang braso ko sa balikat niya. Even I tried to stand up properly, there's no use at all. I can't barely walk because of the pain.

"Hanggang sa tuluyan na siyang bumagsak sa kamay ko."  Julian replied. Pertaining to Jaz who stayed emotionless while looking at him.

Hindi man lang niya nilingon sina Jared na dumating. Nanatiling kay Julian ang tingin niya. Nakakuyom ang kamao at nakatayo ng tuwid.

"What are you gonna do, Cooper? You wanna punch me?"

"No. I want to kill you."  sabi ni Jaz.

"Let's get out of here,"  Jared said but she didn't respond and remained still.

"J-Jaz, tara na."  nagsalita na rin ako. Pinipilit rin siyang pakalmahin.