Doktor ve mafya/Skz Bts

18

Chan seungmin'i ilk konuştukları yere getirmişti. Gelirken de abisini aramış ve çatıya gelmesini söylemişti. Gencin konuşacağı konunun neden bu kadar önemli olduğunu merak etmişti. Önemli ve özel olduğu için de yalnız kalabilecekleri bir yerde konuşmanın iyi olacağını düşünerek çatıya çıkarmıştı genci.

"Abim gelir birazdan. Konudan biraz bana bahsetmek ister misin?" Ellerini ceplerine koydu ve belki bir şeyler öğrenirim ümidiyle sordu. "Hayır." Sert bir dille reddedildi ama. 

Yan bir sırıtışla seungmin'e baktı. Korkmasına rağmen böyle cesur davranması etkilemişti sarı saçlı genci. 

Kısa bir süre sonra büyük olan aralarına katıldığında seungmin gerilmişti. Elleri titriyordu ama dik durmaya devam ediyordu. Ellerini önlüğünün cebine koyarak sakladı. 

"Neler oluyor chan?" Büyük olan anlamaz bakışlarını kardeşine dikip sormuştu. 

"Doktor Kim seninle konuşmak istediğini söyledi." Chan abisine kısa bir açıklama sunarak topu seungmin'e attı. Konuyu kendisi de merak ediyordu. 

"Buyrun doktor Kim, sizi dinliyorum." Namjoon gencin kim olduğundan elbette haberdardı. Bir yüzü bir kere gördü mü unutmazdı. 

Nasıl başlayacağını bilemeyen seungmin kendini tanıtıp direk konuya girmeye karar verdi. "Ben doktor Kim Seokjin'in kardeşiyim. Dün abim ile ne konuştunuz?"

Namjoon beklemediği soru üzerine biraz düşündü. Ne söyleyecekti? Abini tehdit ettim mi? "Neden bana soruyorsun? Abine sorsaydın ya."

"Abim söyleseydi size sormazdım zaten. Abime ne söylediniz?" Namjoon iki kardeşin ne kadar benzediğini düşündü bir an. 'İkiside sivri dilli.' 

"Doktor Jin ile aramızda olan bir konu. Neden sana söyleyeyim ki? Abin söylemek isteseydi söylerdi zaten." Tek kaşını kaldırarak söyledi sözlerini büyük olan. 

Seungmin bu adamdan da bir şey öğrenemeyeceğini anlamıştı ama biraz daha zorlamak istedi. "Kardeşiyim ben. Söyleseniz ne olur ki?"

Chan arada durmuş konuşmayı dinliyordu. Seungmin'in neden bu kadar ısrarcı olduğunu merak etmişti. 

"Söylemek zorunda değilim. Git abine sor." 

"Söyle işte!" Sesinin tonunu kontrol edemedi seungmin. Fark edince de gözlerini kaçırdı.   "Abim sizinle konuştuktan sonra garip davranmaya başladı." Bunu söylemesinin ne kadar doğru olduğunu bilmiyordu. 

Namjoon derin bir nefes vererek bir elini seungmin'in omzuna koydu. "Bak seungmin. Anladım abin için endişelendin ama abin söylemek istemediyse ben de söyleyemem. Ta-" sözü elinin başka bir el tarafından itilmesiyle kesilmişti. 

"Ellerini kardeşimin üzerinden çek!" Üç genç şaşkın gözlerle nefes nefese kalmış seokjin'e bakmışlardı. 

Namjoon havada kalan elini cebine koyarak kardeşini arkasına saklamaya çalışan seokjin'e sırıtarak baktı. "Korkma bu kadar doktor Jin. Çok belli ediyorsun." 

"Kes sesini! Ondan uzak dur!" Namjoon'un rahat tavrına karşı seokjin daha çok sinirleniyordu. İki küçük ise olayları sessizce dinliyordu. 

"Zaten uzak duruyordum. Konuşmak isteyen kendisiydi." Namjoon seokjin'in bakışlarını kendisinden böyle çekmişti. Seokjin kardeşine kaşlarına çatarak baktı. 

"Neden?" Seungmin seokjin'in arkasından çıkarak sorusunu cevapladı. "Çünkü sen bana hiçbir şey anlatmıyorsun. Dün bu adamla konuştuktan sonra tavırların değişti ve ben sorunca beni geçiştirdin hyung."

"Çünkü seni korumaya çalışıyorum aptal!" Kardeşine hiçbir zaman bağırmazdı ve ilk defa bağırmıştı. 

Seungmin abisinin ona ilk defa bağırmasına şaşırmıştı. Gözleri büyümüş, ağzı açık kalmıştı. Seokjin de sonradan ne yaptığını fark ederek gözlerini büyüttü. "Öyle demek istemedim." 

"Korumaya çalışıyorum derken neyden bahsediyorsun hyung?" Tek şaşırdığı şey bağırması değildi. Seokjin kırdığı potu sonradan fark etmişti. Nasıl toparlayacağını bilmiyordu. Gözleri sarı saçlı adamı buldu. Neden baktığını bile bilmiyordu. Neden baktı?

"Bunu sonra konuşalım. Git benim odama, beni bekle." Seokjin'in amacı hem kardeşini chan'dan ve namjoon'dan uzak tutmaktı hem de kendisini yapacağı konuşmaya hazırlamaktı. 

"Tamam ama hemen anlatmak zorundasın." Seungmin'in de işine gelmişti buradan kurtulmak. Son kez seokjin'e baktı ve hızla gitti. Ne konuşulacağını merak ediyordu ama gerici ortamdan kaçmak onun için daha iyiydi. 

Sonlara doğru biraz aceleye geldi. Çok bekletmeyeyim diye hemen yazmaya çalıştım.
Diğer bölümleri okuduğunuzdan emin olun lütfen.

İyi okumalar~

Yeni kapak fotoğrafını ben yaptı. Nasıl olmuş?