Doktor ve mafya/Skz Bts

70

İki hafta olmuş hiç söylemiyorsunuz.
Oğlum 70. Bölüme gelmişiz aq
Daha dün 41deydik 🥲

Seungmin stresle abisinin tepkilerini inceliyordu. Abisine bir haftadır nasıl söyleyeceği hakkında prova yapsada istediği gibi olmamıştı. Abisini tek başına karşısına alıp söylemeyi düşünürken birden söylemişti.

Aklından geçen şey ise; ya şimdi ya da asla.

Masadaki herkesin -seokjin dışında- bakışları seungmin ve chan'ın havadaki birleşik ellerindeydi. Hiçbiri bu çiftin birlikte olabileceğini aklından geçirmemişti. Genel olarak evde ikili yan yana bile gelmezdi. Seungmin özellikle chan'dan uzak dururdu hatta. Abisinin kendisi söylemeden anlamasını istemiyordu.

Şimdi pür dikkat abisine bakıyordu. Ne tepki vereceğini oldukça merak ediyordu.

Seokjin sakince elindeki çatalı tabağın kenarına koyup ellerini masanın üstünde birleştirdi. Yanağını birleştirdiği ellerine yaslayıp düz bir ifadeyle kardeşine baktı.

"Biliyorum." Seungmin abisinin söylediğiyle ağzı O şeklini almıştı.

"Ne?" Chan da şaşkınlığını dile getirdiğinde seokjin ikilinin şaşkın haline gülmüştü.

"Anlamak zor olmadı. İkinizde çok belli ediyordunuz. Zaten ikinizinde birbirinizi sevdiğini biliyordum."

"Nasıl anladın ki? Bir haftadır yan yana gelmedik bile." Seungmin abisinin anlamasına mı yoksa anlayıp da bir şey dememesine mi şaşıracağını bilememişti.

"Bana sürekli sevgili mevzusu açman, chan'ı görünce kafanı kaldırmaman, geceleri chan'ın odasına gitmen, dün ağlarken chan'a sarılman gibi." Seokjin aklına gelenleri sıralarken seungmin'in kızaran yanaklarıyla gülmeden edemedi.

"Elinizi indirin artık. Kaldı havada." Seokjin hâlâ havada duran ellere bakarak söylemişti. Ne kadar kardeşini koruma içgüdüsüyle ellerini ayırıp seungmin'i kollarının arasına almak istesede sakin kalmıştı. Chan'ın seungmin'i sevdiğini ve zarar vermeyeceğinin farkındaydı.

Seungmin ellerini indirsede chan'ın elini sıkı sıkı tutmaya devam ediyordu.

Chan seungmin'in elini sıkmasından ve bacağını titretmesinden gergin olduğunu anlayabiliyordu. Boşta kalan elini seungmin'in titreyen bacağına koydu. Güven verircesine sıktı.

"Kızmadın mı? Niye bu kadar sakinsin?" Seungmin abisinin fazla sakin olmasından oldukça korkuyordu. Fırtınadan önceki son sessizlik olmasından korkuyordu.

"Kızmadım. Kızmam için bir sebep yok. 24 yaşındasın. Seni kısıtlama gibi bir hakkım yok. Senin seçimlerine karışacak mevkide değilim. Abin olarak her kararının arkasındayım. Sen chan'ı seviyorsan ben senin arkanda dururum. Sen benim kardeşimsin çocuğum değil. Seni azarlayıp kimseyle sevgili olamazsın diyemem. Buna hakkım yok." Seokjin bunları söylerken seungmin çoktan gözyaşlarını serbest bırakmıştı bile.

"Ağlama." Seokjin dolu gözlerine rağmen gülmüş ve seungmin'e sarılmıştı. Seungmin de chan ile ellerini ayırıp abisine sarılmıştı.

Seungmin abisine sarılırken bir yandan bacağındaki el rahatlamasına yardım ediyordu. Abisinden bunları duymak oldukça rahatlatmıştı onu.

Diğerleri onların bu halini yüzlerinde tebessümle izlemişti.

"Ben de bir şey itiraf etmek istiyorum." Jimin seungmin ve seokjin'in ayrılmasıyla konuşmuştu. Bu sefer herkes ona bakmıştı.

"Söyleyeyim mi?" Kendisine bakan yoongi'ye bakarken sormuştu. Söylemek istiyordu.

Yoongi kafasını sallayarak onayladı.