Pişman olma sırası artık sizde

Bölüm2 Yeni Bir Hayat Yeni Bir Ben

Ben Elise Castillo düklüğün en büyük ve gayrimeşru kızı. Ailenin utancı ve günah keçisi. Artık ilk hayatımda kim olduğumu hatırlamıyorum. Şuan bile kim olduğumdan emin değilim.

İçinde bulunduğum bu dünyada başrol olan kız kardeşim Alice Castillo benden sadece birkaç ay küçük. Bunun dışında ona tapan iki üvey abi ve bir babaya sahibim.

İlk başta benle alakası yok diye düşünmeme rağmen yinede bana o soğuk gözlerle baktıklarında kalbim ağrıyor. 'Sen ailemizin utancısın. Ne yaparsan yap benim kızım olamayacaksın' Bu dünyaya geldiğimde babamın bana söylediği ilk şeydi.

4. Kez doğduğumda yine aynı şeyleri duydum. Lakin bazı şeyler tekrarlandıkça etkisini kaybeder derler. Bu söz hem doğru hemde yanlış. Artık sözleri kalbimi eskisi kadar acıtmasada hala sızlatıyor.

Buraya geldiğimde gerçek Elise'nin duygularını ve hatıralarınıda aldım yani ben aslında Elise miyim yoksa bu öldükten sonra girdiğim bir dünyamı bilmiyorum.

Orjinalde kadın karakter yetişkinliğe girişinden 2 ay önce bulundu ve geri döndü. Yani bu olaya yaklaşık 2 yıl var. İlk hayatımda önceki hayatımın hatıralarıyla onu erkenden geri getirdim.

Sonuçta Orjinalde o meleksi bir kişi olarak geçiyordu bende yaşamak için onun koca kalçasına sarılmaya karar verdim. Tabi kim lanet olası yazarın ona bükülmüş bir kişilik verdiğini bilebilirdi. Yan hikayede gelecek bir sürpriz var demişti ama okuyamadan buraya geldim. Yani ben bunu farkettigimde çok geçti.

Şimdi ana konuya gelelim. Bu sefer bu aileden alabileceğim kadar para alıp kaçacağım. Gelecekte olacak olayları biliyorum ve önceki hayatlarımda edindiğim yeni yeteneklele zengin olabilirim.

Ben planlamalara dalmışken kapı şiddetle açıldı. Bu olayı tamamıyla unutmuşum. İçeri en sevdiğim hismetçim girdi(!). Her zamanki gibi beni övmeye başladı.

-Nasıl Bu kadar tembel olabiliyorsun. Sana hergün yiyecek getirmem gerekiyor. Bunun için bana şükretmelisin senin gibi gayrimeşru bir çocuğa yiyecek getirecek kadar temiz kalpli birini daha bulamazsın.

'ha' ne selamlama ama. Aslında babamın yani dükün sarhoş olduktan sonra bir hizmetçiyle yatmasıyla dünyaya geldim.

Annem hamile olduğunu öğrendikten sonra düklükten kaçtı ve beni sokaklarda dünyaya getirdi. Ben sekiz yaşıma geldiğimde dük beni sokakta dilenirken bulup sözde 'eve' getirdi.

Nasıl beni farketti derseniz sadece düklükte bulunan pembe gözlere sahibim. Beni bulduğunda annem çoktan ölmüştü.

-Bu bugünkü yemeğin şükretmeyi unutma.

'bang' kapı hizmetçi in ardından sertçe kapandı. Önümde buz gibi yulaf lapası ve bir dilim ekmek vardı. Akıllanmadan önce 2 kere bunu yiyip hastalanmıştım yani bu hataya tekrar duşmeyeceğim. Deneyimlerime göre hiçbir 'aile üyem' bu konuda birşey yapmayacak. Hatta birkere boş yere sorun çıkarttığım nedeniyle cezalandırılmıştım.

O zaman  sadece ekmeği yiyip yarını beklemeliyim. Çünkü yarın dük beni çağıracak o zaman büyük bir ziyafet çekebilirim.

Afiyet olsun. Ben yıkık odamda kuru ekmeği kemirmeye çalışırken kapım birkez daha açıldı. Bugün birsürü ziyaretçi var gibi görünüyor.

____
Yazar:Villainesssss