Doktor ve mafya/Skz Bts

48

Ülkemizde yaşanan üzücü olaylar varken bölüm atmak istemiyordum ama çok istekli olduğunuzu fark ettim. Umarım hepiniz iyisinizdir.

Felix'den

"Neden buraya geldik?" Daha önce geldiğim ve bir günümü geçirdiğim evin salonunda abilerim, changbin hyung, taehyung hyung, jeongin, minho hyung ve hoseok hyung oturuyorduk.

"Burası daha güvenli çünkü." Taehyung hyung abimin sorusunu cevapladıktan sonra salonda sessizlik hakim oldu. Salon sessiz olsada herkesin kafasında büyük bir gürültü olduğuna emindim.

"Pekala biri bana neler döndüğünü anlatabilir mi artık?" Hyunjin hyung oturduğu yerden kalkıp sorusunu sorarken ona bakmıştım.

Hiçbir şeyden haberi olmayan tek o kalmıştı.

Changbin hyung bana mafya olduğunu söylediğinde şaşırmamıştım çünkü biliyordum. Vurulduğu gün anlamıştım. Burada kaldığımda odasını biraz incelemiştim ve görmemem gereken şeyler görmüştüm. Mesela odasında bulunan küçük bir oda daha vardı ve içinde silahlar vardı.

Başta korkmuştum. Sonra ise hyung'un ya da bu evdeki kimsenin bana zarar vermeyeceğine emin olduğum için korkum geçmişti. Sonuçta changbin hyung ile uzun süredir yakınız ve bana bir zararı dokunmamıştı. Ona güveniyordum.

"Ben anlatabilir miyim?" Jeongin'in sesiyle ona döndüm. Ona en az abilerim kadar kızgındım. Hyunjin hyung'u çok üzmüştü. Onu bırakıp gitmemeliydi. Birbirlerini seviyorlardı. Şimdi birden geri dönmüştü. Neden gittiğini, neden şimdi geldiğini merak ediyordum.

"Hayır. Senin sesini bile duymak istemiyorum. Jungkook hyung, anlat lütfen." Hyunjin hyung jeongin'in yüzüne bile bakmadan onu reddettiğinde jeongin'in düşen yüzünü görebiliyordum. Belki de jeongin'i dinlemeliydi. Hatta bizde dinlemeliydik.

"Hyung, bence jeongin'i dinleyelim." Jungkook hyung konuşmadan önce fikrimi söylediğimde hyunjin hyung'un ateş saçan sözleri bana dönmüştü. Sus der gibi bakıyordu. Ama hayır susmayı düşünmüyorum.

"Bakma bana öyle hyung. Sen onu dinlemek istemiyor olabilirsin ama ben ne anlatacağını merak ediyorum. Neden gittiğinden itibaren başlayabilir bence." Gözler benim üzerimdeyken benim gözlerim jeongin deydi.

"Felix sen karışmasın mı? Neden gittiğini merak etseydim şimdiye dinlerdim zaten. Ben şu an neden burada olduğumuzun cevabını istiyorum." Hyunjin hyung'un sinirli sesi ona dönmemi sağlamıştı.

"Eğer öğrendikten sonra jeongin'i dinleyeceksek ben söyleyeyim neden burada olduğumuzu." beni dinlerken konuştum. "Changbin hyung'dan taehyung hyung'a kadar gördüğün herkes mafya."

Birden söylediğim şeyle durduğunda devam ettim. "Neden burada olduğumuzu da söyleyeyim. Takip ediliyoruz. Hepimiz. Sen, ben, jungkook hyung, seungmin, jisung, yoongi hyung, seokjin hyung. Hepimizin peşinde adamlar var. Burada gördüklerinden daha tehlikeli adamlar hemde." Hızlıca söylediklerim hyunjin hyung'a ağır gelmiş olmalı ki yanındaki boş koltuğa oturmuştu.

Yanımda oturan jungkook hyung elini dizime koyduğunda beni sakinleştirmek istemişti sanırım. Gram sakinleşmesem de koltukta arkama yaslandım. Neden birden bu kadar yüklendim bilmiyorum. Her şeyi bir anda öğrenmesi daha iyi değil miydi?

"Hyung doğru mu bunlar?" Hyunjin hyung'un sorusu ile gözlerimi devirdim. İnanmaya çalışıyordu herhalde.

Jungkook hyung kafasını aşağı yukarı sallayıp onayladığında hyunjin hyung sessiz kalmıştı.

Koltukta ileri giderek çaprazımda tekli koltukta oturan jeongin'e döndüm. "Şimdi jeongin seni dinleyelim. Hyunjin hyung merak etmiyor olabilir ama ben merak ediyorum. Neden hiçbir şey söylemeden gittin? Arkadaşız sanıyordum."