Kısa bir aradan sonra tekrar ayağa kalktım. Önce Samuel'in lanetini kaldırmalıyım sonra Alarik'e yerimi devredeceğim.
-Şey şu lanet olayı onu nasıl kaldıracağım?
Alarik yüzüme bu nasıl bir cehalet dermiş gibi baktı sonra açıklamaya başladı.
-Onu kutsamalısın.
-?
-Klasik hikayelerde ki gibi onu anlından öpmelisin.
Ahh genelde böyle durumlarda dudaktan öpmek gerekmez mi. Sanırım yan karakter olunca romantizm seviyesi bile düşüyor.
Neyse. Savaş bittiğinden beri onla konuşmadık.
Ona yaklaştım. Şimdi anlından öpmem gerek. Ben Samuel'e baktım o da bana.
-Kutsmayacak mısın?
-Eğilmeyi denersen kutsayacağım.
-Doğru.
Aşağı eğildi sonra onu anlından öptüm. Ben geri çekildiğimde bir ışık parladı.
Işık gittikten sonra Samuel yere düştü.
-O...ona ne oldu!?
-Bu sadece bir yan etki o uyanacak.
Sözleriyle rahatladım. Ahh bir de benim üzerimde de lanet vardı ona ne oldu?
-Peki ya benim üzerimde ki lanet o kalktı mı?
-Yani kendi kendini lanetlemek pek mümkün olmasa gerek.
-Sonunda kötü şanstan kurtuldum demek!
Dur yani artık kötü karakter değil miyim? Yani beni bu yola sokan kötü şansım dı.
Pek önemli değil. Her şey çoktan yaşandı yani...
-Ahh bu arada bu devretme olayı nasıl oluyor?
-Sonunda hatırladın. Unuttun sanmıştım.
-Peki nasıl devredeceğim?
Alarik bana bir kağıt uzattı. Kağıtta yazan harfleri ilk kez görmeme rağmen okuyabiliyordum.
-Onu sesli bir şekilde okumalısın.
Yerde yatan Samuel'e baktım. Sonra Alarik'e baktım ve büyüyü okudum.
Büyüyü okurken enerjinin azaldığını hissedebiliyordum.
En sonunda hiç bir enerjim kalmadı. Bunun anlamı bir gün Alarik ölse bile benim onun yerine geçemeyeceğim.
Beni pek alakadar etmiyor. Ynai hayatımı bu boş beyaz alanda geçirmek istemem.
Şimdi dünyaya dönebiliriz. Samuel'i kucağıma aldım. Bu prenses kucaklaması şeysi genelde bu şekilde olmamalı değil mi? Neyse şuan o kadar önemli değil.
Alarik'e döndüm.
-Görüşürüz ve yardımların için teşekkürler.
-Elise asıl ben minnettarım. Sadece bundan sonra mutlu yaşa.
Haha. Sonra Alarik bizi dünyaya gönderdi. Döndüğümde sembollerin ortasındaydık. Hemen odadan çıktım ve hizmetçileri çağırdım.
Ama beni gören herkes şaşırmış bir surat yaptı. Hey burada neler oluyor?
_______
Yazar:Villainesssss
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişman olma sırası artık sizde
Historical FictionKaranlıkta çok zaman geçirdi. Artık o bile ne kadar olduğunu bilmiyordu. Sonuçta hiçbirşeyi değiştiremedi. 4. kez yine soğukta yalnız başına gözlerini kapattı. Elise 5. kez gözlerini açtığında bu sefer aynı hatayı tekrar etmeyecekti. Artık yaptığı...
