Yolculuk için hazırdık. Hiç durmadan gitmeliyiz tabi küçük molalar ve uyku zamanı dışında.
İki gün boyunca elimden geleni yapmalıyım.
Kampın çıkışında durduk ve diğerleri bizi uğurladı.
Atalarımızın üzerinde hızla ilerlerken kimse konuşmuyordu. Tamaaam burası biraz fazla sessiz.
-Sence nasıl gidecek Cesar?
-Ney nasıl gidecek?
-Bu savaş ve bilirsin geleceğimiz.
-...
Bir süre sessiz kaldıktan sonra yanıtladı.
-Bilmiyorum benim için bir orta nokta yok ya uçurumdan düşeceğim yada sonsuza dek mutlu.
-Haha. Belki de sana öyle geliyordur mutluluğu en trajik hayatlar da bile bulabilirsin.
-...
-Bunun en büyük örneği ben değil miyim?
Onu biraz deneyeceğim.
-Biliyorsun güven sorunlarım vardı ama senin gibi arkadaşlarım olduğu için artık daha rahat güveniliyorum.
-Bu...iyi bir şey sanırım.
Sonrasında sessizce yola devam ettik.
Bu sefer Cesar bir konuşma başlattı.
-Peki ya sen neden onunla evlendin?
-Bilmiyor musun? Kraliyet emri yüzünden birde şu Hourben prensi var tabi.
-Neden o?
-? Bilmiyorum belki de anlık bir şeydi ve bir anlaşma yaptık. Ama bunu sen de biliyorsun.
-...Haha. Evet ama bu aralar daha da yakınlaşmış görünüyorsunuz.
-Hoho~ öyle mi demek öyle görünüyor.
Onun derdi ne? Kendimi balodaki leydilerle konuşuyormuş gibi hissediyorum. Lily nerede onun yardımı lazım!
-Peki ya sen sevdiğin biri var mı?
Hadi biraz başrolcülük oynayalım bildiğimiz halde ona onun sevdiği biri olup olmadığını soralım. Çünkü neden olmasın!
-Hoşlandığım biri vardı.
-Peki ne oldu ona?
-O hala burada sadece şartlar birleşmemizi engelledi.
-Ahh demek o da seni seviyordu.
-Evet eğer bazı şeyler olmasaydı eminim ki o da benimle olurdu.
O zaman o ben değilim çünkü ben ona hiç pas vermedim.
-Ehh peki kim bu şanslı kız?
-Bu bir sır.
Atların üzerinde giderken esen rüzgar saçlarını uçuşturdu. Bu bir sır derken ki görünüşü...
Şimdi gerçekten kendimi bir webtoon da gibi hissediyorum adam parlıyor!
Neyse. Hainler yakışıklı olsalar da onları öldürecek benim gibi daha yakışıklı olanlar da her zaman vardır.
Arada bir atlar için durduk ve kalanında gittik. Gece iyice çöküpte önümüzü göremeyecek hale geldiğimizde uyumaya karar verdik.
Şimdiki her şey gayet iyi gidiyor. Umarım beni zor kullanmak zorunda bırakmaz.
________
Yazar:Villainesssss
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişman olma sırası artık sizde
Historical FictionKaranlıkta çok zaman geçirdi. Artık o bile ne kadar olduğunu bilmiyordu. Sonuçta hiçbirşeyi değiştiremedi. 4. kez yine soğukta yalnız başına gözlerini kapattı. Elise 5. kez gözlerini açtığında bu sefer aynı hatayı tekrar etmeyecekti. Artık yaptığı...
