Angel Without Wings

43

Will p.o.v

-Mike?- wszedłem do łazienki obdarowując go smutnym spojrzeniem.

-Will?- spójrzał na mnie z wyraźnym strachem w oczach

-Pokaż mi- wskazałem na jego pocięty nadgarstek

-Słyszałeś?- cofnął się krok w tył uderzając plecami o zimne płytki- po co przyszedłeś?

-Miałem iść do kuchni, ale usłyszałem waszą rozmowę

Spóściłem wzrok podchodząc do przestraszonego chłopaka, wystawiłem w jego stronę dłoń. Podniosłem na niego wzrok, spotykając się z jego szklistykmi tęczówkami

- Nie jestem zły, podaj mi po prostu rękę

- Ale..

- Daj, opatrzymy ją razem

-Zrobię to sam

-Daj sobie pomóc, pomogę Ci tylko mi na to pozwól

-One są obrzydliwe- puścił łze spoglądając na swój nadgarstek- wstydzę się ich

-To co jest na twoim ciele nie jest ani trochę obrzydliwe- śięgnąłem wodę utleniową, oraz bandaż- daj, trochę zaboli

Wystawił w moją stronę dłoń siadając oparty o ścianę.
Ukucnąłem naprzeciwko niego wpływając trochę wody na jego rękę.
Syknął przygryzjac wargę do krwi

- Jesteś zawiedziony?

- Co?

-Przepraszam że cię zawodzę

- przestań, przestań się obwiniać I karać- pogłaskałem go po twarzy

-Ale

-Nie zasługujesz na ból- westchnąłem zawijając mu rękę w bandaż- to nie był kot, a na pewno nie taki - uśmiechnąłem się do niego pomagając mu wstać

- To nie był kot?- usłyszeliśmy za sobą cichy głos- Mike mówił że to kot pod podusią

-Aiden co ty tutaj robisz?

-Przyszedłem zobaczyć czy z Mikiem jest dobrze, ale usłyszałem że nie ma kici

-Idź już sobie

- To znaczy że jesteś Aniołem?- spojrzałem na niego z niezrozumieniem, tak samo brunet

- Co masz na myśli?- podszedł do niego Mike

-Mama mówiła mi że anioły nie lubią życia na ziemi. Bo świat ich niszczy przez co mają skaleczone nadgarstki.

- Nie jestem aniołem- wyszeptał cicho wychodząc przez framugę drzwi

- Jestes nim!- pobiegł za nim- mama mówiła że ci co mają skaleczone nadgarstki to anioły, ona też nim jest- ostatnie slowa wyszeptał ledwo słyszelnie

-Aiden, mam do ciebie prośbę- spojrzałem na niego- nie mów nikomu o tym wszystkim, dobrze?

-Jeśli tak chcesz, to dobrze

-Pójdę do Mike, zajmę się nim A Ty idź do cioci

-Dobrze sie nim zajmij

-Pewnie- uśmiechnąłem się miło

- Mike?- wszedłem do pokoju widząc skulonego chłopaka, przy ścianie na łóżku

-Ide do domu- wstał zakładając na siebie bluzę i sięgając plecak

-I co im powiesz?- spojrzałem na niego blokując dostęp do drzwi

-Przepuść mnie- stanął na przeciwko mnie- Proszę daj mi stąd wyjść

- Nie wyjdziesz na pewno w takim stanie

-Bo co? Aż tak udajesz że się o mnie martwisz?- uśmiechnął się przez łzy- daruj sobie

-Nie udaje- chwyciłem go za dłonie popychajac na ścianę- martwię sie

-Udajesz- opuścił głowę, prubując uciszyć swój płacz

Puściłem jego dłonie robiąc krok w tył.
Upadł na kolana dusząc się łzami, spójrzał na mnie tym przepełnionym bólem wzrokiem.
Ukucnąłem na przeciwko niego pozwalając wtulić się mu w moją klatkę piersiową

-Proszę nie zostawiaj mnie- wyszeptał zasłaniając twarz opadającymi włosami

- Ciiii- pogłaskałem go po twarzy, przez co sie wzdrgnął- nie bój się