Duskwood

Rozdział 50

POV. Melania

Wstałam jakąś godzinę temu i postanowiłam wyjść pobiegać. Musiałam przewietrzyć głowę i pomyśleć na spokojnie o tym wszystkim co się dzieje. Właśnie siedzę na ławce w parku i próbuję poukładać sobie wszystko w głowie ale za cholerę mi to nie idzie. W pewnym momencie przyszła mi wiadomość więc od razu ją odczytałam.

Jessy: Cześć Melania.

Melania: Cześć Jessy.

Jessy: Przepraszam, że się tak po prostu wyłączyłam.

Melania: Och, nie musisz przepraszać.

Jessy: Do tej pory rozmawiałam przez telefon z moją siostrą Angelą. Miałam nadzieję, że przyjdzie do Duskwood, ale nie ma czasu ze względu na swoją pracę. Załatwiła za to Philowi prawnika, ale nie może wyjść za kaucją.

Melania: Czy wiesz już, dlaczego aresztowano Phila?

Jessy: Nie. Wcześniej dzwoniłam na policję, ale nie chcieli ze mną rozmawiać. Angela powiedziała, że będziemy musieli poczekać na prawnika.

Melania: Phil zadzwonił do mnie tuż przed aresztowaniem. Niestety nie udało mi się odebrać.

Jessy: Naprawdę? Co on chciał Ci powiedzieć?

Melania: Nie mam pojęcia.

Jessy: Wiesz, Phil pytał mnie o Ciebie. Na początku myślałam, że po prostu chciał pogadać. Ale potem zapytał mnie, skąd pochodzisz.

Melania: Serio? Dlaczego miałby Cię o to pytać?

Jessy: Nie wiem Melania.

Melania: Czy przeczytałaś, co zostało napisane na czacie grupowym?

Jessy: Nie. Bałam się, że będę musiała przeczytać, że ktoś z nas pomyśli, że to naprawdę Phil.

Melania: Uzasadniona obawa. Obiecuję że pomogę w sprawie Phila.

Jessy: Dzięki Melania. 

Jessy: Chcę Cię prosić o przysługę. Wiem, że jest dużo pytań, ale może to być bardzo ważne dla Phila. Możesz mi powiedzieć wszystko, czego ty i Jake dowiedzieliście się do tej pory? I wysłać pliki, jeśli takie istnieją?

Melania: Przepraszam, nie da się.

Jessy: Wiesz, może coś z tego mogłoby pomóc Philowi.

Melania: Nie mogę, Jessy.

Jessy: Czy Jake tego zabrania?

Melania: To moja obietnica.

Jessy: Ach tak. Przepraszam, nie chciałam postawić Cię w głupiej sytuacji.

Melania: Nie chcę Was oszukiwać... Nie mogę teraz rozmawiać o takich rzeczach.

Melania: Ktoś próbował włamać się do mojego telefonu.

Jessy: OMG co??

Melania: Więc to po prostu nie byłoby bezpieczne.

Jessy: Co za przerażająca myśl. Tak mi przykro. I... Czy to Jake?

Melania: Nie. To ci, którzy faktycznie ścigają Jake.

Jessy: To naprawdę bardzo poważna sprawa Melania. I naprawdę chciałabym jakoś Ci w tym pomóc.

Melania: Doceniam to.

Jessy: Proszę informuj mnie o tym. I powiedz mi natychmiast, jeśli będę mogła pomóc.

Jessy: Lub jeśli po prostu chcesz porozmawiać. Jestem tu dla Ciebie.

Melania: Dziękuję Jessy.

Jessy: No dobrze. Idę działać dalej.

Jessy: Jest jeszcze jedna rzecz, którą chcę sprawdzić. Do zobaczenia.

Po rozmowie z Jessy szybko wróciłam do domu gdzie wzięłam prysznic i przebrałam się w świeże ubrania. A następnie postanowiłam wykorzystać wszystkie moje informacje , które mam na temat szefa tutejszej policji. Alan będzie gorzko żałował, że aresztował brata mojej najlepszej przyjaciółki. Jednak zanim zabiorę się za niego to postanowiłam najpierw zadzwonić do mojego prawnika, która od lat mi pomaga i dzięki niemu wygrywam każdą sprawę.

Skontaktowałam się z Marcinem, który zgodził się na spotkanie jeszcze dziś. Do spotkania mam jakieś dwie godziny więc w tym czasie postanowiłam zadzwonić do Logana, żeby mi sprawdził co nasz pan Alan ma na koncie. Mam już na niego dużo ale może w międzyczasie zrobił coś o wiele gorszego. 

Logan powiedział, że zrobi wszystko co się da, żeby mi pomóc jednak wiedziałam, że to trochę potrwa. Przed spotkaniem z prawnikiem wyszłam na spacer nad rzekę. Jestem pewna, że chwila czasu w tym miejscu dobrze mi zrobi. Siedziałam nad rzeką aż do czasu kiedy musiałam zbierać się na spotkanie. Mieliśmy się spotkać na obrzeżach miasta gdzie znajduję się stary parking w lesie. Pojechałam tam i czekałam na Marcina.

Zjawił się 15 minut później. Opowiedziałam mu o co chodzi a on od razu się zgodził. Dałam mu akta sprawy oraz teczkę z informacjami o Alanie . Uzgodniliśmy, że jak tylko Marcin wymyśli plan to się ze mną skontaktuję i będziemy mogli działać. Postanowiłam też, że póki nie otrzymam informacji od Marcina muszę zrobić wszystko, aby dowiedzieć się za co aresztowano Phila. 

To na pewno nie będzie łatwe zadanie ale mam nadzieję, że dam radę. Po spotkaniu wróciłam do domu gdzie czekała na mnie Emma. Ucieszyłam się na jej widok, ponieważ zdążyłam się za nią stęsknić i miałam nadzieję, że przy niej choć na chwilę zapomnę o wszystkich problemach które ostatnio mam na głowie. Usiadłam obok niej na kanapie i włączyłam telewizor. Emma wybrała film a ja się w nią wtuliłam. Kiedy tylko poczułam ciepło jej ciała i obejmujące mnie ramiona poczułam się niesamowicie bezpiecznie i wiedziałam, że mogę na chwilę przestać myśleć o innych a pomyśleć o sobie i o moich uczuciach. 

Bo chociaż na co dzień jestem twarda i nie pokazuje prawdziwych emocji to tak naprawdę potrafię być wrażliwa, krucha i potrzebuję czułości od drugiej osoby. I tą osobą jest właśnie Emma. Miłość mojego życia przy której czuję, że mogę wszystko i wiem że dam sobie ze wszystkim radę. Nie wiem czy potrafiłabym być tak silna gdyby nie ona , rodzina i moi przyjaciele. Oni są dla mnie wszystkim co dla mnie najważniejsze i zrobię wszystko by zawsze byli w moim życiu.