Doktor ve mafya/Skz Bts

20

İyi okumalar~

Jungkook'dan

Saat akşam sekiz olmuştu ama ben hâlâ hastanedeydim. İlgilenmem gereken hastanın durumu değişiklik gösterebilirdi bu yüzden hastanede sabahlayacaktım. Elbette başka doktorlar, hemşireler vardı ama ben kendim ilgilenmek istiyordum. Yanlış bir durum olmasından korkuyordum ve hiçbir hastamı başka bir doktora emanet etmezdim. Tabii ki seokjin ve yoongi hyung dışında. Onlar benim en kıdamlilerimdi.

Seokjin hyung, bölüm şefimizdir. Vakalara kimin bakacağına o karar verir. Hastalarla ilgilenir, bizim ilgilendiğiniz hastaları kontrol eder, yeri geldiğinde acilde olur. Seokjin hyung hastanede en çok işi olan doktor olabilir belki de. Sürekli hastalarla ilgilenir. Belki de en çok başhekim olmayı hak eden doktor o olabilir.

Yoongi hyung, ben hastaneye gelmeden önce buradaydı. O da en az seokjin hyung kadar çok çalışır. Bir sürü kişiyle ilgilenir, zor vakaları o üstlenirdi. Seokjin hyung da doktor olarak ona çok güvenir, bazı zor vakaları ona verirdi. İkiside çok çalışan iki doktordur. İkisinede gözüm kapalı güvenebilirdim.

Bir anda kapımın tıklatılmasıyla irkildim. 'Gel' komutu vererek kapının yavaşça aralanmasını izledim. Aralık kapıdan görüş alanıma giren sarı saçlarla hem şaşırmış hem endişelenmiştim.

"Girebilir miyim hyung?" Felix'in sakin ses tonu bir sorun olmadığına kanaat getirmemi sağladı.

"Gel tabii." İçeri girmesini izledikten sonra konuşmama devam ederek sorularımı sıraladım. "Ne işin var burada? Senin eve gitmiş olman gerekmiyor mu? Ayrıca yalnız başına nasıl geldin sen?"

"Sakin ol hyung. Eve gitmedim ki yalnız başıma geleyim. Gitmek için seni bekliyordum ama sen çıkmayınca gelip bakmak istedim."

Siktir! Ben nasıl unuturum? Hyunjin bugün acilde ve sabahlayacak. Felix ile gidecek kimse yok. Evde tek kalamaz ki o.

"Özür dilerim ben tamamen unuttum sana söylemeyi. Bu akşam hastanede kalacağım ben. Bir hastam var ve gözetimim altında tutmam gerekiyor." Üzgün surat ifadesiyle bana bakıyordu. Kardeşimi yalnız bırakamam. Ne yapacağım?

"Hyung ben şimdi nasıl evde tek kalacağım? Hyunjin hyung da burada kalacak zaten." Gözleri dolmuştu ve ben bu görüntüyü hiç sevmiyordum.

"Seokjin hyung'larda kalamaz misin? Ya da yoongi hyung'larda?" Kalamayacağını bilmeme rağmen soruyorum işte.

"Evimden başka yerde kalamam, biliyorsun."

Sıkıntıyla oflayarak başka bir fikir öne sürdüm. "Seungmin'den ya da jusung'dan rica etsen bugün seninle kalmaları için."

"Onlar çoktan gittiler hyung." Biraz durduktan sonra konuştu. "Senin hastanın durumu çok mu acil? Yani bir gece bile sorun olur mu?" Gelem için umut ediyordu. Bende isterdim elbette ama hasta gerçekten acil bir durumdaydı. Bir saniye bile geç müdahale edemezdim. Evden hastaneye arabayla yirmi dakika sürüyor ve ben bu yirmi dakikada hastayı kaybedebilirdim.

"Üzgünüm felix. Hastayı yalnız bırakamam." Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ne kardeşimi ne hastayı yalnız bırakabilirdim.

"Seokjin hyung'u arayacağım. O gelip seni alır ve seungmin'le bizde kalırsınız. Yapacak başka bir şey yok." Tek çarem seokjin hyung'du. Telefonumu alıp seokjin hyungu arayacakken kapı aniden açıldı. Hızlı nefes alıp veren hemşire aceleyle konuşmaya başladı. "Doktor Lee. Bay shin."

Hızla sandalyeden kalkmam sandalyenin arkaya sürüklenmesine sebep olmuştu. Koşarak bay shin'in odasına giderken felix'i odamda bırakmıştım. Eğer hastayı kaybedersem hastanede kalmama gerek kalmayacaktı. Ama tabii ki de hastayı kaybetmemek için elimden geleni yapacaktım.