Doktor ve mafya/Skz Bts

3

Seokjin bu hastanenin en iyi kalp cerrahıydı. Kardeşi seungmin ile birlikte bu hastanede çalışıyorlardı. Seungmin de abisi gibi bir kalp cerrahi idi. Ama henüz onun kadar iyi olmak için çok yolu vardı. Oldukça çok çalışır bulduğu her boş yerde kitapları karıştırır, alternatif tedaviler araştırırdı. 

Şimdi de öyle yapıyor, abisinin odasında kitapların sayfalarını karıştırıyordu. 

Seokjin odasının kapısını açtığı gibi kardeşini kendi koltuğunda oturuyorken buldu. Bıkkınlıkla nefes verdi ve kapıyı kapatarak kapının yanındaki koltuğa attı kendini. 

"Yine ve yine burdasın. Benden çok bu odadasın farkında mısın?" Koltuğa uzanırken söylemişti siyah saçlı genç. Böyle söylese de kardeşinin yakınlarında olduğunu bilmek kendisini rahatlatıyordu.

"Ameliyatın nasıl geçti? Zor bir ameliyat olmalı." Abisinin sorusunu görmezden gelerek kendi sorusunu yöneltti seungmin. Ama hiç kafasını kaldırmadan kitabına bakmaya devam ediyordu. 

Gözlerini kapatarak mırıldandı seokjin. "Zordu. Biraz uyuyacağım yarım saat sonra uyandır beni." Seungmin abisini onaylayarak kitabına dikkatini vermeye devam etti.

Seokjin tam uykuya kendini teslim ederken kapının tıklatılması ile gözlerini yeniden açmıştı. Birkaç küfür savurarak 'gel' komutunu verdi. Kapı açılırken seokjin yerinde doğruldu. Siyah saçlarını düzeltirken ayağa kalktı. 

Seungmin de içeri giren kişileri görünce abisinin koltuğundan kalktı ve kitaplarını toplamaya başladı. Seokjin de koltuğuna oturdu ve karşısında ki iki sarışın adama baktı. Ne kadar uykusu yarım kaldığı için sinirli olsada karşısında ki hasta yakınlarına güler yüzle baktı.

"Öncelikle benim adım namjoon. Kim namjoon. Bu da kardeşim chan." Yanındaki kaslı çocuğu göstererek onu da tanıttı ve asıl gelme sebebini açıkladı. "Sizden bir şey rica etmek istiyorum."

Biraz rica biraz emir verir gibi konuşmuştu namjoon. Seokjin kaşlarını çattı. "Tabii nedir?" Bir namjoon'a bir chan'a bakarak ilgiyle sordu. 

"Sizden ricamız polise gitmemeniz." Arkasına yaslanarak konuştu namjoon. 

Çatık olan kaşlarını daha fazla çatarak baktı sarışın gence. "Nasıl?" Anlamayarak sordu seokjin. 

"Sizinle açık konuşacağım doktor…" masanın üstündeki isimliğe baktı ve devam etti hemen. "Kim seokjin." İsmini böyle ürkütücü bir şekilde ilk defa duyuyordu Jin. Tüylerinin ürperdiğini hissetti genç doktor. 

Namjoon'un yanındaki chan'a baktı. Kardeşi seungmin'e ilgiyle bakıyordu. Kardeşi ise bunun farkında olmadan kaşları çatık bir şekilde namjoon'a bakıyordu. Kardeşine böyle bakılmasından rahatsızlık duyarak seungmin'e döndü. 

"Seungmin biraz dışarıda bekler misin, lütfen?" Abisine döndü hızla seungmin. Hızla kafasını iki yana salladı. Abisini bu iki tekinsin tiple bırakmak istemiyordu. Ne kadar ikiside yakışıklı ve sevimli yüzlere sahip olsalarda korkutucu bir auraları vardı. 

"Lütfen." Seokjin bu sefer hafif sert çıkan sesiyle rica etmişti. Seungmin ne kadar istemesede yavaşça kapıya yürüdü ve odadan çıktı.

Namjoon kardeşi chan'a bakarak hafif bir kafa işareti yaparak kapıyı gösterdi. Chan abisinin çıkmasını istediğini anlayınca hemen ayrıldı odadan. Şimdi seokjin ve namjoon tek kalmışlardı odada.

Günaydın bölümü🤗

İyi okumalar~