Doktor ve mafya/Skz Bts

72

Ertesi gün seungmin'den

"Şimdi herkes anladı değil mi görevini?" Namjoon hyung hepimizi oturtmuş görev dağılımlarımızı vermişti.

"Anladık işte. Ne tekrar tekrar sorup duruyorsun?" Yoongi hyung beş kere tekrar edilmesinden sıkıldığını belli eden bir cümle kurmuştu.

"Yanlış bir şey olsun istemiyorum çünkü." Namjoon hyung her şeyin mükemmel olmasını istiyordu.

Chan'ın bahsettiğine göre babası katı bir adamdı. Chan ve namjoon hyung üvey kardeşlerdi. Babaları aynı. Chan'ın anlattığına göre babaları chan ve namjoon hyung arasında ayrım yapıyormuş. Namjoon hyung ilk karısından, chan ise ikinci karısındanmış.

Namjoon hyung'un annesiyle kendi isteğiyle evlenmemiş. Hyung'un dedesi babasını sırf daha güçlü olabilmek için güçlü bir ailenin kızıyla evlendirmiş. Hyung'un babası o zamanlar başka bir kadını seviyormuş fakat babası zorla başkasıyla evlendirmiş. Kadın evlendiklerinden bir süre sonra hamile kalmış. Hyung'un babası bebeği istememiş fakat aileler bebeğin doğmasını istedikleri için susmuş. Namjoon hyung doğduğunda ise onu hiç sevmemiş.

Chan'ın annesi ise sevdiği kadınmış. Namjoon hyung'un annesi öldükten bir süre sonra sevdiği kadınla evlenmiş. Yalnız şöyle bir ayrıntı var, namjoon hyung'un annesi ölmeden öncede kadınla görüşmeye devam etmiş. Chan, namjoon hyung'un annesi ölmeden dört yıl önce doğmuş.

Chan'ın annesi namjoon hyung'a da annelik yapmış. İkisini de birbirinden ayırmamış. Chan 14 yaşında iken annesi bir kazada ölmüş. Chan annesini yaşatmak için annesinin soyismini almış. Babası izin vermesede 18 yaşına gelince babasından gizli yapmış.

Chan'ın anlattığına göre babası onu ne kadar çok seviyorsa abisinden o kadar çok nefret ediyormuş. Namjoon hyung'a üzülmüştüm. Bunları hak etmeyecek kadar iyi bir adam.

"Merak etme hyung. Sorun çıkmayacak." Yanımdaki hyunjin'in konuşmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.

"Size güveniyorum zaten. Babamın anlamasından korkuyorum." Namjoon hyung'u ilk defa böyle görüyordum. Ve ilk defa bir şeyden korkuyordu. Anlayın ne kadar kötü bir babası var.

"Anlamaz. Siz sadece normal davranın. Bizden yana endişen olmasın." Abim güven veren bakışları ve gülümsemesiyle sözlerini desteklemişti.

"Pekala." Namjoon hyung abimin desteğiyle kendine gelmişti. Tekrar güçlü ve dik omuzları gördüğümde sorun kalmamıştı.

"İki saate gelirler. Hazırlanın hadi." Namjoon hyung bize kalkın dercesine ellerini yukarı aşağı hareket ettirmişti. Hepimiz kalkıp salondan çıktık. Kendi odalarımıza dağıldık.

Görevlerimiz şu şekilde; ben ve jisung hizmetçi, felix aşçı -yemek yapmayacak sadece mutfakta duracak-, kalanlarda koruma.

Yatağımın üstünde duran takıma baktım. Neden böyle giyinmemiz gerektiğini merak ediyorum. Diğer hizmetçi kadınlar normal kıyafet giyiyorlar. Biz neden kahya kıyafeti giyiyoruz?

Tişörtümü ve şortumu çıkarıp yatağa bıraktım. Ütülü ve fazlasıyla şık olan takımı geçirdim üstüme. Gömleğimin düğmelerini iliklerken odanın kapısının çalınmasıyla arkamı döndüm.

"Efendim?"

"Girebilir miyim?" Chan'ın sesiydi bu.

"Girebilirsin." Dememle kapı yavaşça açılmış önce sevgilimin sarı saçları görünmüştü. Sonra ise gözleri göründü.

"Giyindin mi? Yardım edeyim mi?" Söylediği şeyle kaşlarımı çattım.

"Pardon? Nasıl bir yardımda bulunacaksın?" Odaya tamamıyla girip kapıyı kapattı.